Reen SINAMAHAN ko si Asher hanggang makarating kami sa unit na kanyang pagmamay-ari.    Sa totoo lang, ay hindi ko alam kung paano ko siya aaluin upang kahit papaano, ay maibsan ang sama ng loob na nararamdaman niya dahil sa nangyari sa kanila ng daddy niya.   Simula nang magkakilala kami, ay ngayon ko lang siya nakitang ganito. Tila wala sa kanyang sarili, at malalim pa sa dagat ang iniisip. Mabuti na nga lang, ay hindi kami naaksidente habang bumabyahe papunta rito. Mula pa lamang kasi sa byahe ay hindi na siya kumikibo, para bang mayroon itong mabigat na dinadala, dahil panay ang pagbuga niya nang hangin kanina.    "Okay ka na ba?"    Nakaramdam ako ng

Reen "NAKALIGO KA NA PALA."   Mabilis akong napatingin sa gawi kung saan nagmula ang tinig na nagsalitang iyon.    "Uhm, o-ou, saka— hiniram ko na rin pala ito," Tinuro ko ang T-shirt na suot ko, pati na ang short na nakuha ko sa kanyang kabinet.    Nakialam na ako, at hindi na inabala ang sarili ko na magpaalam pa sa kanya kanina dahil wala akong lakas ng loob na kausapin siya matapos maalala ang mga nangyari kagabi.   Letse naman kasing ka-abnormalan ito! Mukhang lumabas tuloy na ako pa ang dinamayan niya nang samahan ko siyang umino. Bakit nga ba ginawa ko 'yon?   "Okay ka lang ba?" 

Reen "YES, KUYA. DARATING AKO SA BIRTHDAY NI MARO."   "Ayaw mo ba talagang sunduin kita riyan?" tanong nito mula sa kabilang linya.   "Uh, h-hindi naman sa ayaw. Pero— 'wag na," Huminga ako bago muling magpatuloy sa pagsasalita. "Kaya ko naman ang mag-isa. Parang hindi mo naman ako kilala niyan, Kuya. Minsan, mas lalaki pa nga ako sa 'yo," Mahina akong tumawa matapos sambitin iyon.   "Sure. Nagbabakasakali lang naman ako dahil nag-aalala ako sa 'yo. Anyway, mag-iingat ka. Message mo ako kapag nasa byahe ka na n'yon," bilin niya.   "Shore, Kuya," masigla kong sabi. "Sige na, ha? Patayin ko na 'to. Pauwi kasi ako sa tinutuluyan ko, eh!" dagdag ko.  

ReenISANG malalim na paghinga ang aking napakawalan habang nagre-reply sa mensahe ni Kuya Marv sa akin.  Bukas na ang kaarawan ni Maro. Kaya ito, tamang remine na naman sa akin si Kuya.  Teka, remine? Remines? Ah, bahala nga 'yan! Napahikab ako matapos kong mai-send sa kanya ang tinipa kong mensahe. Alas-tres na ng hapon. At papasok pa lang ako sa trabaho pero ang enerhiya ko ay pang uwian na. Ewan ko ba pero wala talaga ako sa mood ngayon. Para bang mas gusto ko na lang humiga sa maghapon. Paano ba naman, simula kagabi ay hindi na nagparamdam sa akin ang Asher na 'yon. Kahit isang text lang, wala. 

Asher MABINI ko siyang hinalikan, habang pilit na dinadama ang init sa ginagawa naming dalawa.    Kanina pa 'ko hindi mapakali, tila naghalo-halo na ang aking nararamdaman hanggang sa hindi ko na kinayang pigilan pa ang pagkasabik at gigil sa babaeng pinakamamahal ko buhat nang makita at mayakap ko ito.    I took a deep breath.   Mula nang ipasundo ko siya sa bar kung saan ito pumapasok ay pilit kong pinakakalma ang sarili ko. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa kanya, dahil tila ayaw niya akong pakinggan sa pagpapahinto ko sa trabaho nito.   D*mn it!   Hindi ko maintindihan kung ano ang gust