WALANG sinayang na oras si Vesper. Agad siyang nagtungo sa pinakamalapit na police station upang humingi ng tulong. Doon, idinetalye ni Vesper ang mga nangyari mula sa paglabas nila sa kagubatan kung saan niya unang nakita ang van hanggang sa harangin sila n'on at walang habas na dinukot ang anak niya.Ibinigay niya ang impormasyon na kakailanganin ng mga pulis para makatulong sa gagawing imbestigasyon kabilang na ang address kung saan na-kidnap ang bata ngunit hindi pa rin pala 'yon sapat dahil may mga problemang kakaharapin ang mga otoridad na may kinalaman sa lokasyon at sa pag-trace ng naturang sasakyan."Nakuha niyo po ba ang plate number ng van?" tanong ng desk officer na nakatoka para hingan siya ng statement."Sir, sa bilis po ng pangyayari, hindi ko na po 'yon napansin. Wala ring mga witnesses na maaari kong iharap sa inyo dahil hindi 'yon masyadong dinadaanan ng mga tao.""Misis, tatapatin ko po kayo. Mahihirapan po tayo na ma-trace kung sino ang may-ari ng van na lulan ng mg

PITONG ARAW ang dumaan. Nababalisa at hindi mapakali si Vesper sa pag-iisip kung ano nang lagay ni Myla. Isang linggo na pero hanggang ngayon ay hindi pa ito nahahanap. Mahalaga ang bawat araw kay Vesper dahil walang katiyakan kung ano nang nangyayari sa kanyang anak.Halos araw-arawin niya ang pagkatok sa silid ng kanyang ama para humingi ng report tungkol sa kaso. Makulit na siya kung makulit pero hindi siya masisisi nito dahil kahit sinong magulang na nasa sitwasyon niya ay baka ganito rin ang gagawin. Besides, she kept his promise of helping her even if it means losing her freedom to choose the man to end up with.Kumatok siya ng tatlong beses at hindi na hinintay pang bigyan siya ni Dominic ng pahintulot na pumasok at basta niyang binuksan ang pinto. Naabutan niya ang matanda sa mesa na nakaupo habang nagbabasa ng diyaryo gaya ng lagi nitong ginagawa noon. Hindi man lang ito nag-angat ng tingin kahit pa alam nito na nasa loob siya ng kwarto."Dad, wala pa rin bang lead ang mga tao

HINDI naging madali kay Vesper ang pakisamahan si Dominic lalo na ang kanyang fiance na si Bradford gayong may ideya na siya sa mga plano ng dalawang ito. Ang magtanga-tangahan at magpanggap na uto-uto ay nakakababa ng kanyang loob pero handa niyang tiisin 'yon hanggang sa makakuha siya ng tamang tiyempo.It's been sixty days since her plan had started. Fortunately for her, she was able to convince them with her acting. Hindi gaya noon na daig niya pa ang nakakulong sa rehas, malaya na siyang nakakalabas-masok ng mansyon at pinapayagan na rin siya ni Dominic na tumanggap ng bisita kung sakali—well, 'yan ay kung may mangangahas na puntahan siya rito at kamustahin.'Yon nga lang, ang isa sa nakikitang problema ni Vesper ay ang mga tauhan ng daddy niya. Hindi siya puwedeng lumabas o pumunta kung saan nang walang kasamang escort o bodyguard, at bawat kibot niya ay nire-report din nito kay Dominic. Samakatuwid, ang paggamit ng telepono na sana'y susi niya para ma-contact si Michael ay napak

SINONG mag-aakala na ang liham na inabot sa kanya nina Nelma at Jasmen ang babago ng kanyang kapalaran? Pakiramdam niya'y nabunutan siya ng tinik nang mabasa niya ang nilalaman ng sulat. Bukod sa napawi nito ang kalungkutang dinala niya ng dalawang buwan ay ito rin pala ang magiging susi para matakasan ang impyerong kinalalagyan niya.Dalawang araw na ang nakalipas mula noong mabasa niya ang liham. Still, she couldn't believe that while she was suffering from her dad's wrath, 'that guy,' was already preparing her escape.Detalyadong isinulat ng taong 'yon ang instructions upang masiguro na magagawa niya 'yon nang maayos at siyempre, nang hindi nahahalata ni Bradford. Magkahalong kaba at excitement ang nadarama ni Vesper sapagkat delikado ang gagawin niyang pagtakas. Isang pagkakamali lang niya ay malaki ang posibilidad na hindi na siya makakaalis pa. Even so, she was willing to take the risk considering when she succeeded, she might be able to taste her freedom.Tulad ng nakasaad sa l

(Continuation of Chapter 22)Two months ago..."MAKIKIPAGTULUNGAN ka ba sa 'kin o roromansahin kita nitong hawak kong baril?" Mavi threatened Luther with the gun pointed at his head.Binigyan siya ni Mavi ng sapat na oras para makapag-isip. Ano man ang maging desisyon niya ay malaki ng magiging epekto n'on hindi lang sa buhay niya kundi pati na kay Mavi.Napabuntong-hininga si Luther. "Mukhang ayaw mong sumuko at ipagpipilitan mo talaga ang gusto mo.""Para lang sabihin ko sa 'yo, hindi kita pinipilit na bumaligtad kay Bradford at sumama sa akin. Binibigyan lang kita ng idea sa posibleng mangyari. Pakatandaan mo na kapag sumunod ka sa h*******k na 'yan, bandang huli'y baka hilingin mo na lang na buhayin ako para maipagtanggol kita.""Ano bang gusto mong mangyari sakaling pumayag nga akong sumapi sa grupo mo?" inis na tanong ni Luther.Mavi laughed devilishly. Naramdaman din ni Luther na wala na ang baril na nakatutok sa kanyang ulo. Humarap sa kanya si Mavi at sinabi ang mga katagang n