All Chapters of Wife Of A Ruthless Mafia Boss: Chapter 21 - Chapter 30
58 Chapters
CHAPTER 21
"What do you want?" seryosong wika ko nang nakalabas kami ng opisina.Wala na akong nagawa pa no'ng may-ari na mismo ng hotel ang nagdesisyon para sa akin. Hindi naman ako makatanggi dahil ayaw ko na ring palakihin ang lahat.Bakit ba nagpapaapekto ako? I could act civil for Pete's sake.Sino ba siya sa buhay ko? He's just my ex-husband.He stood up straight and lazily scanned me from head to toe. "You've changed a lot, huh?" he said mockingly.Pakiramdam ko ay ang posisyon ko ang tinutukoy niyang nagbago."What do you want? And wait, sinusundan mo ba ako?" Bahagya akong kinabahan nang pumasok sa 'king isip ang ideyang iyon.He scoffed. "I did not follow you," he answered and licked his lower lip. "Aren't you happy to see me?" His side lips rose."Bakit naman ako matutuwa na makita ka?" agad kong balik.He shrugged and put his hand on his pocket. "Maybe... you miss me," I heard him murmured before he st
Read more
CHAPTER 22
Wala sa sarili akong naglalakad pabalik sa inuukupang silid ng dati kong asawa habang bitbit ang kapeng hiningi niya nang sumalubong sa 'kin si Stacey."Oh!" padaskol na abot niya ng keycards dahilan para mabigla ako at matapunan nang kaunting kape.Napangiwi na lang ako at mabilis na tinanggap ang tatlong keycards na ibinigay niya.Pinahihirapan na naman ako ng impakta na ito."Siguraduhin mo na hindi ka na papalpak, Jazzie." Pinanlakhan niya ako ng mga mata bilang pagbabanta."No need for that."Pareho kaming natigilan nang may nagsalita sa bandang likuran niya. We both looked at Valjerome who's sternly watching us."Sir," agad na sambit ni Stacey at bahagyang yumuko bilang pagbibigay galang, ako naman ay nanatiling nakatayo dahil sa bitbit kong kape.Nagsimulang maglakad si Valjerome palapit sa direksyon ko at saka inilahad ang kanyang palad sa harapan ko. "Give me the cards," he said.I raised an eyebrow, bu
Read more
CHAPTER 23
"Mommy, bakit hindi natawag si Papa?" inosenteng usisa ng anak ko.Kadarating niya lang at iyon agad ang itinanong niya sa akin sandaling umupo siya sa couch. Nandito kami ngayon sa silid ng pahingahan naming mga housekeeper.Hilaw akong ngumiti at saka inisa-isang tanggalin ang butones ng suot niyang uniporme. "Baka busy lang, anak," paliwanag ko.Ayaw kong ipakita sa kanya na maski ako ay naguguluhan na rin. It's been four days since Chaos left. Huling pag-uusap namin ay noong sinabi niya na ipahahatid niya si Erom sa akin. Natanong ko rin ang driver na sumusundo palagi sa anak ko kung nakakausap niya si Chaos pero pati siya ay hindi nito tinatawagan. Ang huli raw nilang pag-uusap ay ang pag-uutos ni Chaos na 'wag kakalimutan ang pagsundo sa anak ko.Katatapos ko lang bihisan ng kumportableng damit si Erom nang mag-ingay ang telepono ko. Napabuntonghininga na lamang ako nang nakita ang pangalan ni Valjerome sa screen.Apat na araw na rin mula
Read more
CHAPTER 24
"Who's your Mom?" Valjerome asked again.Slowly, Erom roamed his eyes. "She's my Mommy," he answered while pointing his finger at me.Tumingin sa direksyon ko si Valjerome. Walang emosyon ang mga mata niya ngunit mararamdaman mo ang lamig doon. With my trembling knees, I tried to walked towards my son."Who's your father then?"Napatigil ako sa paghakbang. Pilit kong pinakatatagan ang sarili ko na huwag mabuwal sa 'king pagkakatayo."Papa Chaos po," my son stated.Valjerome laughed sarcastically, but didn't speak anymore. Kinuha ko iyong pagkakataon para tuluyang lapitan ang anak ko. I embraced Erom tight, scared that Valjerome might do something to him."Mom, who is he?" inosenteng usisa ng anak ko.Sinubukan kong ngumiti sa kanya para maikubli ang nararamdaman kong takot at kaba. "H-he's my boss," tugon ko."Jazzie."I stiffened when he called me. Mabagal ko siyang nilingon at tinitigan."Yes, Sir?" porma
Read more
CHAPTER 25
"Come on, Chaos. Answer the phone," bulong na anas ko habang paminsan-minsang kinakagat ang aking kuko.Malalim na ang gabi pero nandito pa rin ako sa veranda ng condo ko dahil sa pagsusubok kong tawagan si Chaos. Ito ang pangalawang beses na sinubukan ko siyang tawagan sa loob ng isang oras, pero nanatili lamang nagri-ring ang kabilang linya at walang sumasagot.Hindi ko tuloy maiwasan na magtaka at mangamba para sa kalagayan niya. He's not like this. Nakasanayan ko na lagi niyang kinakamusta si Erom kahit pa nakikita niya ito sa araw-araw. Kaya naman gano'n na lang ang paghahanap ni Erom ngayon sa kanya.May masama bang nangyari sa kanya?I badly want to call his parents to check him out, but I knew it's not a good thing. Bukod sa hindi okay ang mga magulang niya sa 'min ng anak ko ay magiging kabastusan iyon para sa kaisipan niya lalo na at nasa family gathering si Chaos.I need your help, Chaos. Nakita na niya si Erom, mabuti na la
Read more
