All Chapters of The Cold Hearted Gangsters: Chapter 41 - Chapter 50

 Someone's POV Ilang oras na siyang nakatitig sa mga papeles na binigay ko sa kanya at ilang mura na ang lumalabas sa kanya na halatang hindi kumbinsido. Alam ko. Mahirap tanggapin dahil maging ako man ay hindi makapaniwala sa impormasyon na nakalap ko. Ito ang unang beses na magtapat siya sa'kin ng problema niya at take note, sa pag-ibig pa kaya napakasaya ko nang umiibig na pala ang gagong 'to.Inutusan niya kasi akong hanapin ang totoo niyang kapatid na matagal nang nawawala. Sa loob ng halos walong taon ay hinanap ko ang kapatid niya at hindi ako tumigil. Akala ko dati patay na talaga ang kapatid niya pero nagkamali ako. May nakuha kasi akong impormasyon na nagsasabi na buhay pa ang kapatid niya at malapit lang pala sa puder niya. Akala ko tapos na ang matagal kong utos niya

Red’s POV Nilapag ko ang maleta ni Yana na inempake ko kanina lang. Itinabi ko ito sa gilid ng sofa sa iba pang maleta ni Yana. Padabog akong naupo sa tabi ni Yana na busy sa pagbbrowse ng phone ni Grey. Pinaggitnaan namin si Yana. “The fuck? Bakit biglang naisipan ni Damon na bumalik tayo sa bahay?” “Oo nga eh.  Pero, puwede rin para masolo natin ang atensiyon ni Yana,” naiiling na wika ni Grey saka patingin-tingin sa ginagawa ni Yana. “Yow, Yana baka may mabuksan ka diyang iba hehehe,” kinuha agad ni Grey yung phone kay Yana saka mabilis na tinago sa coat na suot. Ipinakita naman niya ang relos na umiilaw kay

Marvin’s POV -Sembrano’s Palace-[Ku-kuya… so-sorry]  Napahawak ako sa sentido ko. Hinilot-hilot ito para hindi na sumakit. “Shhh… Bro, ano bang pinasok mo? Alam mo naman ang consequence na puwedeng mangyari kapag pinagpatuloy mo pa ‘yan diba?” napaupo ako sa sahig kalapit ng aking kama at sinandal ang ulo ko roon. Talagang hindi ko na magawang makapag-isip nang maayos kung ano bang dapat kong gawin sa kapatid ko. Parang hindi ko kakayanin na pati siya, madamay sa mundo ko.  [Kuya? Nand’yan ka pa ba?] napapikit ako ng mariin nang

Someone’s POV “What the Hell?! Anong sabi mo? Hindi niyo nakuha ang babae?! Pa-paano?!” gigil kong sabi sa kausap ko. Halos mawasak na ang phone ko dahil sa madiing hawak ko rito. Nakakapunyeta! Nakaplano na ang lahat. Paanong pumalpak pa sila roon? [Si King Arthur po kasi ang humarang sa— “King?! Kailan pa siya naging hari niyo?! Bullshits!" oh great! Paano nalaman 'yon ng hari? Tss. Panira talaga. [Sorry My Lord Saf— “I will kill all of you! Mga inutil!” at pinatay ko n

Dominic’s POVAla singko pa lang ng umaga nang maalimpungatan ako. Bumungad sa aking silid ang napakadilim na paligid. Bumangon naman ako para hawiin ang kurtina upang pumasok mayamaya ang liwanag ng araw. Nag-inat pa ako ng konti saka naisipang lumabas ng kuwarto.  Nadaanan ko ang kuwarto ni Aly at naisipan kong tingnan ang kalagayan nito na nasisiguro kong tulog pa rin. Hindi pa rin ako makapaniwala na nandito pa rin ang prinsesa namin matapos ang nangyari sa kanya. Sa lumipas na tatlong araw ay sobrang bantay sarado kami sa kanya dahil papayag lang daw si King at iba pang Royalties na mapanatili rito si Aly kapag mas napatibay namin ang segurdidad nito. At katulad nga nang inaasahan… tulog pa si Aly at katabi nito sa kama ang tatlong royalties dog. Nasa kanang bahagi niya si Winter, nasa kaliwa nito si Sun at si Dark naman ay na