"Come on, Chaos. Answer the phone," bulong na anas ko habang paminsan-minsang kinakagat ang aking kuko.
Malalim na ang gabi pero nandito pa rin ako sa veranda ng condo ko dahil sa pagsusubok kong tawagan si Chaos. Ito ang pangalawang beses na sinubukan ko siyang tawagan sa loob ng isang oras, pero nanatili lamang nagri-ring ang kabilang linya at walang sumasagot.
Hindi ko tuloy maiwasan na magtaka at mangamba para sa kalagayan niya. He's not like this. Nakasanayan ko na lagi niyang kinakamusta si Erom kahit pa nakikita niya ito sa araw-araw. Kaya naman gano'n na lang ang paghahanap ni Erom ngayon sa kanya.
May masama bang nangyari sa kanya?
I badly want to call his parents to check him out, but I knew it's not a good thing. Bukod sa hindi okay ang mga magulang niya sa 'min ng anak ko ay magiging kabastusan iyon para sa kaisipan niya lalo na at nasa family gathering si Chaos.
I need your help, Chaos. Nakita na niya si Erom, mabuti na la
"W-What the hell are you talking about? H-hindi ba at sinabi ko na sa 'yo na 'wag mong guluhin ang pamilya ko dahil diyan sa paniniwala mo?" pilit kong pagpapatapang sa boses ko.His lips formed a smirk. Mabagal siyang humakbang palapit sa 'kin at inilapit ang kanyang mukha sa bandang tainga ko. Halos mabuwal ako sa kilos niyang iyon kundi niya lang ako nahawakan agad sa bewang."You're a good model, Jazzie, an actress also. But unfortunately, our son got all my features," he whispered. "I totally believed on your lies. Kahit halos makita ko ang sariling mukha ko sa anak natin, pinaniwalaan kita."Bahagya niyang idinistansya ang sarili sa akin ngunit nanatili pa ring nakapulupot ang kanyang braso sa bewang ko. He then stared at me."Kung hindi dumating ang resulta ng DNA test kanina ay baka naitago mo na naman siya," aniya at saka ibinaba ang kanyang paningin sa mga maletang dala ko.My face went pale after hearing his words. "H-hindi mo siya anak,
"Whooa!" manghang usal ng anak ko nang lumabas kami ng sasakyan. "It's huge," sunod niyang puna sa mansyon ni Valjerome.Ako naman ay hindi nakapagsalita at napatitig na lang sa bahay.It's been six years...Anim na taon mula nang umalis ako sa pamamahay niya...Mapait akong napangiti at iwinaksi lahat ng alaala na pumapasok sa isip ko. Mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Erom nang naglakad na si Valjerome papasok sa bahay niya."Mom, hindi pa po ba tayo susunod?" usisa ni Erom nang nanatili kami sa aming pwesto.I shut my eyes and took a deep breath. Pagkatapos ay bahagya akong lumuhod sa harapan ng anak ko para harapin siya. I gently touched his face and gave him a small smile."Erom," I started speaking. "You should behave, okay? Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo kanina sa sasakyan. 'Di ba sabi ko sa 'yo noon, hindi ka pwedeng tumanggap ng kahit ano mula sa stranger?" I reminded.Ang kaninang sigla sa kany
"Pull it, pull the trigger," Valjerome said weakly as he stared at me.I didn't move for a second, I just remained standing, still pointing the gun under his jaw, staring at his bloodshot eyes. Naninibago sa emosyong ipinapakita niya.I flinched when he held my hand. Idiniin niya lalo sa ilalim ng kanyang panga ang baril na hawak ko."Patayin mo 'ko, anumang oras ay makakaalis ka sa pamamahay ko. Pero hangga't buhay ako, mananatili kayo rito ng anak ko," pinal na wika niya.Humigpit ang hawak ko sa baril. Nagsimulang mag-init ang sulok ng aking mga mata dahil sa frustrasyon at galit."Anak ko, Valjerome. Akin lang siya. Mula no'ng araw na utusan mo akong ilaglag siya ay tuluyan ka nang nawalan ng karapatan sa kanya," mariin kong saad.Once again, he pushed my hand closer to his jaw and slowly shut his eyes. "Ibabalik ko ang karapatan kong iyon, kung ayaw mo. Feel free to kill me right at this moment."Napatiim bagang ako at ilang segu
