10 years have passed. Raleigh slowly opened her eyes. Medyo nanghihina pa siya pero gising na ang diwa niya. Napanaginipan niya ang mga pangyayari sampung taon na ang nakakaraan At kahit matagal nang nangyari ang lahat ay nararamdaman niya pa rin ang pagguhit ng sakit sa kanyang dibdib. Nang tuluyan nang nagising so Raleigh ay napansin niya na nasa ospital siya. Narinig niya ang tunog ng paghila ng kurtina, at nakita niya sa harap niya ang isang nurse. Ngumiti ito sa kanya. "Kumusta na po ang pakiramdam ninyo?" ang tanong ng nurse sa kanya. "I'm feeling alright. Ano ang nangyari sa akin?" ang curious na tanong ni Raleigh sa nurse. "May nakakita po sa inyo na bigla na lang kayo ng nag-collapsed sa daan. Mabuti ponat may good Samaritan na nakasalo sa inyo at dinala po kayo sa ospital." ang paglalahad ng nurse sa mga nangyari. May sasabihin pa si Raleigh ngunit hindi na niya naituloy iyon nang biglang dumating si Nathan, her future husband... "Babe! I'm so glad you're awake! Are

Napatango na lamang si Aling Sion habang inaalala ang mga pangyayari... "Isang taon na ang nakakalipas nang bigla na lamang himatayin si Paulo habang nag-aani sila ng mangga. Isinugod namin siya sa ospital sa bayan, pero ipinayo ng doktor doon na ipakonsulta si siya sa isang espesiyalista sa Maynila. So totoo lang ay kinakabahan na ako noon, Raleigh. Pero ayaw ko lamang na ipahalata sa mga anak ko ang pag-aalala ko. At lihim ko na dinadasal na sana ay hindi mangyari sa anak ko ang iniisip ko." ang malungkot na turan ni Aling Sion. Malaman naman na nakikinig si Raleigh sa matanda. "Hanggang sa lumabas nga ang resulta ng kanyang general check-up. Diretsong sinabi ng doktor na may kanser sa dugo si Paulo, at ito ay nasa late stage na. Pinanghinaan ako ng loob noong una. Pero parang wala lang iyon sa anak ko, at patuloy pa rin ang pagbibiro at pagtawa niya. Araw-araw ay sinasalubong niya ang umaga ng may ngiti sa labi. Hindi siya nagpapakita ng kalungkutan at kahinaan habang nakikipagla

SA WAKAS ay natapos na rin ang Championship game between St.Charles Highschool at San Luis Highschool.Wala nang tao sa basketball court pero nandoon pa rin ang mga streamers na ginawa ng mga estudyante para sa basketball team ng kanilang eskuwelahan. Nalulungkot si Bethany dahil hindi nakuha ng school nila ang Championship title. Nanalo ang katunggali nila,ang San Luis Highschool at ang lamang lang ng mga ito ay anim na puntos. Sa gitna ng kalungkutan at nakakaramdam din siya ng kaba.Ito na kasi ang araw na pinakahihintay niya.Ito ang araw na magtatapat siya ng kanyang totoong nararamdaman sa isang tao na matagal na niyang sinisinta ng palihim... "Goodluck sa gagawin mo, Beth. Huwag kang kakabahan at nenerbiyosin, okay?" ang pagpapalakas-loob ni Clarissa kay Beth. Naputol sa malalim na pag-iisip si Bethany nang marinig niya ang boses Clarissa. Magkababata silang tatlo nina Clarissa at Peter. Mula elementary hanggang highschool ay hindi na sila naghiwalay ng eskuwelahan at class se

San Carlos City. UMUWI sina Sheena, Daniel at Daniella sa kanilang probinsiya dahil nag-umpisa na ang kanilang Christmas and New Year break. Naglalakad sina Daniel at Sheena habang may hawak silang mga grocery bags.Nag-promise kasi si Sheena na na ipagluluto niya ginisang munggo ang kanyang kaibigan dahil ito ang naging private tutor nila para sa kanilang final exams. Kung hindi siya tinulungan ng lalaki ay tiyak na magkakaroon siya ng failing grade sa kanyang major subjects. "Hindi mo naman kailangang gawin ito, Sheena. Nakatulong din ang pagtu-tutor ko sa'yo dahil hindi rin naging boring ang pagre-review ko." ang sabi ni Daniel. "Hayaan mo nang gawin ko ito, Dan. Kung hindi dahil sa'yo ay hindi ko maipapasa ang mga major subjects ko. Tiyak na lagot ako kay Papa kapag bumagsak ako. Ipagluluto kita ng paborito mong ulam bilang reward mo, okay?" Sheena insisted. "Sige na nga, hindi na ako magpapakipot. Anyway, masarap ka namang magluto. At mukhang iyon lang yata ang maipagmamalaki

"Okay lang ba sa'yo kung ikaw lang ang magbabantay ng shop, Dan? May kailangan din kasi kaming puntahan ng Daddy mo.May kailangan pa kaming ayusin para sa highschool reunion party namin."ang nasabi ni Alice sa anak. "I can handle it, Mom." ang mabilis na sagot naman ni Daniel. "Huwag po kayong mag-alala,Tito at Tita. Sasamahan ko po si Dan na magbantay ng shop. Wala naman po akong gagawin ngayon na importante." ang pagpriprisinta ni Sheena. "Ayos lang ba talaga sa'yo, Sheena? I mean nagbantay ka rin sa shop kagabi, ah!" ang medyo nahihiya na sabi ni Tita Alice. "Walang kaso iyon, Tita. Madali lang naman ang trabaho." ang responde ni Sheena. "Teka, kailangan mo ba ng extra money? Bakit parang pursigido kang magtrabaho?" ang tanong naman ni Daniella, habang nakaarko ang kilay nito. "Well, just for experience. At saka wala naman lagi si Papa kaya ako lang mag-isa sa bahay. I'm getting bored." simpleng sagot ni Sheena. "Oo nga pala, kailan ba darating ang kapatid mo mula sa France?K