Isang nakakabinging katahimikan ang naghari sa loob ng kotse, tanging tunog lang ng manibelang kaniyang hinawakan at hangin lang na nanggagaling sa erkon ang tanging naririnig nila.
Tahimik lang sila sa loob habang nagmamaneho ito at ang anak naman nitong nakatingin lang sa labas ng bintana at halatang ayaw itong kausapin. Ilang beses niya na itong sinubukang kausapin kagabi ngunit bigo pa rin siya.
Nahihirapan itong suyuin ang anak sapagkat wala si Lyra na tutulog sa kaniya. Ayaw man nitong umalis sa bahay ngunit kinakailangan talaga dahil nagkaroon daw ng problema ang kompanya nito, kaya sila nalang ang naiwan ng anak niya.
"Baby, did you finish your homework already?" pagbasag nito sa namumuong katahimikan.
"Yes." tipid nitong sagot habang nakatuon pa rin ang atensyon sa labas ng kotse. Napabuntong hininga na lamang ito dahil sa ipinakita ng anak. Hindi naman kasi talaga ito sanay sa ganitong ugali ng a
Hindi ako pinansin ng anak ko at nagpatuloy lang sa pag-iyak. Bakit ito nandito? Bakit wala siyang kasama?"H-Hi little boy? What happened? Where did you get this?" I asked him. Lumiko ako at hinarap ang anak ko, napatingin ito sa akin at pinunasan ang kaniyang mga luha.Hindi ako nito sinagot ngunit tinuro nito ang isang malaking bato sa gilid ko. Oh my baby!"Oh, I can help you." I volunteered. Nahihiya ako mismo sa anak kong makipag-usap, ayoko kasing magalit siya sa akin."Daddy said, don't talk to strangers." sambit nito."Well, you already does." nakangiting sambit ko dito na ikinakunot ng noo ng anak ko."By the way, my name
Naalimpungatan ako nang marinig ko ang malakas na pagtunog ng telepono sa gilid ng aking tinutulugang kama.Gusto ko man itong patayin at bumalik sa pagtulog dahil inaantok pa ako, ngunit nagbabakasakali ako na importante ito. Baka mamaya ay importante ito.Inabot ko ito. Nagdadalawang-isip pa ako kung sasagutin ko ba ito o hindi. Unknown naman kasi, hindi ko ito kilala.Makalipas ang ilang segundo nang matapos na ang pagtunog nito, nakatitig pa rin ako sa screen. Hindi ko ito sinagot. Ipinikit ko nalang ang mga mata ko at bumalik sa paghiga, inilagay ko ang telepono ko sa gilid ng unan ko at muling ipinikit ang mga mata.Lumalalim na ang pagtulog ko, ngunit narinig ko na naman ang malakas na pagtunog ng aking telepono na ikinaiinis ko. Hinablot ko agad ito sa gilid ng unan ko at tiningnan kung sino ang tumawag.I sighed in disbelief. Sino ba kasi ito?I have no other choice but to answer the call, baka tatawag na naman ulit ito mamaya at ma
Nang mag alas nwebe na ng umaga, naghanda na si manang para sa kaniyang pag-alis. Day-off niya kasi ngayon at sabi niya'y bukas pa siya ng alas nwebe makakauwi.Nang tuluyan nang makaalis si manang, sunod kong ginawa ay pinaliguan ko ang anak ko. Naguluhan pa nga ako nang sabihin nitong ayaw niyang magpasama sa akin, parang hindi three years old ang kausap ko, ngunit kalauna'y pumayag na ito.Ang ingay pa nga namin hindi dahil sa nilalamig siya, kundi dahil nahihiya siya sa katawan niya."Tita Samantha, I wanted to tell you something." he said as he kept on playing my hair. Nasa kandungan ko siya at kasalukuyan kaming nakaupo sa likod bahay ng mansyon."Sure baby." saad ko naman."I have my Daddy and I have my Mama, but where's my Mommy?" he asked in curiousity.Pakiramdam ko ay nabawasan ng isang tinik ang aking puso, nakahinga ako nang maluwag. Akala ko kasi ay si Lyra talaga ang kinikilala niyang ina, hinahanap pa rin niya pala ang
