SAMANTALA, kadarating lamang ni Dolores sa ospital kung saan naroroon si Cassandra.Dahil hindi pa rin maaaring lumabas ng ospital ang dalaga kung kaya ang ina lamang ang nakipaglibing kay Don Manuel.Ang apo na si Cassey ay gusto rin sanang makita ang abuelo sa huling sandali nito ay hindi na pinayagan ni Cassandra dahil sa nagbabadyang pandemya na kumakalat sa bansa nila."Kumusta, Inay?" agad na tanong ng dalaga sa ina nang makapasok ito sa private room na inookupa nila."Okay naman, anak, nairaos na rin at nasa mabuti nang kalagayan si Manuel ngayon," tugon naman ng ina na may lungkot na dumaan sa mukha nito. Bagama't mabilis lang din namang naglaho na pinalitan nito ng ngiti."Ahm, s-si Ian ho, kumusta?" naiilang na usisa niya na hindi matitigan ang ina sa mga mata.Sa tuwing mababanggit ang pangalan ng binata ay hindi niya maiwasang hindi pamulahanan ng mukha.Hindi tuloy niya matitigan ng diretso ang ina dahil sa kahihiyan.Nang bumalik si Dolores galing sa pagdalaw nito sa bur

NANG gabing iyon ay kabado pa ang dalaga habang inaalalayan ni Raid papasok sa isang malaking restaurant sa loob lang din ng Quezon City. Nagpa-reserve ang binata roon kung kaya hindi na sila nahirapan pa sa pag-order. Subalit ang malaking pinangangambahan niya ay ang mga palamuting bulaklak sa kaniyang paligid na sinabayan pa ng mga umipormadong musikero sa tabi ng isang lamesa na pangdalawahan lang. Wala rin siyang nakikitang ibang mga customer doon na animo inarkila ni Raid ang buong restaurant. Napalunok siya ng laway dahil nagkakatotoo na ang sapantaha niya. "Oh, Lord, huwag naman sana," tanggi niya sa isip dahil ayaw niyang saktan ang binata. Ngunit nang lumuhod ito sa harapan niya at dinukot sa bulsa ang maliit na box ay bahagya siyang napaatras. Gusto niyang tumakbo palayo roon at iwanan ang binata. Subalit dahil sa dami ng tulong at kabutihang ipinakita nito sa kanilang mag-anak kung kaya hindi niya iyon magawa. "Why? Why are you doing this to me?" mahinang anas ng d

—Ten Years Later"Cassey, wait for me!" humahangos si Bella habang hinahabol ang papalayong dalaga. "Yeah?" lingon naman ni Cassey rito at hinintay itong makalapit sa kaniya nang husto.Sampung taon nang nakalilipas at dalagang-dalaga na ang batang si Cassey. Mula sa pagiging matalino at bibong bata ay isa na siya sa may magandang mukha sa kanilang Campus bagama't may pagkamisteryosa ang aura ng dalaga na animo may lihim na hindi maaaring ibunyag. Sampung taon na rin ang nakalilipas nang huli niyang makita ang ama na si Ian Ramos. Subalit dahil sa talas ng kaniyang memorya kung kaya kilala pa rin niya ang ama. Maging ang itsura at pananalita nito ay nakatatak pa rin sa kaniyang isipan. "Saan ka pupunta? Nag-aaya si Macky ng hangout sa bahay nila. You know, Macky, ipagyayabang na naman ang magara nilang ‘meynsion’," pumulantik pa ang kilay nito sa huling sinabi. "Tsk! I'm not interested." Rolyo ng kaniyang mata saka tinalikuran ang kaklase."Hey, friend, hindi raw buo ang barkada

Paano nga bang nagawa ni Cassey iyon gayong isang buwan din niyang pinagpasensyahan ang pambu-bully ni Macky at ng mga barkada nito?Simple lang, dahil nakakuha na siya ng weakness ng mga ito.Nang araw na dalhin siya ni Bella sa mansyon ng mga Castillan. Mula sa blusa na suot ni Cassey ay may maliit na hidden camera ang nakatago sa isang butones niya na bigay pa ng kaniyang Uncle Raid.Agad na nakuhanan niyon ang session nina Macky. Isa iyon sa mga dahilan kung bakit nakatayo lamang siya sa harapan ng mga ito upang makuha mismo ng anggulo kung paano hithitin ng mga ito ang marijuana.Sinigurado rin ni Cassey na makukuhanan ang buo pang dahon niyon upang wala na talagang ligtas ang mga ito.Simula nang pagkaisahan ang dalaga sa naturang eskwelahan ay naging gawi na niya ang kuhanan ng video ang bawat bahagi ng dinaraanan niya na animo ay isa siyang personal CCTV camera.Pagdating niya sa sariling kuwarto ay pinapanood niya iyon at inaanalisa kung may nakuhanan siyang magandang magagam

HINDI pa lumabas ng agency si Aaron at sa halip ay nagtungo siya sa training room na nakatalaga sa loob ng kumpanya.Hindi pa niya nagagamit iyon dahil iyon lamang ang pangalawang pagkakataong nakapasok siya roon.Ang una ay nang mag-apply siya bilang detective doon at ito ang pangalawa, nang tuluyan na siyang makapasok sa naturang kumpanya.Marahan pa niyang itinulak ang pintuan ng training room at nagulat na lamang siya nang makarinig na animo may sumusuntok sa sandbag sa loob.Tuluyan na siyang pumasok sa loob at nakita niya ang pawisang babae na naka-focus sa ginagawa na animo kaaway ang sandbag sa harapan."Ugh!" daing niya nang makilala ang babae.Agad siyang pumihit patalikod dito upang takasan ito.Subalit sa kasamaang palad ay nakita na siya nito bago pa man siya makalabas."Hey, Mr. Vasquez!" tawag ni Cassey sa binata habang pinupunasan ang pawis sa noo.Ayaw sana niyang lumingon dito at magkunwa na hindi niya ito nakita at narinig subalit lalo lamang lalala ang samahan nila