"STELLA, ginawa ko na ang gusto mo. Isinakripisyo ko ang buhay ng kaibigan ko para lang sayo,” lumapit si Lemuel kay Stella para sabihin iyon.
Tumingin sa kanyang si Stella ngunit walang kaemo-emosyon. “Ginawa mo nga Lemuel and all I can say is congratulations,” she forced to smile upon saying that.Napakunot-noo si Lemuel. “Is that all, Stella?”“Yes. What are you expecting me to do?” balik-tanong ng babae sa kanya.“Ginawa ko iyon, Stella dahil sa pagmamahal ko sayo! Hindi pa ba sapat ang ginawa ko para mapatunayan ko sayong mahal kita!?” napalakas na ang tinig ni Lemuel nang mga oras na iyon at tumaas na rin ang boses niya dahil hindi siya makapaniwala sa mga ginagawa sa kanya ni Stella.“Ang hirap kasi sayo Lemuel, nagpapaniwala ka sa mga sinasabi ko. Masyado kang marupok. Ginawa ko lamang iyon dahil nais kitang subukan kung kaya mong traydorin ang kaibigan mo at nagawa mo nga,” ngumiti pa si Stella.“Napakawalanghiya mo talaga, Stella! Kahit kailan hindi mo mTAHIMIK na napayuko nalang si Zierelle at sumaludo habang nakatingin sa mukha ng kaibigang nang-iwan na sa kanya. Nang-iwan dahil basta na lamang itong sumuko at hindi na lumaban upang mabuhay pa.Nais niyang sumigaw at magwala nang mga oras na iyon dahil nawalan siya ng isang kaibigan. Nais niyang mangratrat ng tao dahil sa nangyari. Nais niyang mahuli ang taong sinasabi nitong mastermind ng lahat ng ito.Kung kaya’t dahil sa galit niya ay kinuha niya ang baril na nakita at lumabas na siya ng kuwartong iyon. Kahit na sinong kalaban ang makita niya ay agad agad niyang binabaril. Kalaban na ang turing niya sa lahat lalo pa’t hindi niya kilala ang mga ito.“Sino pa ba ang mga matapang diyan!? Magsilabas kayo sa lungga ninyo!” malakas niyang sigaw. Mararamdaman mo sa kanyang sigaw ang matinding galit na kainlanma’y hindi nabuhay sa kanya. Ngunit ngayon, he might look like a monster for those people who are looking at him.Hindi na niya alintana ng mga oras na iyon ang mga b
HINDI na alam kanina ni Zierelle kung anong mararamdaman niya nang makita niya sa kanyang balintataw ang isang babaeng umiiyak at siya na may hawak na dilaw na payong. Naguluhan siya at nalito kung kaya’t naitulak niya palayo sa kanya si Gabrielle na ikinagulat din ng huli.Hindi nga niya rin lubos na maunawaan kung bakit bigla nalang sumusulpot ang babaeng iyon sa kanyang balintataw gayong si Gabrielle naman ang kaharap niya.May kaugnayan kaya ang dalawang babaeng iyon?Ipinilig niya na lang ang kanyang ulo upang maiwaksi na ang ganoong isipin. Masyado na yatang palagi nalang sumusulpot ang babaeng umiiyak sa balintataw niya. Noong nakaraan pa naman iyon ngunit hindi niya maintindihan at nitong mga nagdaang araw ay parang lagi nalang sumusulpot ang babaeng iyon. Nahihiya nga siya kay Gabrielle dahil ganoon ang inasal niya rito ngunit iniisip niya nalang na lilipas din iyon. Hindi na niya iyon idinagdag pa sa iisipin niya at nagpokus nalang na pumikit upang makatulog.
INIS na inis si Gabrielle kapag naiisip niya ang naudlot na halikan nila ni Zierelle kanina. Hindi nga niya alam kung bakit bigla lang siya nitong naitulak gayong ito ang nauna na kumabig sa kanya upanag mahalikan siya.Maraming naglalaro sa kanyang isipan ng mga oras na iyon. Maaari kayang may ibang girlfriend si Zierelle kung kaya nakokonsensya ito na niloloko lamang nito ang girlfriend nito kung kaya siya nito itinulak palayo.Maaari ring may ex-girlfriend ito na hindi talaga nito makalimutan kung kaya’t tuwing hinahalikan siya nito ay ang ex nito ang naiisip nito. Nanlumo siya sa ganoong isipin. Kung ganoon pala na may ibang babae itong naiisop kapag hinahalikan siya o di kaya’y kapag magkasama sila, eh di ibig sabihin hindi siya nito totoong mahal? Napatingin siya sa natutulog na si Zierelle habang siya naman ay nakasandal sa pader at malalim na nag-iisip. Napatingin din siya sa iba niyang kasamahan na abala rin sa pagtulog. Napabuntunghininga siya nang makita si B