The sunlight was hitting my face when I woke up from my deep sleep. Agad kong kinapa si Erom sa 'king tabi para yakapin pero gano'n na lang ang mabilis kong pagbalikwas nang hindi ko siya nahawakan."Erom?" nagpa-panic kong sambit habang iginagala ang paningin ko.Tumayo ako palayo sa kama at saka nilibot ang buong silid. Nang hindi ko siya nakita ay doon pa lang ako lumabas."Erom?" muli kong pagtawag habang lakad-takbong bumababa ng hagdanan.Pakiramdam ko ay maiiyak ako sa iba't ibang sitwasyon na pumapasok sa isip ko. Mas lalo pang dumoble ang kaba ko nang hindi ako nakakita ng kahit isang bantay sa paligid ng bahay ni Valjerome.Did he abduct my son?Did he hurt him?Did he... kill him?"Ero—" Natigil ang pagtawag ko nang nakita ko ang anak ko na nakaupo sa high chair, nakangiti habang nakatanaw sa naglulutong si Valjerome."Oh, hija. Gising ka na pala. Tamang-tama nagluluto na si Se
"Let me go, Valjerome," ani ko sa pinalamig na boses.Hindi naman siya kumibo at nanatiling nakapulot ang kanyang braso sa tuhod ko."Please..." he murmured.I laughed sarcastically and glanced up to surpress my tears. "Don't you think it's unfair?" I uttered."Alam ko," namamaos na tugon niya. "But I am still hoping that you'll give a chance.""Tingin mo ba ay napakadali niyon? Tingin mo ba ay kaya kong palapitin ang anak ko sa taong gustong pumatay sa kanya noon?" Hindi ko naiwasan na ilabas ang hinanakit ko.I felt his embrace tightened. "I will not hurt him. I just want to hold him, Jazzie." Slowly, he moved his head and looked up at me.Namumula ang kanyang mga mata na tila gusto pang kumawala ng mga luha niya. Inaamin ko, mayroon sa loob ko na nagugulat sa inaasta niya ngayon. Malayo ang Valjerome na nasa harapan ko sa nakasanayan kong walang emosyon at hindi basta-basta nanghihina. Sa lumipas na sandali, naalala ko ang dating s
"Can I have this too?" Erom asked while holding a chess board.Bilang isang tipikal na bata ay puno ng galak na pumili ng mga laruan si Erom sandaling pumasok kami ng toy section. Valjerome assured him that he'll give him everything for free—or should I say, a hug in exchange.Noon pa man ay naibibigay ko na kay Erom ang mga bagay na nagugustuhan niya, pero hindi siya kailanman humingi ng sobra. Marahil ay alam niya rin 'yong hirap ko sa pagtatrabaho. Si Chaos naman ay pinapasalubungan lamang siya ng laruan sa tuwing napapadaan siya ng mall, hindi niya kailanman naipasyal si Erom tulad ng ganito dahil na rin sa pagiging busy sa trabaho."Anything you want," Valjerome answered.Abot tainga siyang nginitian ng anak ko saka muling naglakad sa mga nakahilerang laruan kung saan naroon ang mga medium size robot. Agad naman siyang sinundan ni Valjerome, nakamasid habang may kaunting ngiti sa kanyang labi.Umiwas na lang ako ng tingin dahil pakiramda
I was pacing back and forth, restlessly thinking about my ex-husband. Alas dyis na ng gabi ngunit hindi ko pa rin naririnig ang pag-uwi niya. Hindi ko maiwasan na mag-alala at makunsensya. Kung binitiwan ko lang sana agad 'yong bag ko ay hindi mangyayari ang lahat.I bit my lower lip and I glanced at my son who's currently in his deep sleep. Slowly, realization hit me—the missing guards, everything. Valjerome did that for my son's sake.Isang malalim na buntonghininga ang ginawa ko at saka naglakad patungo sa kama na pinaghihigaan ni Erom. Maingat akong tumabi sa kanya at yumakap nang mahigpit."Masama ba akong tao kung gusto kitang ipagkait sa kanya?" bulong na anas ko.I admit, I can feel his sincerity towards my son. But I am afraid. Takot ako na makalimutan ko lahat nang ginawa niya sa akin dahil lang sa pagbawing ginagawa niya sa anak ko.Natuon ang atensyon ko sa pintuan nang nakarinig ako ng tatlong mahihinang katok. Mabagal akong humi
"Do you usually cook po?" usisa ni Erom habang mariin na pinanunuod si Valjerome sa kanyang ginagawang pagluluto.Four days had passed, I could say that my son and ex-husband got closed to each other.Saglit niyang nilingon ang anak ko at tipid na ngumiti. "Hindi ako palaging nagluluto," sagot niya.Kita ko ang paniningkit ng mata ni Erom mula sa high chair na inuupuan niya. Nandoon siya sa may L-shaped na center island habang ako naman ay nakaupo sa pwesto ng hapagkainan."But you always cook po. You always prepare the food," my son pointed out, confused.Valjerome giggled and continued cooking. "Because you are special that's why I am the one who cooked the foods," he explained."Why am I special?" agad na tanong ni Erom.Hindi naman agad nakasagot si Valjerome. Slowly, he glanced at my son and forced a smile."Because you are..." I saw him gulped. "Cute," he continued.Napaiwas ako ng tingin nang balingan niya ako ng