All Chapters of After The Break-Up: Chapter 21 - Chapter 30

Kanina pa kami nasa loob ng kotse at tahimik na tahimik ang paligid dahil sa walang nagtangkang magsalita sa amin. Simula nang mangyari kanina ay bigla nalang nagbago ang timpla ni Waylen. I glanced at him when I felt him move. I saw how he massage the bridge of his nose while the other hand was gripping tightly at the steering wheel, flexing his veins. His jaw were clenching while gritting his teeth. The redness of his face along with his sharp glare show how upset he is. "Waylen?" Pagbabasag ko sa katahimikan. Kinutkot ko ang aking mga palad nang maramdaman kong natigilan siya at napalunok. Ilang sandali pa ay nilingon niya ako kasabay ng pagkunot ng noo. Dahan-dahan niyang binaba ang kamay na minamasahe ang ilong papunta sa sentido tsaka iyon pinatong sa manobela nang hindi tinatanggal ang mga mata sa akin. Matagal kaming nagkatitigan animo'y tinatantya ang isa't-isa. "Are you okay-" I was cut off when suddenly, he hugged me from

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko matapos niyang ikwento ang nangyari sa pagitan nila ni Blaze. Pakiramdam ko ako iyong binubogbog at pinagsusuntok ng ganoon dahil sa ramdam kong sakit at lungkot sa kanyang boses. I blinked my eyes continuously and glanced at him who's now quiet. Nakasandal pa rin ang katawan niya sa headboard habang ang dalawang siko ay nakapatong sa magkabilang tuhod na nakataas. Nakaladlad ang kanyang mga braso habang hinahayaang paglaruan ng kamay ang bawat dulo ng punda ng unan. Rinig ko ang mabigat niyang paghinga at ang pagkatulala niya sa kawalan. Nakaawang ang mga labi niya at hindi malaman kung saan ibabaling ang paningin. "What happened after that?" I curiously asked and then looked at him with nothing but concern in the eyes. Parang biglang nawala ang galit ko sa kanya kanina. Kung bakit niya iyon nasabi at kung bakit ganoon nalang ang takot niya. Maski ako rin naman kapag nakita ko ang mga taong nagbigay sakit

Author's Pov:Alas dyis palang ng umaga ay inimporma na ni Waylen si Abegail na hindi siya mag-aabala ng oras sa mga bisita lalong-lalo na kapag wala naman itong importanteng sasabihin. Nagpahatid na rin siya kaagad kay Abegail ng tanghalian para hindi na siya nito kakatukin mamaya para ipaalam na kakain na. Ayaw na ayaw niya kasing nadidisturbo siya lalong-lalo na kapag nasa gitna siya ng trabaho dahil nawawala kaagad ang pokus niya. Puno ng mga hindi mabilang na papel at folders ang desk niya na may dalawang box pang natitira sa baba nito na babasahin at pipirmahan niya ngayon dahil sa business trip nila at agreements na mukha wala namang nangyari kundi ang magbakasyon silang dalawa ni Scarlett. Nang maalala angbasawa ay parang biglang bumalik sa alaala niya ang unang halik nilang dalawa ni Scarlett. Bigla na lamang pumula ang magkabila niyang pisnge kasabay ng pagsilay ng malapad na ngiti sa mga labi dulot ng matinding kiliti sa buong katawan. Para si

Simula pa lang nang makita ko si Blaze hanggang sa matapos ang meeting ay biglang nawala ako sa mood ko. Kung hindi lang makakapagbigay ng masamang reputasyon sa kompanya ang gagawin kong pagsagot-sagot sa tuwing nagsasalita siya ay baka matagal ko ng ginawa. Tsaka isa pa, naririto rin ang mga magulang ng ikakasal kaya dagdag na rin iyon sa pagpipigil ko sa sarili na h'wag magbigay ng masamang imahe sa kanila. Nagpaalam na sa akin ang mga magulang ng bride na mauuna na raw sila dahil may gagawin pa dahilan para pagsalamatan ko sila. "Are you okay, Ma'am?" Janina worriedly asked after bidding my good bye to the couple. Lima lang kami ang naririto sa conference room. Ako, si Janina, ang mag-asawa at si Blaze. Mabilis na nanliksik ang mga mata ko lalo na nang makitang hindi pa rin siya umaalis sa opisina, halatang walang balak na iwan kami rito. "What the hell are you doing here?" I groused and fearlessly faced him. Kita ko sa

"I'm hungry," mahinang bulong ko habang nakahiga sa dibdib niya. Pinapanood ko kung paano bumaba-taas ang adams apple niya at paminsan-minsan ay bahagyang sinusundot-sundot ito. "Hungry?" He glanced at me and stops brushing my hair. Sinubukan niyang tanggalin ang kamay kong nakahawak sa adams apple niya pero iwinawaklis ko iyon dahilan para hayaan na lamang niya ako. Tinanguan ko siya ng hindi tintignan at nakatuon ang buong atensyon sa kanyang leeg. "Hmm," I moaned and raised my eyes to him when I felt him stiffened after I come even closer to his neck to sniff his perfume. "Did you have your dinner?" Ramdam ko ang malalim na paglunok niya at ang higpit ng pagkakayakap sa akin dahilan para iangat ko ang aking paningin sa kanya. Iniwas niya ang kanyang paningin nang aksidenteng nagtagpo ang aming mga mata tsaka iyon nilipad sa wall clock. "It's one in the morning," he informed.Tinignan ko iyong