"A-Anong pinagsasabi mo?!"Iiyak na sana ako kaso biglang dumating si Stephen. "Doc? May kailangan ba kayo?" "Ah, teka..." tumingin sya sakin at kay Stephen. Bakas sa mukha nito na para bang naguguluhan syang pabalik-balik ang tingin saming dalawa ni Stephen.  "Hindi ba kayo sila Mrs at Mr. Santiago?" Kahit naguguluhan ako ng kaunti ay umiling ako, hindi naman talaga ako Mrs. Santiago. Sino ba ang mga yon? "Pasensya na Mrs mukhang namali ako, pasensya na sa sinabi ko." Paumanhin nito sakin at nag bow pa. "So, di totoong nawala 'yong baby ko?" Ngingiti na sana ako pero agad 'yong nawala dahil sa sinabi nya. "Hindi ko po alam Mrs." Sabi nito bago umalis. Napanganga ako at naiyokom ko nalang ang kamao ko. Hindi nya alam? Doctor sya tapos di nya alam? Ba't nakakagigil yata ang mga doctor d

Nagising ako kase naramdaman kung may humahalik-halik sa tyan ko at pag mulat ng mata ko ay nakita ko si Stephen na hinahalik-halikan yon at hinihimas.  "Okay ka lang ba dyan ha? Nagugutom ka na ba?" para syang tanga kinakausap yong tyan ko. "Sumagot ka naman, para kang Mama mo ang sungit nyo sakin." di ko maiwasang hindi mapangiti habang nakatitig sakanya.  "Alam mo ba satin-satin lang to ah, kagabi kase sabi ng mama mo na bawal daw kiss, hug at saka touch pfft di nya alam na nong nakatulog sya eh, niyakap ko sya ng mahigpit at hinalikan ko talaga yong buong mukha nya." Masayang pagkausap nya sa tyan ko.  "Ginawa mo pala 'yon?" "Oo--" gulat syang napatingin sakin. "A-Ah, gising ka na pala..." Napakamot sya sa ulo at di sya makatingin sakin ng deretso, para bang nahihiya sya sakin. Dahil ba nasaksikan k

Pagkauwi ko sa bahay ay pinagalitan ako ni mommy. "Tumawag yong teacher mo sakin! Pinagbantaan mo daw yong mga kaklase mo! Hindi ka namin pinalaki ng ganyan Vanessa!" Kumuha ng sinturon si mommy at sinimulan akong paluin sa pwet.  "Dumapa ka dyan!" Sabi nito at sumunod na lamang ako. Umiyak lang ako ng umiyak at napadaing sa bawat pag palo nito sa binti. "M-Mommy t-tama na, di ko na u-ulitin!" Patuloy parin ang pag agos ng luha ko. "Talaga namang di mo na uulitin!" Galit nitong saad sabay hampas ng malakas sa binti ko gamit yong sinturon kaya mas napahagulgul ako sa pag-iyak. ***"Daddy muntik na akong ma perfect na exam namin." Saad ni ate. Kasalukuyan kaming kumakain ngayon. "Wow very good dahil dyan, may regalo ako sayo bukas." "Yeheyyy!" 

_Alyana Perez's Pov. "Alyana!" Nagising ako bigla sa boses na 'yon. "Ayos ka lang? Umiiyak ka ano bang napanaginipan mo?" Dahan-dahan akong tumingin kay Stephen na ngayoy nag aalalang nakatingin sakin.  "Napanaginipan ko si Vanessa..." Di ko alam pero biglang tumulo 'yong luha ko. Bumangon ako sa pagkakahiga at nakipag titigan kay Stephen."Why? Pati ba sa panaginip ginugulo ka nya? Sinaktan ka ba nya?" "No, nag s-sorry sya sakin tapos..." "Tapos ano?" "T-Tapos bigla nalang syang nag laho." Napayuko ako.  "Yon lang pala eh, ano bang nakakaiyak don?" Hinimas-himas ni Stephen 'yong likod ko. "Di... di ko alam nong pag hingi nya ng sorry ramdam kung sincere yon at sumisikip 'yong dibdib ko nang bigla nalang syang nag laho... p

Vanessa Taylor's Pov. Na-i-imagine ko na ako si Alyana, nag lalakad sa altar patungo kay Stephen...  "That should be me, holding your hand." Napatingin ako kay Camille na nandito sa tabi ko   "That should be me, making you laughThat should be me, this is so sad." Kanta niya kaya napatawa nalang ako ng mahina. Alam kung ako ang pinapatamaan niya sa lyrics na 'yon. "That should be meThat should be meThat should be me, feeling your kissThat should be me, buying you gifts."  "Stop it Camille." Kalmadong pag papatigil ko sakanya pero patuloy parin siya kaya hinayaan ko nalang ito. "This is so wrongI can't go onTill you believeThat should be meThat should be me."  napahawak ako sa dibdib ko at habol hininga. 'Wag