Aviona’s POV “Any minute ay dadating na sina Stavros, Avi. Tandaan mo ang mga bilin ko sayo, okay? Ininom mo na ba ang gamot mo?” tanong ni mommy habang kulong-kulong niya sa kaniyang mga palad ang aking mukha.  Marahan akong tumango. “Opo.” Mahinhin siyang ngumiti. “Mabuti.” “Aviona.” Isang malalim na tinig ang nagpalundag ng aking puso. Si daddy. Seryoso ang mukha niya habang naglalakad palapit sa akin. Nahigit ko ang aking paghinga. Si mommy na kanina ay nasa aking tabi, ngayon ay nasa tabi na ni dad

Stavros’ POV “So where do you plan to hold your honeymoon, Stavros?” walang-prenong tanong ni Mr. Sarrosa na dahilan para muntik ko nang maibuga ang iniinom kong wine.  “Roberto! You’re stepping on their privacy! Kung saan nila gustong mag-honeymoon ay silang mag-asawa na ang bahalang mag-usap tungkol doon,” saway ni Mrs. Sarrosa.  Pinunasan ko ang aking bibig gamit ang table napkin bago nagpasyang magsalita. “With all due respect, sir, I want you to step out of our marriage affairs. I agree with your wife’s words. You will get the benefit that I promised to you for letting me marry your daughter in exchange of minding your own business,” walang hiya-hiya kong sagot.  T

Stavros’ POV “So, it means that Aviona’s adopted?” I blurted out. “Yup,” Anthony answered from the other line. I received the file of Aviona Sarrosa from Anthony this morning. I asked him to send it because that woman’s attitude was bothering the hell out of me. Konti na lang ay iisipin kong takas siya sa isang mental facility. “Wala ba silang tunay na anak?” patungkol ko sa mag-asawang Sarrosa. “They don’t have any. Kaya nag-ampon na lang sila,” diretsong sagot niya. Napasandal ako sa aking swivel chair. “Sigurado ka bang hinalungkat mo ang medical records ni Avionna?” Saglit na natahimik si Anthony. “Oo, bro. Bakit? May napansin ka bang kakaiba sa kaniya?” takang tanong niya. 

Aviona's POV Malalim na ang gabi ngunit hindi ko pa rin magawang makatulog dahil paulit-ulit na naglalaro sa isip ko ang nagtulak sa akin upang mapunta sa sitwasyon na kinaroroonan ko ngayon. “Ngayon lang ako hihiling sayo. Madali lang naman ang gagawin mo. Magpapakasal ka lang naman kay Stavros Bienvenelo. Kapag naging asawa mo na siya, magagawa mo na ang lahat ng gusto mo. Napakalaking isda ni Stavros sa industriyang ito. Makikinabang ka rin naman sa mga ito,” may halong inis na pakiusap sa akin ni daddy. Nanatili lang akong nakayuko. Ayaw kong magsalita dahil wala rin namang magiging saysay. Kilala ko siya. Wala siyang pinapakinggan. Kahit si mommy ay walang magawa kundi ang hayaan siya sa mga desisyon niya sa buhay. “Roberto, bakit ba kasi kailangan pang magpakasal para makuha mo ang nais mo para sa negosyo mo? Hindi ba pwedeng idaan na lang sa usapan o kontrata

Aviona’s POV Sa mundong aking ginagalawan ngayon, maaari akong maihalintulad sa isang may sinding kandila. Unti-unting natutunaw at nauubos. Hindi alam kung gaano katagal ngunit siguradong nauubusan na ng oras. Alam kong lahat ng buhay, bagay at pangyayari sa mundo ay may katapusan. Kalabisan na ba kung hihilingin ko sa Maylikha na tapusin na ang aking paglalakbay? Dahil para saan pa ang pagpapatuloy? Gayong bago pa ako magsimula ay may pumigil na sa akin na tuklasin ang kabutihan at kagandahan ng mundo. Pagod kong iminulat ang aking mga mata. Agad na bumungad sa akin ang magarang kisame ng aking kwarto. Narito na naman ako. Sa isang hawla na kung saan ako mismo ang namiling ikulong ang aking sarili. Bakit ba hindi pa ako namamatay? Ano pa ba ang ganap ko sa mundo? Ano pa bang kalupitan ang kailangan kong danasin bago Niya mapagpasyahang ba