Lahat ng Kabanata ng Tears of the Battered Wife : Kabanata 41 - Kabanata 50

"Lyra, can you please go out already? Nababagot na kami dito!" kunot-noong sigaw ko habang nakaupo dito sa couch katabi ang anak ko.Kanina pa ito sa kwarto, sabi niya'y magbibihis lang siya pero ang tagal-tagal!"Daddy, just let mama. Maybe she's just preparing--""Tch, just continue what you're doing, Luke." I said in a controlled tone.Napahilot ako sa sentido ng ulo ko. Kilala ko na si Lyra, siya yung tipong tao na kapag sa damit na ang pag-uusapan, gusto niya talaga ay maganda at bagay sa kaniya ang susuotin niya.I was about to stand up but suddenly the door opens. Iniluwa doon si Lyra na bihis na bihis.Bahagya akong napangan

"Tyrone.." mahinang bulong ko habang nakatitig sa imaheng naglalakad palabas ng pinto.Nabitawan ko ang dala kong bag kasabay na rin ang pagtulo ng aking mga luha. Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman, nasasaktan ako sa paraan ng pagtitig niya, masaya ako dahil nakita ko siya.May binuhat itong bata, at may kasama itong babae. Napaiyak na naman ako dahil doon, namimiss ko na naman ang anak kong si Bryne. Gusto ko na siyang makita."Ma'am, are you okay?" bumalik ako sa ulirat nang may biglang kumalabit sa akin, napasinghap pa ako.Mabilis kong pinalis ang mga luhang pilit na kumawala sa aking mga mata at ngumiti sa babae, "Y-Yes." mahinang sagot ko.Matapos ang pangyayaring iy

"Good night, Daddy!" sambit ng anak ko sa akin matapos ko itong maingat na ibaba at inihiga sa kama. Ngumiti ako dito, "Good night, big boy." I replied as I planted a small kiss on his forehead. I smiled when I saw him closed his eyes to feel my kiss. Habang kumakain kami kanina, bigla akong kinabahan nang tanungin ng anak ko ang tungkol sa babaeng iyon. Kung bakit sinabi nito sa kaniya na nangungulila ito sa anak ko. Damn it! Mabuti nalang at nalusutan ko ito at napaniwala ko. Talagang gusto niyang manira ah. Then I won't ever let her! Inayos ko ang kumot nito nang tuluyan na nitong nahiga. Ipinikit nito ang mga singkit na mata habang hindi pa rin naalis ang ngiti sa mga labi. I can't even deny the fact that he and his mother hav

Isang nakakabinging katahimikan ang naghari sa loob ng kotse, tanging tunog lang ng manibelang kaniyang hinawakan at hangin lang na nanggagaling sa erkon ang tanging naririnig nila.Tahimik lang sila sa loob habang nagmamaneho ito at ang anak naman nitong nakatingin lang sa labas ng bintana at halatang ayaw itong kausapin. Ilang beses niya na itong sinubukang kausapin kagabi ngunit bigo pa rin siya.Nahihirapan itong suyuin ang anak sapagkat wala si Lyra na tutulog sa kaniya. Ayaw man nitong umalis sa bahay ngunit kinakailangan talaga dahil nagkaroon daw ng problema ang kompanya nito, kaya sila nalang ang naiwan ng anak niya."Baby, did you finish your homework already?" pagbasag nito sa namumuong katahimikan."Yes." tipid nitong sagot habang nakatuon pa rin ang atensyon sa labas ng kotse. Napabuntong hininga na lamang ito dahil sa ipinakita ng anak. Hindi naman kasi talaga ito sanay sa ganitong ugali ng a

Naalimpungatan ako nang marinig ko ang malakas na pagtunog ng telepono sa gilid ng aking tinutulugang kama.Gusto ko man itong patayin at bumalik sa pagtulog dahil inaantok pa ako, ngunit nagbabakasakali ako na importante ito. Baka mamaya ay importante ito.Inabot ko ito. Nagdadalawang-isip pa ako kung sasagutin ko ba ito o hindi. Unknown naman kasi, hindi ko ito kilala.Makalipas ang ilang segundo nang matapos na ang pagtunog nito, nakatitig pa rin ako sa screen. Hindi ko ito sinagot. Ipinikit ko nalang ang mga mata ko at bumalik sa paghiga, inilagay ko ang telepono ko sa gilid ng unan ko at muling ipinikit ang mga mata.Lumalalim na ang pagtulog ko, ngunit narinig ko na naman ang malakas na pagtunog ng aking telepono na ikinaiinis ko. Hinablot ko agad ito sa gilid ng unan ko at tiningnan kung sino ang tumawag.I sighed in disbelief. Sino ba kasi ito?I have no other choice but to answer the call, baka tatawag na naman ulit ito mamaya at ma