Lahat ng Kabanata ng The Congressman's Hidden Son : Kabanata 1 - Kabanata 10

“Congratulations for winning my case, Attorney. Mabuti nalang po at kayo ang kinuha kong abogado sa kasong ito. Totoo pa lang kahit bata pa kayo ay magaling kayo sa inyong trabaho.” saad ng aking kliyente.Ngumiti ako rito at saka tumango.“Trabaho ko po ang ipagtanggol kayo sa korte. Wala po kayong dapat na ipagpasalamat.”Tumango-tango ito.“Hindi ka lang magaling Attorney Fortalejo, mabait at maganda ka rin.”Sa totoo lang, gusto ko nang takpan ang tainga ko dahil napakaraming sinasabi ng kliyente kong ito. Pati paghikab ko ay pinipigilan ko dahil ayaw kong magmukhang bastos sa harapan niya. I’ve prepared so much in his case at halos ilang linggo akong walang tulog. Pinapanalangin ko lang na sana ay umalis na siya.“Naku salamat po sa papuri.”Ngumiti muli sa akin ang matandang lalaki.“Naku, paniguradong napakarami mo pang gagawin, ako’y mauuna na Attorney.&r

 The truth is, I was shocked hearing that news from my brother. I didn’t even expect that the Congressman of Ilocos Norte is that young and handsome. Sa totoo lang naman kasi, bihira talaga ang pulitiko na guwapo. Iilan nga lang iyong kilala ko.Nang makabalik ako ng aking upuan ko ay napatingin ako sa isang folder sa aking lamesa. Kumunot ang noo ko at agad na kinuha ito. Nang basahin ko iyon ay bahagyang nanlaki ang mga mata ko dahil sa gulat. Wala naman ito kanina rito ah. Sino kaya ang naglagay? Sandali lang akong umalis para sagutin ang tawag ng kapatid ko, tapos pagbalik ko mayroon ng ganito?Bumaling ako agad kay Leona para magtanong pero hindi rin nito alam kung sino ang naglagay noon sa lamesa ko dahil pag-alis ko kanina ay umalis din daw siya para mag-yosi break. Nagtanong din ako kay Dean pero kibit-balikat lang ang sinagot nito. Mukhang busy rin ito sa kaniyang ginagawa. Ni hindi ito makaharap sa akin para sagutin ang tanong ko. Sa pagkak

 Pasara na ang pinto ng elevator nang bigla niyang iharang ang kaniyang paa, dahilan para bumukas itong muli.Nanatili pa rin ang kaniyang ngiti sa akin habang naglalakad siya papasok ng elevator. Hindi ko tuloy maiwasang mapairap. Isiniksik ko nalang ang sarili ko sa left wall para lang magkaroon kami ng sapat na distansiya.“I was wondering…”Napaangat ako ng tingin nang marinig ko siyang magsalita.“I just heard a while ago that you’re a Fortalejo.”Umayos ako sa pagkakatayo at ipinag-ekis ang aking mga braso.“If you’re wondering if I am a part of Fortalejo clan in Ilocos, tama ka.”Dahil sa sinabi ko ay napatingin siya sa akin nang diretso kaya nagsalubong ang aming paningin. Hindi ko napigilang hindi pagmasdan ang kaniyang mukha. Napakaamo ng mukha nitong lalaking ito. Nang mahuli ko ang aking sarili sa ginagawa ay agad akong umiwas nang tingin. Sakto namang bum

 “What would you like to order, Ma’am?” tanong agad ng waiter pagkaupo ko sa malambot na upuan ng café na pinasukan ko.Inilapag ko ang aking bag sa lamesa at saka inabot ang hawak nitong menu.“Three shots of espresso please.” sabi ko sa waiter at saka inabot pabalik sa kaniya ang menu. Mataman itong nakatitig sa akin at mukha siyang naguguluhan base sa kaniyang ekspresyon.“What? Did I say something wrong? May mali?” I asked. I feel so clueless about his reaction.Umayos naman siya sa pagkakatayo saka ngumiti sa akin nang pilit.“Sigurado po ba kayo na three espresso shots?”Wait, what? Is he really asking me that? What’s that supposed to mean?“Yes, can you make it three long shots?” saad ko sa waiter na mas lalong nagpabago ng kaniyang hitsura.“Ma’am sorry po ha. But espresso long shots are way bitter than the normal esp

 “Hindi nga kami, Kuya.” pag-uulit ko sa kapatid ko.I told him everything about it but he won’t believe me. Lalo na at mayroon pang second article na sumunod. He even read the content of it out loud. Halos patayan ko na nga siya ng tawag dahil sa ginawa niya. Pasalamat nalang siya dahil mataas ang respeto ko sa kaniya bilang nakatatandang kapatid ko. But I didn’t like what he did. Para siyang isang high school na nambu-bully ng kaklase.“Okay? How am I going to believe what you’re saying right now? Just give me one reason that will make me believe in you.”Humugot ako ng malalim na hininga saka napaupo sa kama.“You know how I hate people.”“At paano naman iyon naging konektado sa ipinaglalaban mo ngayon?”Sandali akong natigilan nang marinig ang kaniyang tanong. Bata palang ako, nasanay na akong mag-isa. Just like what I’ve said, wala akong gaanong kaibiga