All Chapters of That Summer...the Rain Pours: Chapter 31 - Chapter 40

MAJOR, napatawag ka,” masayang wika ni Colonel Rolando sa taong tumatawag.“Tumawag sa akin si Zierelle, nanghihingi siya ng dagdag na kapulisan na reresponde sa kanila. Nagulat pa nga ako noong isend niya ang address. Nariyan pala sila sa hide-out mo,”salaysay ng lalaki.“Nagpadala ka naman ba?”“Siyempre hindi. Kapag nagtagumpay ang mga pakialamerong iyan, Colonel, siguradong malamig na selda ang hihimasin natin. Siyempre ayaw ko namang mangyari iyon,” may himig takot ang tinig ng nagsasalita.“Good,” halatang nakahinga siya ng maluwag.“Mag-iingat ka riyan Colonel. Be careful not to get caught,” Ngumisi si Colonel. “Sila ang mag-ingat sa akin. Sa oras na pumasok sila ng hide-out ko, dapat alam na rin nilang hindi na sila puwedeng makalabas, buhay man o patay,”“ASH, anong ginagawa mo? Bakit mo ako sinusundan? Pumasok ka na sa kuwarto mo at napakadelikado kapag nahuli tayong magkasama. Ayokong mapahamak ka,” wika niya sa babaeng napansin niya

"BITAWAN mo ako! Bastos! Manyak!” ang mga salitang iyon ang isinisigaw ni Gabrielle dahil nandidiri siya sa lalaking humahawak sa kanya ngayon. Kinakaladkad siya ni Gary papasok sa isang kuwarto at mahigpit nitong hawak ang kanyang kamay.“Tumahimik ka muna Babes, mamaya naman ay paliligayahin kita kaya’t huwag ka nang maingay diyan,” ang sagot ng lalaki sa kanya na mas lalo niyang ikinapangilabot. Marahas siya nitong ipinasok sa isang kuwarto at pabagsak siya nitong itinulak sa kama.“A-anong gagawin mo?” kinakabahan siya sa maaaring gawin nito.“Ang kulit mo naman babes. Kanina ko pa sinabing paliligayahin kita,” ngumisi ulit ito sa kanya at babagsak sana ito sa tabi niya ngunit mabilis saying bumangon at kinuha ang di-kalakihang vase na nakalagay sa side table. Kapag nagkamali lang ng galaw ang lalaki ay ibabato niya rito ang vase na iyon.“Huwag kang lalapit kundi ang vase na ito ang hahalik sayo!”“Iyan ang gusto ko talaga sayo, matapang ka!” akmang lala

TAHIMIK na napayuko nalang si Zierelle at sumaludo habang nakatingin sa mukha ng kaibigang nang-iwan na sa kanya. Nang-iwan dahil basta na lamang itong sumuko at hindi na lumaban upang mabuhay pa.Nais niyang sumigaw at magwala nang mga oras na iyon dahil nawalan siya ng isang kaibigan. Nais niyang mangratrat ng tao dahil sa nangyari. Nais niyang mahuli ang taong sinasabi nitong mastermind ng lahat ng ito.Kung kaya’t dahil sa galit niya ay kinuha niya ang baril na nakita at lumabas na siya ng kuwartong iyon. Kahit na sinong kalaban ang makita niya ay agad agad niyang binabaril. Kalaban na ang turing niya sa lahat lalo pa’t hindi niya kilala ang mga ito.“Sino pa ba ang mga matapang diyan!? Magsilabas kayo sa lungga ninyo!” malakas niyang sigaw. Mararamdaman mo sa kanyang sigaw ang matinding galit na kainlanma’y hindi nabuhay sa kanya. Ngunit ngayon, he might look like a monster for those people who are looking at him.Hindi na niya alintana ng mga oras na iyon ang mga b

INIS na inis si Gabrielle kapag naiisip niya ang naudlot na halikan nila ni Zierelle kanina. Hindi nga niya alam kung bakit bigla lang siya nitong naitulak gayong ito ang nauna na kumabig sa kanya upanag mahalikan siya.Maraming naglalaro sa kanyang isipan ng mga oras na iyon. Maaari kayang may ibang girlfriend si Zierelle kung kaya nakokonsensya ito na niloloko lamang nito ang girlfriend nito kung kaya siya nito itinulak palayo.Maaari ring may ex-girlfriend ito na hindi talaga nito makalimutan kung kaya’t tuwing hinahalikan siya nito ay ang ex nito ang naiisip nito. Nanlumo siya sa ganoong isipin. Kung ganoon pala na may ibang babae itong naiisop kapag hinahalikan siya o di kaya’y kapag magkasama sila, eh di ibig sabihin hindi siya nito totoong mahal? Napatingin siya sa natutulog na si Zierelle habang siya naman ay nakasandal sa pader at malalim na nag-iisip. Napatingin din siya sa iba niyang kasamahan na abala rin sa pagtulog. Napabuntunghininga siya nang makita si B

“GARY! Gary!” dumadagundong na tila kulog ang tinig ni Colonel Rolando noong tawagin nito si Gary sa opisina nito.“Bakit po boss?” nagmamadaling tanong ni Gary na hinihingal pa.“Magtatatlong araw na pero wala pa ring nangyayari sa mga artista ko. Naiinip na ako bilang director dahil lahat naman yata sila ay takot na lumabas sa kanilang lungga!” reklamo nito.“Ayan nga po boss ang sinasabi ko sa inyo pero may nalalaman pa po kayong actor at director kaya hindi ko na po alam kung anong sasabihin sa inyo,”“Heh! Tumigil ka nga riyan at hindi ko tinatanong ang mga iyan sa inyo! Hala! Bilisan mo at tipunin mo ang lahat ng tauhan natin at patayin ang mga hangal na pumasok dito sa lungga natin!” galit na sigaw ng Colonel.Hindi pa rin natinag sa kinatatayuan si Gary.“Ano ba, Gary! Bingi ka ba?! Sabi ko tipunin mo na ang mga tauhan natin at halughugin ang buong mansiyon ko kahit na mapagod man kayo sa kahahanap kung nasaan silang kuwarto nagtatago. Pagkatapos ay p