I was mad. Fuming mad because of what happened. Ang kapal ng mukha niya. Ang sabi niya sa akin, liligawan niya ako tapos ganoon ang gagawin niya? Ang sabi niya, gusto niya ako. But how could he flirt with other woman habang nasa paligid lang ako? Akala niya siguro ay hindi ko makikita ano? Akala niya hindi ako pupunta ng aplaya.Padabog akong naglakad papasok ng bahay. Kung puwede lang talaga umalis dito, gagawin ko. Ang kaso, wala naman akong ibang mapupuntahan dahil wala naman akong kakilala rito.“Andra, anong gusto mong lutuin kong agahan para sa iyo?” tanong ni Aling Maring pagpasok ko sa loob. Nasa living room ito at kasalukuyan nililinis ang sofa.Huminto ako sandali para tingnan ang matanda.“Hindi po ako kakain. Si Jacob nalang po ang paglutuan niyo.” Kumunot ang kaniyang noo sa sinabi ko ngunit agad din iyong napalitan ng pag-aalala.“Bakit hija, may nangyari ba?”“Wala po.”Nagpatuloy na ako sa paglalakad hanggang sa makapasok ako sa aking silid. Dumiretso ako sa banyo para

“Galit ka pa ba?” tanong sa akin ni Jacob habang nakatanaw kami sa maalon na karagatan. Pagkatapos ng kanilang music session magkakaibigan, isa-isa na ring nagpaalam ang mga ito na uuwi na. Pare-pareho ang kanilang dahilan, kailangan daw nilang matulog nang maaga para maaga rin silang magising para sa pagpapalaot ng bangka para mangisda. At dahil kami ni Jacob ang walang gaanong gawain, kami ang natira sa dalampasigan. Sa hindi kalayuan ay mayroong ilaw na siyang nagbibigay ng liwanag sa paligid. Abot ng liwanag ang aming kinaroroonan kaya kahit paano nabawasan ang pangamba ko.Uuwi na rin sana ako. May plano ako kaninang sumabay kina Yael pero ang sabi ni Jacob samahan ko raw muna siya roon kahit sandali lang. Ang dapat na sandali lang ay tumagal ng kalahating oras. Walang nagsasalita sa aming dalawa kaya nakahinga ako nang maluwag nang marinig ko ang kaniyang tanong.Galit nga ba ako sa kaniya? I thought of that question a while ago habang kumakanta siya. Sa totoo lang, pakiramdam

“May girlfriend pala ang kapatid mo ‘no? Ngayon ko lang nalaman.”Nakita ko ang pagngisi ni Jacob nang marinig niya ang tanong ko. Kasalukuyan siyang nagmamaneho ng sasakyan. Pauwi na kami ng San Isidro paghkatapos naming i-check muli ang site kanina. Bumaling siya sa akin. May halong pang-aasar ang kaniyang tingin.a“Bakit? Curious ka? You’re jealous? You like my brother?” suod-sunod niyang tanong.Sinalubong ko ang kaniyang mga tingin.“Nagtatanong lang ako, ang dami mo nang sinabi. Hindi ba puwedeng nagulat lang?”“Why would you be shocked? Eh guwapo ang kapatid ko, normal na maraming magkakagusto sa kaniya. Kaya ibig sabihin, normal din na magkaroon siya ng girlfriend.”Umangat ang sulok ng labi ko.“Eh ikaw rin naman guwapo ka, pero bakit wala kang girlfriend?”“Meron kaya.”“Sino?”Mas lumawak ang kaniyang pagngisi.“Ikaw.”Mabilis na nag-arko ang dalawang kilay ko sa sinabi niya. Ha! Ang assuming. Hindi ko pa nga siya sinasagot.“Sinagot na ba kita?”“Kailangan pa ba noon? Eh ‘

Habang nakatingin ako kay Anton ay hindi ko mapigilang mapaisip kung bakit ganoon nalang ang kaniyang reaksiyon sa nangyari? Bakas ang galit sa kaniyang mga mata habang nakatingin kay Lara na kabababa lang sinakyan nitong jet ski. Naka-two-piece lang ito at konti nalang makikita na ang parte ng kaniyang katawan na dapat ay nakatago pero tila balewala sa kaniya ang tinginan ng mga tao. Pagkarating niya sa dalampasigan ay agad na may lumapit sa kaniyang isang naka-unipormeng babae at inabutan siya nito ng tuwalya. Kinuha niya ito at itinapis sa kaniyang katawan bago naglakad palapit sa amin.Nakaupo pa rin ako sa buhanginan, hingal na hingal habang pilit na pinakakalma ang aking sarili. Nasa tabi ko si Anton at panay ang tanong kung kumusta ang pakiramdam ko.“Oh, bakit mo ako hinahanap? How dare you shout for my name, Anton!” Dinig ko ang pagtaas ng boses ni Lara. Gusto kong matawa sa ugali ng babaeng ito. Siya na nga yung may hindi magandang ginawa, siya pa yung matapang.Inayos ko an

“Kailangan ko ba talagang sumama? Hindi ba puwedeng iba nalang ang partner mo?” nakangusong pakiusap ko kay Jacob habang patuloy pa rin ako sa ginagawa kong painting. Narinig ko ang kaniyang pagbuntong-hininga. Hinawakan niya ang aking balikat at marahang minasahe iyon. “Andra, kapag hindi ka pumunta, wala akong ka-partner. Don’t tell me I could find another, ayoko ng iba, ikaw lang ang gusto ko.” Huminto ako sa aking ginagawa at pansamantalang ibinaba sa lagayan ng gamit ang paint brush na hawak ko saka humarap sa kaniya. Ilang beses niya nang binanggit ito sa akin. Kung hindi ako nagkakamali, ay pang-apat na beses na ito ngayon. Pinipilit niya akong sumama sa last practice ng wedding entourage para sa kasal ng kaniyang ama. Nahihiya naman akong pumayag dahil una, sino ba ako para sumali sa isang family event? At pangalawa, hindi naman ako importanteng tao para maging ka-partner niya. I am a nobody. Natatakot din ako na baka maging sentro ako ng atensiyon ng mga bisita sa kasal ng