“S-Stella? K-kamusta ka? Anong ginagawa mo rito? Saan ka galing?” sunod-sunod na tanong ng kanilang principal kay Stella. Napaismid nalang si Eris.Pinasadahan niya ng tingin ang babae sa harapan niya. Madumi ang suot na damit nito, magulong-magulo ang buhok na mahahalatang walang suklay, at may punit-punit na ang suot nitong damit. Ang mukha naman nito ay may mga pasa particular na sa labi nito at sa mata nito. Ganoon din sa braso nito. Kahit na sinumang makakakita sa kalagayan ngayon ni Stella ay tiyak na maaawa sa kanya. Pero hindi niya alam kung ito ngayon ang panahon para paniwalaan niya ito. Dapat saying mag-obserba.“M-maam,” iyon lang ang nasabi nito ng may garalgal na tinig pagkatapos ay nanghihina itong napaupo sa silyang nasa tabi nito at pumalahaw na ng iyak.“Stella, sabihin mo sa akin kung anong nangyari sayo?” nag-aalalang tanong ulit ng kanilang principal sa babae.Ninais niyang maawa sa kalunos-lunos nitong kalagayan ngunit hindi niya magawa dahil ma
“GARY! Gary!” dumadagundong na tila kulog ang tinig ni Colonel Rolando noong tawagin nito si Gary sa opisina nito.“Bakit po boss?” nagmamadaling tanong ni Gary na hinihingal pa.“Magtatatlong araw na pero wala pa ring nangyayari sa mga artista ko. Naiinip na ako bilang director dahil lahat naman yata sila ay takot na lumabas sa kanilang lungga!” reklamo nito.“Ayan nga po boss ang sinasabi ko sa inyo pero may nalalaman pa po kayong actor at director kaya hindi ko na po alam kung anong sasabihin sa inyo,”“Heh! Tumigil ka nga riyan at hindi ko tinatanong ang mga iyan sa inyo! Hala! Bilisan mo at tipunin mo ang lahat ng tauhan natin at patayin ang mga hangal na pumasok dito sa lungga natin!” galit na sigaw ng Colonel.Hindi pa rin natinag sa kinatatayuan si Gary.“Ano ba, Gary! Bingi ka ba?! Sabi ko tipunin mo na ang mga tauhan natin at halughugin ang buong mansiyon ko kahit na mapagod man kayo sa kahahanap kung nasaan silang kuwarto nagtatago. Pagkatapos ay p
GULAT na gulat si Gary nang makita ang nakagapos na si Stella at Gwyn sa upuan nang makita niya ang mga ito sa tagong opisina ni Gwyn. Agad niyang kinalagan ang mga ito at pagkatapos ay nakita niya pang galit na tinanggal ni Gwyn ang takip nito sa bibig.Dahan-dahang nagbilang si Gary dahil ilang Segundo lang ay alam na niyang magbubunganga na ito.Isa, dalawa, tatlo, apat lima…“Ano ba naman Gary! Ang tanga-tanga ninyo! Naturingan pa naman kayong tagarito sa lugar na ito at kabisado ninyo ang pasikot-sikot tapos kayo pa ang maiisahan ng mga pulis na iyon! Napakabobo niyo talaga!” iritang-irita si Gwyn habang nagsasalita at napasabunot pa ito sa sarili nito dahil sa inis.“Ano bang alam naming sa mga plano nila, Gwyn? Kung makapagsalita ka riyan parang ang tapang-tapang mo ah,” sagot ni Gary.“Ano na tayo ngayon, Gary ha? Wala na tayong armas, kinuha na nilang lahat! Paano ka ngayon lalaban sa kanila?” tanong ni Gwyn dito.“Don’t worry, ako pa,” nakangiting sabi ni
“G-Gwyn?!” nagulat pa si Gabrielle nang biglang kunin ang blindfold niya sa mata at nang makakita na siya ay agad niyang nakita sina Stella at Gwyn na nakatunghay sa kanya. Mabilis na ring kinalagan siya ni Stella mula sa pagkakatali ng mga ito na hindi niya maintindihan kung bakit siya nito pinapakawalan.Bago kanina humupa ang usok ng pagsabog ay may biglang humila sa kanya mula sa likuran kung kaya’t napasunod siya agad. Hindi na siya nakasigaw pa at nakahingi ng tulong dahil mabilis nang natakpan ng kung sino ang bibig niya habang hinihila siya papunta sa back stage ng naturang bulwagan. May daanan kasi roon upang makalabas sa bulwagang iyon ngunit sa likurang bahagi lang. At noong alisin nga ng mga ito ang takip niya sa mga mata ay saka na lamang niya nalaman na nasa mga kamay pala siya ngayon nila Stella at ni Gwyn.“Ano na naman ang kailangan ninyong dalawa sa akin?”tanong niya sa dalawa. Hindi na niya kasi maabot kung ano na namang gumagana sa isipan ng dalawa.
ABALA ang mga pulis sa mansiyon na iyon simula nang dumating sila roon. Wala na silang inabutan pang mga buhay na tauhan ng lider ng sindikato. Tanging katawan lang ng mga ito na wala nang buhay ang kanilang nakita at ang mga magulo at sira-sirang bahagi ng mansiyon.Nang libutin nila ang buong lugar at nang ituro ni Detective Lee ang mga tagong kuwarto doon nila nadiskubre ang mga ilegal na armas at ang mga droga na maingat na itinatago ng sindikato. Makakatulong pa ang mga iyon na maging dagdag na ebidensya upang mas lalong madiin at mahuli ang sindikatong matagal nang hindi mahuli-huli.Wala na silang naabutan pa sa itinuro ni Ashtear na opisina ng boss nila dahil tanging mga gamit nalang ang naiwan doon at walang kahit na anumang bakas ang naiwan para maging pagkakakilanlan kung sino ba talaga ang boss ng Crying Ladies. Hanggang ngayon ay palaisipan iyon sa kanila dahil ayon na rin kay Ashtear ay walang nakakakilala sa mukha ng kanilang boss kundi si Gary lamang at