CHAPTER 26
"W-What the hell are you talking about? H-hindi ba at sinabi ko na sa 'yo na 'wag mong guluhin ang pamilya ko dahil diyan sa paniniwala mo?" pilit kong pagpapatapang sa boses ko.His lips formed a smirk. Mabagal siyang humakbang palapit sa 'kin at inilapit ang kanyang mukha sa bandang tainga ko. Halos mabuwal ako sa kilos niyang iyon kundi niya lang ako nahawakan agad sa bewang."You're a good model, Jazzie, an actress also. But unfortunately, our son got all my features," he whispered. "I totally believed on your lies. Kahit halos makita ko ang sariling mukha ko sa anak natin, pinaniwalaan kita."Bahagya niyang idinistansya ang sarili sa akin ngunit nanatili pa ring nakapulupot ang kanyang braso sa bewang ko. He then stared at me."Kung hindi dumating ang resulta ng DNA test kanina ay baka naitago mo na naman siya," aniya at saka ibinaba ang kanyang paningin sa mga maletang dala ko.My face went pale after hearing his words. "H-hindi mo siya anak,
Read more
CHAPTER 27
"Whooa!" manghang usal ng anak ko nang lumabas kami ng sasakyan. "It's huge," sunod niyang puna sa mansyon ni Valjerome.Ako naman ay hindi nakapagsalita at napatitig na lang sa bahay.It's been six years...Anim na taon mula nang umalis ako sa pamamahay niya...Mapait akong napangiti at iwinaksi lahat ng alaala na pumapasok sa isip ko. Mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Erom nang naglakad na si Valjerome papasok sa bahay niya."Mom, hindi pa po ba tayo susunod?" usisa ni Erom nang nanatili kami sa aming pwesto.I shut my eyes and took a deep breath. Pagkatapos ay bahagya akong lumuhod sa harapan ng anak ko para harapin siya. I gently touched his face and gave him a small smile."Erom," I started speaking. "You should behave, okay? Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo kanina sa sasakyan. 'Di ba sabi ko sa 'yo noon, hindi ka pwedeng tumanggap ng kahit ano mula sa stranger?" I reminded.Ang kaninang sigla sa kany
Read more
CHAPTER 28
"Pull it, pull the trigger," Valjerome said weakly as he stared at me.I didn't move for a second, I just remained standing, still pointing the gun under his jaw, staring at his bloodshot eyes. Naninibago sa emosyong ipinapakita niya.I flinched when he held my hand. Idiniin niya lalo sa ilalim ng kanyang panga ang baril na hawak ko."Patayin mo 'ko, anumang oras ay makakaalis ka sa pamamahay ko. Pero hangga't buhay ako, mananatili kayo rito ng anak ko," pinal na wika niya.Humigpit ang hawak ko sa baril. Nagsimulang mag-init ang sulok ng aking mga mata dahil sa frustrasyon at galit."Anak ko, Valjerome. Akin lang siya. Mula no'ng araw na utusan mo akong ilaglag siya ay tuluyan ka nang nawalan ng karapatan sa kanya," mariin kong saad.Once again, he pushed my hand closer to his jaw and slowly shut his eyes. "Ibabalik ko ang karapatan kong iyon, kung ayaw mo. Feel free to kill me right at this moment."Napatiim bagang ako at ilang segu
Read more
CHAPTER 29
The sunlight was hitting my face when I woke up from my deep sleep. Agad kong kinapa si Erom sa 'king tabi para yakapin pero gano'n na lang ang mabilis kong pagbalikwas nang hindi ko siya nahawakan."Erom?" nagpa-panic kong sambit habang iginagala ang paningin ko.Tumayo ako palayo sa kama at saka nilibot ang buong silid. Nang hindi ko siya nakita ay doon pa lang ako lumabas."Erom?" muli kong pagtawag habang lakad-takbong bumababa ng hagdanan.Pakiramdam ko ay maiiyak ako sa iba't ibang sitwasyon na pumapasok sa isip ko. Mas lalo pang dumoble ang kaba ko nang hindi ako nakakita ng kahit isang bantay sa paligid ng bahay ni Valjerome.Did he abduct my son?Did he hurt him?Did he... kill him?"Ero—" Natigil ang pagtawag ko nang nakita ko ang anak ko na nakaupo sa high chair, nakangiti habang nakatanaw sa naglulutong si Valjerome."Oh, hija. Gising ka na pala. Tamang-tama nagluluto na si Se
Read more
CHAPTER 30
"Let me go, Valjerome," ani ko sa pinalamig na boses.Hindi naman siya kumibo at nanatiling nakapulot ang kanyang braso sa tuhod ko."Please..." he murmured.I laughed sarcastically and glanced up to surpress my tears. "Don't you think it's unfair?" I uttered."Alam ko," namamaos na tugon niya. "But I am still hoping that you'll give a chance.""Tingin mo ba ay napakadali niyon? Tingin mo ba ay kaya kong palapitin ang anak ko sa taong gustong pumatay sa kanya noon?" Hindi ko naiwasan na ilabas ang hinanakit ko.I felt his embrace tightened. "I will not hurt him. I just want to hold him, Jazzie." Slowly, he moved his head and looked up at me.Namumula ang kanyang mga mata na tila gusto pang kumawala ng mga luha niya. Inaamin ko, mayroon sa loob ko na nagugulat sa inaasta niya ngayon. Malayo ang Valjerome na nasa harapan ko sa nakasanayan kong walang emosyon at hindi basta-basta nanghihina. Sa lumipas na sandali, naalala ko ang dating s
Read more
PREV
123456
DMCA.com Protection Status