"Good morning, Ma'am Sam. Pasensya po kung na-late ako." ka agad akong napalingon nang marinig ko si ang isa sa mga crew kong nagsalita.Abala kami sa paghahanda ng mga idi-display na cake, malapit na rin kasi ang oras ng pagbubukas sa cakeshop."Oh! Good morning. It's okay, huwag kanang nagpaliwanag." nakangiting sagot ko dito. Ngumiti tin ito at mabilis na kumuha ng apron upang tulungan kami sa ginagawa."Ma'am, ako na po diyan. Masyado niyo na pong inaabala ang sarili niyo, baka mamaya eh pagalitan kami ni sir Tristan." pabirong saad pa ng kasama ko na di ko namalayang nasa gilid ko na pala."Anong papagalitan? Bakit naman?" natatawang saad ko dito."Eh kasi po, baka ayaw niyang mapagod ang soon-to-be-girlfriend niya." lokong saad ng kasamahan ko dahilan upang matigil ang lahat sa ginagawa at sabay na nagsitilian. Pakiramdam ko a
Alas sais pa ng umaga at nakahanda na ako sa aking pag-alis. Nakasuot lamang ako ng isang simpleng t-shirt at pinaresan ko ng itim na pantalon.Bumaba na ako ng aking kwarto at dumiretso ka agad sa kusina upang kunin ang dalawang pares ng milkshake na ginawa ko kagabi. Matagal akong natulog dahil lang sa pagpaplano kung ano ang kailangan kong gawin o sabihin sa harap niya.Napagplanuhan ko kasing bisitahin ang mag-ama ko sa bahay nila. Kaya ako gumising ng maaga upang maabutan ko pa sila. Nalaman ko kasi kahapon na sasama ang anak ko kay Tyrone sa kompanya dahil wala itong makakasama sa bahay nila.Inilagay ko muna ang mga baso sa lalagyan nito at binalot ito gamit ang paperbag na kulay blue. Sana naman ay magustuhan nila ang mga ito, pinagpuyatan ko pa naman ang mga ito. Nakailang ulit pa ako kagabi dahil ayokong masobrahan sa tamis at tabang ang gawa ko.
ALAS OTSO na ng gabi nang makauwi ako galing sa shop. Matagal kaming nagsarado dahil hindi man lang maubos-ubos ang mga costumers, sobrang saya ko nga dahil sa pangyayaring iyon.Halos nakapikit na ako habang pinupunasan ang buhok ko matapos kong maligo. Hindi naman tumatalab ang malamig na tubig sa katawan ko, dahil inaantok pa rin ako.Tila nakikisabay sa akin ang araw na ito dahil pakiramdam ko ay ito na ang pinakamaswerteng araw sa buong buhay ko.Naglakad ako patungo sa labas ng kwarto at dumiretso sa balkonahe upang magpahangin saglit. Nasa pang-apat na palapag ako ng aking tinutuluyang kondominyum kaya maganda ang tanawin sa tuwing gabi, medyo malayo ang kondo na ito sa kalsada at malapit sa karagatan kaya ganoon nalang ang mararamdaman mong lamig ng hangin.
Makalipas ang mahigit dalawang linggo, napansin ko ang unti-unting pag-iiba ng pakikitungo ni Tyrone sa akin. Tinuring niya akong isang kaibigan, at masaya ako sa ganoong klaseng pakikitungo niya.Sana nga ay magtuloy-tuloy na hanggang sa tuluyan niya na akong bigyan ng karapatang makilala ng anak ko. Masaya na ako doon.Alas syete y trese na ng umaga nang magising ako. Paano ba naman kasi, hindi maubos-ubos ang costumers namin at naabutan kami ng alas dyes ng gabi.Ngayon ay alas otso na ng umaga at bihis na bihis na ako, handa na akong pumunta sa park kung saan kami magkikita ng mag-ama ko.Alas dyes na ng gabi at kasalukuyan akong nagmamaneho pauwi ng tinutuluyan kong kondominyum, ngunit biglaang tumunog ang telepono ko.
Nang makarating na ako doon sakto namang tumunog ang cellphone ko na kanina lang ay nasa bulsa ko na.It's from Tyrone! God! He called me, I didn't know. Maraming text messages ang aking natanggap galing sa kaniya, dahilan upang kabahan ako.Nagalit ako sa sarili ko nang mabasa ko lahat ng mensahe niya sa akin, ngunit, iisa lang ang nagpukaw sa aking atensyon.You're a big disappointment, Samantha.Tila naubos lahat ng pag-asa na naipon habang kasama ko ang mag-ama ko. I made him disappoint,for the second timeand that happens because of my carelessness.Naiiyak na ako dito sa loob ng aking kotse habang nakatitig sa parke sa harap ko. Gusto kong saktan an