“Mama!” isang matinis na boses ang bumungad sa tainga namin pagkapasok namin sa bukana ng bahay. Nasa pintuan palang kami ay tumakbo na kaagad si Maia papunta sa amin para salubungin kami. And because I am not allowed yet to carry heavy things, she ended up hugging my knees. Nalungkot ako na hindi ko na siya makarga kagaya ng dati. Hays, miss na miss ko na ang aking panganay. Napagtanto kong mga ilang araw na rin kaming hindi nakapagbonding. “Pakilagay nalang sa kuwarto namin ni Ashton, Rouger. Thanks!” I ordered him in the most friendly way. He just nodded and made his way to upstairs, ignoring Trisha in his front. I think pati si Ashton ay napansin kung ano ang nangyari sa kanilang dalawa ni Trisha. Ashton gave him a tap on his shoulder when he passed him. Akala ka ‘yon na ‘yon pero nang makita ko siyang lumabas para kuhanin ang natitirang mga bags sa kotse ay tila mas lalo akong nahulog sa kaniya. Habang tumatagal ang pagsasama namin ay mas lalo ko siyang nakilala o ‘di kaya’y nat

ASHTON'S POINT OF VIEW “Ashton!”Hindi ko pa nga naimulat ang mga mata ko ay ang malakas na sigaw na kaagad ang narinig ko mula kay Mommy. Kahit nakakarindi ang boses ni Mommy ay ganyan naman talaga siya. Wala na akong magagawa tungkol diyan. Kadalasan ay hindi ko nalang siya pinapansin.“Ayaw mo talagang gumising?!” rinig na rinig ko ang matinis na boses nito ngunit wala akong sapat na lakas para imulat ang aking mga mata. Masyado akong pagod sa mga nangyayari tapos ang tagal pa namin umuwi kagabi dahil kung ano-ano pa ang pinag-uusapan nilang detalye tungkol sa kasal namin.“Ouch! Mom! That hurts!” Hiyaw ko ng hinampas niya ng unan ang ulo ko. “Mom!” I almost screamed when she never stopped.“Bakit ba?! Ang aga-aga pa!” malakas na reklamo ko. “Maaga? My God Ashton! It's already eight!” she exclaimed in a very sharp noise.“So what?!”Umilag ako nang magtangkang hahampasin na naman niya ako ng unan na hawak niya pa rin. Inis na inis na itong nakatitig sa 'kin habang nakapameywang

ASHTON'S POINT OF VIEW“What the hell are you doing with your life, Ashton?!” My Mom's angry voice greeted me as I step my foot inside our house. Here we are again. I just shrugged and went straight to my room. Nabalitaan niya kasing halos bagsak ko lahat ng subject ko ngayong school year. Hindi ko nalang siya pinansin at dumiretso nalang ako sa paghakbang papunta sa loob ng aking kuwarto. Isang mahabang litanya na naman ‘to. Ang tagal pa naman niyang tumigil. I just wonder how mothers can't be tired of rebuking all throughout the day or even the whole night! Ako nga ay napapagod sa simpleng pagsasalita lalong-lalo na kapag nagpapaliwanag.“Wala na ngang ambag ang ama mo sa pamilya natin! Pati ba naman ikaw?!” habol niya pa. Tss. Hindi ko na kasalanan ‘yon. Hindi ako ang pumili sa kaniya bilang kabiyak ko. Bakit kasi pinili mo siya? E wala naman siyang kwenta bilang isang asawa at ama!Pagod kong ibinagsak ang aking katawan at ipinikit ang mga mata para magpahinga ngunit naudlot iyo