Nagising ako nang mabigat ang aking ulo. Halos mapahawak ako rito dahil sa kirot na gumuguhit sa aking sintido. Sumandal ako sa headboard ng aking kama saka dahan-dahang napabaling sa bedside table ko.Agad kong napansin ang gamot na nakalagay sa table at ang isang basong tubig na may takip na platito. There’s a note written on a piece of paper on the side of it. Umusod ako palapit sa table para kunin iyon.Nakakunot ang noo ko nang binasa iyon sa isipan ko.Have a goodnight sleep, Ira.Don’t forget to drink the meds once you wake up.-SandroAfter I read it, bigla namang dumaloy sa aking alaala ang mga nangyari kagabi. Ang naaalala ko lang ay magmula noong pinapasok ko siya sa loob ng unit ko hanggang sa tanungin ko siya kung gusto niyang magkape. After that, wala na. Kung tama ang hinala ko, posibleng nag-pass out ako kagabi dahil sa kalasingan ko. Nang bumaling ako sa orasan ay nakita k

 Hindi ko alam kung tama itong nararamdaman ko ngayon. Ilang araw ko palang simula nang makilala ko siya pero bakit ganito na agad ang pakiramdam ko sa kaniya. Hindi naman ako ganito dati. Masyado akong maingat at mapili sa mga taong nagugustuhan ko. Pero bakit pagdating sa kaniya…Marahan akong pumikit at marahang umiling. Alam kong hindi niya iyon napansin dahil sa ibang bahagi ng helicopter siya nakabaling. Humugot ako ng malalim na hininga at marahang bumitaw sa kaniyang kamay. Napansin niya naman ito kaya napatingin siya sa akin. Pagbitaw ko ay agad akong umiwas nang tingin sa kaniya.Napansin ko ang bahagyang pagkunot ng kaniyang noo pero binalewala ko na iyon. Kinakabahan man, mas pinili ko nalang ibaling ang atensiyon ko sa mga importanteng bagay. Kailangan kong isipin na hindi makabubuti sa akin kung ipagpapatuloy ko ang paghanga sa kaniya. Kabilang sa mga batas ko sa buhay na kung magkakagusto man ako sa isang tao, sisiguraduhin kong hindi

 Sa totoo lang, hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ni Mommy kung bakit niya ginawa iyon. Kung kailan naman nasa isip ko na ang pag-iwas kay Sandro, saka naman biglang sisingit sa eksena ang nanay ko.Inis na tumagilid ako sa pagkakahiga. Kanina pa ako paikot-ikot sa kama pero hindi pa rin ako makahanap ng kumportableng posisyon sa pagtulog. Hindi maalis sa isipan ko ang sinabi sa akin kanina ni Mommy. Bakit naman kasi sa dinami-rami ng puwede niyang pakiusapan, si Sandro pa talaga.Napabalikwas ako nang bangon at saka nagdesisyong lumabas ng kuwarto. Walang gana akong naglakad patungo sa kusina para sana uminom ng tubig nang makita ko si Kuya Ivan na nakaupo sa dining table at abala sa pagbabasa.Nang makita niya ako ay ngumiti naman siya sa akin.“Gabi na ah, bakit narito ka pa?”Itinaas niya naman ang kaniyang hawak na libro.“Mas nakaka-focus kasi ako rito kaya dito ako nagbabasa. Ikaw, bakit gising ka

 Wala na akong nagawa nang hilahin niya ako papasok sa loob ng museum. Bawat madaanan namin ay napapahinto para lang tingnan kaming dalawa. Panay naman ang bati niya sa mga taong naroon. Pero ang nakapagtataka ay hindi sa kaniya nakamasid ang mga tao kundi sa akin. Marahil ay curious ang mga ito kung sino ako at kung bakit hawak-hawak ni Sandro ang kamay ko.Hindi na ako magtataka kung bukas ay laman na naman kami ng social media. Paniguradong mas titindi ang sabi-sabi tungkol sa aming dalawa. Sa totoo lang, maraming ibang magagandang babae na sigurado akong nakilala niya na sa iba’t ibang lugar. Yung ex-girlfriend niya, maganda rin. Ewan ko ba sa taong ito kung bakit ako ang ginugulo niya kung kailan napakatahimik ng buhay ko.          Nang wala nang gaanong tao sa paligid ay huminto ako sa paglalakad at pilit na binawi ang kamay ko sa kaniya.         

 Lahat ng nangyari ay napakabilis. Magmula sa aming unang pagkikita hanggang sa kung anong nangyayari sa amin ngayon, hindi kong maitatanggi na nabibilisan ang sa pacing ng relasyon namin ni Sandro.“Stop thinking. Hindi makabubuti sa iyo ang pag-o overthink.” paalala niya sa akin habang nasa biyahe kami patungo sa salon.Tumingin ako sa kaniya at bahagyang ngumuso.“Nasaan na yung article na ipinangako mo?”Mahina siyang tumawa saka tumingin sa akin.“Akala ko wala na yun?”Tumaas ang kilay ko nang marinig ang sinabi niya.“Siguro kaya hindi ka pa rin nagre-release ng statement, kasi hinihintay mong mag-give in ako sa’yo.”He smiled from ear to ear. Iyong tipong parang nahulaan ko ang nasa isip niya at kung anong plano niya.“You’re such a smart woman, Ira.”Pinaningkitan ko siya ng mata dahil sa naramdaman kong inis. But I could