“Andra, kahapon ka pa hindi kumakain. Please, kumain ka na.”Nakaupo ako sa sahig ng aking kuwarto. Pinaglalaruan ko ang aking mga daliri habang nakatingin lang sa sahig ng aking kinagisnang silid.“Please, Andra. Hindi makabubuti sa’yo kapag hindi ka kumain. Magkakasakit ka.”Halos hindi ko maikurap ang mata ko dahil mahapdi pa rin ito. Magmula kahapon ay umiiyak na ako. Hindi ko mapigilan ang sarili ko. Kahit na ilang beses kong sabihin na malalampasan ko ito, kahit ilang beses kong patatagin ang sarili ko, hindi ko pa rin maiwasang umiyak.Magmula kahapon, nakakulong na ako sa lugar na ito. Dati rati, ang kuwartong ito ang pinakaimportanteng lugar sa akin lalo na kung gusto ko ng katahimikan. Ngayon, pakiramdam ko isa na itong selda at ako ang bilanggo nito.Lahat ng sinabi sa akin ni Mama—Mali, hindi siya ang tunay kong ina. Kaya hindi ko na siya dapat na tinatawag na Mama. My heart aches for her but my heart aches for myself as well. Hindi ko naisip sa buong buhay ko na darating

Matagal na tumitig sa akin si Jacob. Wari ba’y sinisigurado niya kung tama ba ang kaniyang narinig mula sa akin.“Gabriella…”Oh, the way he called for my name sounds perfect for my ears. I wonder how many years he waited to finally call me like that. Kinuha ko ang kaniyang mga kamay at hinaplos ito. Dinala ko ang kaniyang kaliwang kamay sa bibig ko at hinalikan ang likuran nito. I gave him a pleading look.“Please, make love with me,” I told him while my eyes are fixated to his. I don’t know where I get that kind of courage. Nakakaramdam ako ng hiya, pero hindi ko hinayaan ang sarili kong magpalamon doon.I’m half naked. The only thing that I am wearing right now was my pyjama bottom and my panty. And I’m sure it will just take a few seconds for him to remove those.Bumangon ako nang konti para abutin ang labi niya. Nang maglapat ang aming labi ay tinugon din niya ang halik na binibigay ko. Muli akong humiga sa kama niya. Umiba siya nang posisyon. Umalis siya sa ibabaw ko. I realized

I never imagined that I’d become a part of this clan. According to my research, The Benitez clan holds the rank one in the list of the richest family here in Cebu. Ang sabi rin ni Jacob, ang pamilya rin ng aking ina ang isa sa mga ma-impluwensiya rito sa buong probinsiya. Maraming nakakakilala sa kanila. Noong kabataan ni Lolo Arthur, isa ito sa mga magagaling na negosyante ng Cebu. Kung si Miss Diana ay mayroong chains of bar sa buong Pilipinas, ang aking Lolo naman ang nagma-may-ari ng Benitez Shipping Lines na nag-o-operate sa buong bansa. Hindi lang iyon, malawak din ang lupa na pag-aari ng pamilya ni Mama dito sa Cebu. Marami rin silang napamiling farm sa iba’t-ibang probinsiya tulad na lamang ng Bohol, Mindoro at Zambales.“Anong gusto mong kainin, anak?”Agad akong napabaling kay Mama pagkababa ko ng hagdan. Kagigising ko lang at nagdesisyon akong bumaba dahil nakaramdam na ako ng gutom.Magaan na lumipas ang isang buong gabi na kasama ko ang pamilya ng aking ina. Si Jacobv nam

Pagkatapos naming kumain ng agahan, agad na niyaya ni Lolo sina Papa, Aaron, at Jacob patungo sa living room. Habang kami ni Mama ay naiwan sa kusina. Hindi naman naming kailangang tumulong sa paglilinis ng lamesa dahil maraming helper sa bahay, pero tumulong na rin kami para kahit paano ay mayroon kaming ginagawa.“Gusto mo bang pumunta sa kanila, anak?”Umayos ako nang tayo nang marinig ang tanong ni Mama. Alam kong ilang beses niya akong nahuli na sumisilip sa labas.Umiling ako.“Hindi naman po ako kailangan doon. Okay lang ako rito, kasama kayo.”Ngumiti si Mama atr binitawan ang baso na kaniyang pinupunasan. Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa braso at marahang hinila patungo sa upuan. Inalalayan niya akong umupo roon.“You’re right. All-boys-talk iyon. And I am sure na kahit pumunta tayo roon, hindi rin nila ipapaalam sa atin kung ano ang kanilang pinag-uusapan. I’m sure that’s more on business.”Ngumiti ako kay Mama at tumango. Yes, most probably it’s all about business o

Hindi na ako pinayagan ni Jacob na maligo dahil magdidilim na. Kailangan mauna kami sa dalampasigan bago si Yael. Simpleng t-shirt na cream ang kulay at tokong lang ang suot ko. Mas kumportable talaga ako kapag ganoon lang ang suot ko. Mabuti nalang din at hindi nagre-reklamo si Jacob. Mukhang kahit ano namang suotin ko ay okay sa kaniya.“May tanong ako,” panimula ko habang naglalakad kami patungo sa dagat. Hinayaan kong nakalugay ang aking buhok kaya kapag umiihip ang hangin ay nililipad ang dulong bahagi niyon.Ako na rin ang nag-boluntaryong magdala ng kahon na nakabalot na sa gift wrapper. Samantalang si Jacob ay tahimik lang na naglalakad. Wala siyang kahit ano na hawak. Mukhang inilaan niya talaga ang oras na ito para sa mangyayari mamaya.“Hindi ka ba naiinis kapag ganito lang ang damit na suot ko?”Kunot-noong bumaling siya sa akin.“Bakit naman ako maiinis? You look okay and I think that’s fine with me.”Ngumuso ako.“I mean… sure ako na karamihan sa mga babaeng kilala mo ay