Mataman lang akong nakamasid kay Isabella habang payapa itong natutulog sa aking kama. Alas tres na at gising na gising pa rin ako. Dati, nahihirapan ako kapag hindi ako nakatulog, ngayon naman mas okay sa akin ang hindi natutulog. Kapag kasi inihiga ko ang aking katawan, kapag bumangon ay nakakaramdam na ako ng sakit ng likod.Isabella is a beautiful woman. She’s also smart according to Chief. Sayang lang dahil imbes na alagaan siya ng kaniyang ina, ito pa mismo ang nananakit sa kaniya. As much as I want to file a case against her under RA 7610, sinabihan na ako ni Attorney De Silva na hayaan na lang na iba ang humawak ng kaso para na rin hindi na ako madamay sa problema. Hindi madaling matalo si Helena pero alam kong kaya ko. But then, alam kong mas kaya ni Dean na ilaban ang kaso ni Isabella laban sa kaniyang ina. Dean is good at this. Dean is always good especially when it’s trial by jury. But I haven’t told him Chief that I wa

 Sandro was happy about the news. He’s excited as well in the fact that I will be staying with him while I’m in Ilocos. Maaga niya akong pinauwi sa condo unit ko para makapag-asikaso na ako ng mga gamit. Paglabas ko ng hospital ay nasalubong ko si Vinny.“Ate Ira!”That was the first time he called me “ate” and honestly, I didn’t expect him to call me that.“Is it true? What Kuya told me on the phone, I mean, you’ll stay with him in his house in Ilocos?”I’ve never been embarrassed about things like this pero dahil kapatid siya ni Sandro, pakiramdam ko ay nahiya ako nang bahagya.“Y-yeah. That’s true.” bahagya pa akong nautal.He smiled at me.“Thanks, Ate. I never thought you’d do that for him. Honestly, I never thought you’d care about him the way he cares about you. Thank you for proving me wrong. And thank you because

 I can’t believe that he just did that. At sa buong buhay ko, ngayon lang ako nahiya nang ganito. Parang gusto ko nalang magpalamon sa lupa dahil hindi ko kinakaya ang intensidad ng paraan ng pagtingin sa akin ng mga tao roon sa loob ng kaniyang opisina.“Sana all, Congressman!” sigaw ng isang staff na lalaki kaya naman nagsimula nang magtawanan ang nasa loob. Sa pagkakataong iyon ay gumaan na rin ang aking pakiramdam. Halos lahat ng mga ito ay lumapit sa akin para magpakilala. May iilan akong natandaan pero karamihan ay nakalimutan ko agad ang pangalan. Masyado lang kasing mabilis ang ginawa nilang pagpapakilala dahil oras na ng tanghalian at kailangan din nilang kumain.“Naku Congressman, huwag mo na iyang pakawalan. Dapat sa sunod na taon, kasalan na rito sa kapitolyo ang magaganap.” saad ng isa sa kaniyang mga staff.Tumawa naman si Sandro bago bumaling sa akin.“Siyempre hindi sa akin nakadepende ang b

 “Ah, si Miss Charish Castillo po? Naku, matagal na pong ipinagbawal banggitin ang pangalan niya rito sa bahay ni Congressman.” bumuntong hininga si Manang Lourdes, ang helper ni Sandro rito sa kaniyang bahay pagkatapos nitong magsalita. Bumaling ito sa gardener na si Ate Feliz, medyo may edad na rin ito pero ang nais niyang itawag sa kaniya ay Ate para raw nakakabata.“Si Miss Charish po ay nag-iisang anak ng Gobernardor ng probinsiyang ito. Kaya naman lumaki siya sa marangyang pamumuhay. Kaya siguro ganoon nalang siya makitungo sa mga hindi niya kagayang mayaman. Pero kung ganiyan si Miss Charish, mas matindi pa ang kaniyang inang si Madam Lucille.”Kung ganoon ang uri ng kanilang pamilya, eh bakit pa inihalal ng mga tao ang kaniyang ama?“Pero ibang-iba naman ang kaniyang ama, si Governor Mike. Kung anong isinama ng pag-uugali ng kaniyang anak at asawa, ay labis-labis naman ang kabaitan nito. Iyon di

 “Are the two of you, rivals?” kunot-noong tanong ko kay Mommy nang mawala na sa aming paningin ang mag-inang Castillo.Bumaling sa akin si Mommy at ngumiti.“Let’s say, para rin akong ikaw noong araw at siya naman ay kaniyang anak.”I’m a fast thinker that’s why my eyes slightly widened when I realized what she was saying.“Don’t tell me naranasan niyo rin dati ang pinagdadanan ko ngayon. Nag-away ba kayo dahil sa iisang lalaki noon?”Mom gave me a playful smirk.“Hindi lang ito basta-bastang lalaki. Ang daddy mo ang pinag-awayan namin noon.”Marahan akong napailing.“You’ve got to be kidding me.”She laughed and shakes her head.“Oh no, I’m not kidding. I’m stating the truth. Hindi lang kami sa Daddy mo naging magkaagaw, pati na rin noong nag-aaral kami. If I remember, Lucille hated me because