“Saan kayo nanggaling?” tanong ni Mommy nang makita niya kaming naglalakad pabalik ng Hall.I was actually shocked. I didn’t know that she’s somewhere around. Nakita tuloy niya kami ni Sandro na magkasunod na pumasok sa loob. Alanganin akong napatingin kay Sandro na nakangiti na ngayon kay Mommy. I wwas wondering how he could act like there’s nothing happened between us back there. I mean, hindi man lang siya na-awkward-an sa nangyari.“Ah, nagpahangin lang po kami ni Ira sa pool area. Marami po kasing tao sa paligid.”Thank God dahil siya na ang sumagot. I know that I am lawyer. Yes, I’m good at court pero kapag nasa ganitong sitwasyon na ako, nagkakanda buhol na ang mga salita at letra sa isipan ko. “Oh, there you are, Irish.”Napatingin naman ako kay Daddy at Lola na naglalakad patungo sa amin. If I could just hide myself on Sandro’s pocket, I would. Kapag naki

 Hindi ko alam kung dahil sa nangyari kagabi kaya maganda ang gising ko. Madaling araw na kami nakauwi at ang expected na gising ko ay tanghali na dahil linggo naman ngayon. Pero maski ako nagulat sa sarili ko dahil alas sais palang bumangon na ako at naligo. Saktong alas siete naman nang magdesisyon akong lumabas ng kuwarto ko.Saktong pagbukas ko ng pinto ng aking kuwarto ay nakasalubong ko pa si Ismael na nakangisi sa akin.“Good morning ate kong maganda.” aniya saka mapang-asar na humalakhak.Kumunot naman ang noo ko. Napailing nalang ako at nagpatuloy sa paglalakad patungong kusina. Doon ko naman naabutan sina Kuya Ivan at Kuya Isaac na nagkakape.“Ang aga niyong magising.” bungad ko sa kanila.Inabot ko agad ang heat resistant glass pitcher na may lamang kape at kumuha na rin ang ng mug saka humila ako ng upuan at umupo sa harapan nila. Parehong busy ang dalawa sa pagbabasa ng diyaryo. Nang ibaba ni Kuya I

 Paglapag ng eroplano na aking sinasakyan sa NAIA ay agad akong naka-receive ng tawag sa Chief ng aming firm. Ang sabi nito ay kailangan ko nang sabihin sa kaniya kung anong desisyon ko tungkol sa kaso ni Froilan Dela Vera. I can’t help but to feel pressured. Ito ang kauna-unahang murder case na hahawakan ko. Bumabalik sa aking isipan ang mga pangaral sa akin ni Dad tungkol sa pagtanggap ng ganitong mga uri ng kaso. Tama siya, sa una lang madali kapag abogado ka. Natural kasi na mga magagaang kaso pa lamang ang hahawakan ko. Pero ngayong nakitaan ako ng Chief ng potential na maging isang magaling na abogado, sinusubukan niya na ang kakayahan ko sa pagdedesisyon.Nang makauwi ako sa aking condo ay inilapag ko lang ang aking mga gamit sa aking kama, pagkatapos ay dumiretso na ako agad sa aking working table. Hindi na ako nagbihis o nagpalit ng damit. Hindi ko na rin inayos ang mga gamit ko sa kuwarto. Masyado akong naging abala sa dalawang araw na lumipas at

 “Argh!”Inis na bumuntong-hininga ako at napasabunot sa aking buhok dahil hindi ako makapag-focus sa trabaho ko. I was checking and making questions that I need to ask Froilan once we meet in person pero ang utak ko ay lumilipad sa text na na-receive ko kanina.Muli kong kinuha ang phone ko at binasa ang text na naroon. Hindi man lang ito nagpakilala kung sino. Basta nais lang nitong makipagkita sa akin sa pinakamalapit na coffee shop sa firm.The thing is, it’s kind of scary to meet someone out there when you don’t even know who the person you’re going to meet. Bumuga ako ng hangin at sinubukang muling ibaling ang aking atensiyon sa papel at ballpen na nasa harapan ko. Napapikit ako nang mariin nang muli na namang pumasok sa isipan ko ang tungkol sa mensahe. Kagat ang aking ibabang labi ay inis akong napatayo. Hinablot ko agad ang aking trench coat, cellphone at wallet at agad na tumakbo. Narinig ko pang tinawag ako n

 Magdidilim na nang makarating ako sa building ng condo kung saan ako nakatira. Bago ako umuwi ay dumaan muna ako sa coffee shop para bumili ng kape dahil paniguradong hindi na naman ako makakatulog mamaya. Ito ang isa sa mga mahihirap na trabaho ng isang abogado. Hindi lang kliyente mo ang dapat na asikasuhin mo. At hindi lang sa isang bagay ka dapat naka-focus. Isa sa mga natutunan ko sa Uncle ko na kapatid ni Mommy ay dapat lagi mong titingnan ang iba’t-ibang anggulo ng kaso. Hindi lang sa anggulo ng kliyente mo kundi sa anggulo rin ng biktima.Bago ako lumabas ng elevator ay inayos ko muna pagkakasabit ang sling strap ng laptop bag sa aking balikat. Dahil sa dami ng laman niyon, nakaramdam na rin ako ng pangangawit. Dahil hindi naman malayo sa room ko iyong elevator, nakita ko agad na mayroong tao na nakatayo sa labas ng pinto ng aking unit. Nakasuot ito ng pastel brown colored sweater at pants. Para naman bahagyang matakpan ang kaniyang mukha ay nagsuo