CHAPTER 29

The sunlight was hitting my face when I woke up from my deep sleep. Agad kong kinapa si Erom sa 'king tabi para yakapin pero gano'n na lang ang mabilis kong pagbalikwas nang hindi ko siya nahawakan.

"Erom?" nagpa-panic kong sambit habang iginagala ang paningin ko.

Tumayo ako palayo sa kama at saka nilibot ang buong silid. Nang hindi ko siya nakita ay doon pa lang ako lumabas.

"Erom?" muli kong pagtawag habang lakad-takbong bumababa ng hagdanan.

Pakiramdam ko ay maiiyak ako sa iba't ibang sitwasyon na pumapasok sa isip ko. Mas lalo pang dumoble ang kaba ko nang hindi ako nakakita ng kahit isang bantay sa paligid ng bahay ni Valjerome.

Did he abduct my son?

Did he hurt him?

Did he... kill him?

"Ero—" Natigil ang pagtawag ko nang nakita ko ang anak ko na nakaupo sa high chair, nakangiti habang nakatanaw sa naglulutong si Valjerome.

"Oh, hija. Gising ka na pala. Tamang-tama nagluluto na si Se