LUMIPAS ang mga araw at hindi pinatahimik ng kuryusidad ang isipan ni Eunice—halos bawat sandali na wala siyang ginagawa ay binabagabag siya ng kanyang isipan.“Bakit iniiyakan ni Nanay si Sir Eduardo?”Isa iyon sa katanungan na bumabagabag sa kanyang isipan lalo na nang mapagtanto niya kung sino ang lalaki sa larawan na hawak-hawak ng ina niya nang gabing iyon. Maliban doon ay may higit na bumabagabag sa kanyang isipan.“Sino ang kausap ng nurse ni Lola Divina? At sino ang pinagbabalakan nila at ng taong kausap niya sa cellphone na papatayin?”Punong-puno ng katanungan ang isipan ni Eunice nang sandaling iyon. Gusto niya ng kasagutan ngunit hindi niya alam kung paano makukuha ang lahat ng iyon. Hindi niya p’wedeng tanungin ang kanyang ina kung bakit nito iniiyakan ang larawan ni Eduardo at mas lalong hindi niya p’wedeng tanungin ang nurse ni Doña Divina kung sino ang gusto nilang patayin ng taong kausap ni

“LOLA…” mahinang usal ni Eunice para patayin ang tensyon na bumabalot sa buong paligid.Napalingon naman si Doña Divina kay Eunice nang tawagin siya nito.“Bakit, Hija?” tanong nito.Pinagmasdan ni Eunice si Doña Divina at hinihintay kung may sasabihin ba ito sa kanya o wala. Inalis nito ang tingin sa kanya saka ngumiti dahilan para lalong kabahan si Eunice nang sandaling iyon.“Iniisip mo ba kung bakit hindi ako nagtatanong sa kung anong nangyayari kanina sainyo sa ibaba, tama ba?” tanong ni Doña Divina sabay tingin kay Eunice na may ngiti sa mga labi nito.Tumango si Eunice bilang tugon sa tanong nito.“Lumapit ka rito, Hija,” utos ni Doña Divina.Pinagmasdan ni Eunice ang kamay nito at nag-aalangang lumapit.“Hali ka rito,” pag-uulit na saad ng matanda.Sa huli, nag-aalangan man ay lumapit ito kay Doña Divina gaya ng

KINABUKASAN,Inipon lahat ni Doña Divina lahat ng mga kasambahay sa hapag-kainan para ipakilala si Iñigo sa mga ito.“Ito pala ang anak ni Sandro—si Iñigo, ang bagong hardinerong mangangalaga ng mga halaman sa buong mansyon. Gusto ko maging mabuti at ituring niyong parang anak at kapatid niyo na rin ang batang ito, naiintindihan niyo ba?” tanong ni Doña Divina.“Makakaasa po kayo, Ma’am Divina.” Sabay-sabay na tugon ng mga kasambahay.“Mabuti naman kung ganoon,” nakangiting saad ni Doña Divina saka ibinaling ang tingin kay Iñigo. “Narinig mo ba iyon, Hijo? Kaya ‘wag kang mahihiya dito. Feel free to be at home, okay?”“Maraming salamat po sa mainit na pagtanggap niyo sa akin, Ma’am Divina,” pagpapaslamat na sabi ni Iñigo. “At humihingi rin po ako ng despensa sa nangyaring ingay kagabi.” Dagdag nito at ibina

NILAMON ng konsensya si Eunice matapos niya makita ang galit na ekspresyon ni Stefan.“Eunice,” mahinang sambit ni Iñigo sa pangalan ni Eunice dahilan para maibaling sa kanya ang atensyon nito.Nakita ni Eunice ang pumutok na labi ni Iñigo gusto niyang magalit dito dahil dito ay nasira ang lahat ang plano niya at ngayon ay galit na galit si Stefan sa kanya. Ngunit hindi niya magawang isisi ang lahat ng ito sa binata dahil alam niyang higit siyang may kasalanan kung bakit nasa kritikal na kalagayan ni Doña Divina.“Kasalanan ko ang lahat ng ito,” nanlulumong sabi ni Eunice na napayuko sa labis na konsensya na kanyang madmanmdaman.Hinawakan ni Iñigo ang kamay ni Eunice at hinimas iyon. “Hindi mo kasalanan ang nangyari, Eunice. Walang may gusto sa nangyari. Aksidente ang lahat na nangyari,” wika ni Iñigo.Napakuyom ng kamay si Eunice at napakagat sa kanyang labi. “Hindi, I&n

ILANG ORAS na ang nakakalipas ngunit hindi pa rin nakakabalik si Stefan magmula ng umalis ito sa ospital. Samantalang tahimik lang nagmamasid si Daisy at Eunice sa labas ng k’warto ni Doña Divina. “Lola, gumising ka na, please,” mahinang usal ni Eunice at nagpatuloy sa kanyang pagdadasal. Naputol ang pagdadasal ni Eunice nang biglang marinig niya ang sigaw ng isang nurse na papalapit kay Daisy. “Daisy! Daisy!” sigaw ng nurse na papalapit kay Daisy. Napatayo naman sa pagkakaupo si Daisy nang makalapit sa kanya ang nurse. “Bakit ka sumisigaw? Anong nangyari?” nagtatakang tanong nito. “Ang mga magulang at kapatid mo—naaksidente!” wika nito sa pagitan nang paghinga. “Ano?” gulat na tanong ni Daisy. “Paano—Anong kalagayan nila?” natatarantang tanong nito. Hinawakan ng nurse ang kamay ni Daisy. “Mabuti pang tignan mo na lang ang nangyari sa kanila.” At hinila nito patakbo si Daisy papuntang ER dahilan para maiwang mag-isa si Eunice d