Naiinis na tinahak ni Raleigh ang maputik na barangay ng Buhay na Tubig. Umulan kasi ng malakas kagabi kaya sobrang maputik ang Daan ngayon. Gusto nang umiyak ni Raleigh sa sobrang inis nang makita niya ang buong paligid. Wala siyang nakikita kung hindi mga bukid, mga damo, mga kambing at kalabaw. Wala man lang siyang nakita na convenience stores o kaya kahit anong fastfood restaurant. Ibang-iba ang lugar na ito sa Maynila, kung saan siya nag-aaral. "What kind of place is this?!" she muttered under her breath. Kailangan niyang ilabas ang stress na kanyang nararamdaman. She badly needed to smoke. Kinapkap niya ang kanyang magkabilang bulsa, habang umaasa na meron doon na isang pakete ng sigarilyo. She groaned in frustration nang nawala siyang makita na sigarilyo mula sa bulsa, kahit na Isang stick lang. "Ugh! I hate this place! I hate this day!" ang nanggigigil na nasabi niya. This place looks like a deserted island! Pero agad siyang nabuhayan ng pag-asa nang may makita siya na Isa

Kinabukasan. Ginagapangan na ng mga langgam si Paulo sa ibat-ibang bahagi ng katawan niya habang nasa itaas siya ng puno ng kaimito. Nang makatuntong siya sa sanga at napitas ang isang bunga mula roon, lumingon siya sa ibaba at sinigawan ang kababata na si Lizette. "Saluhin mo ito, Lizette! Lagot ka sa akin kapag nahulog ito sa lupa!" ang sigaw niya sa kaibigan. "Kung manakot ka parang ikaw ang may-ari ng puno ng kaimito, ah! Hoy, pagmamay-ari ito ng pamilya namin! Kung hindi ka lamang malakas kay Tatay ay nungkang payagan ka niya na pitasin maski dahon!" ang ganting sigaw ng kababata niya na si Lizette. "Alam ko naman iyon, eh! Kung sabihin ko kaya sa nanay at tatay mo na magkasintahan na kayo ni----! naputol sa pagsasalita si Paulo nang tignan siya ng masama ni Lizette. "Tumahimik ka nga dyan! Baka marinig nina Tatay at Nanay yang mga sinasabi mo!" ang sita ni Lizette dito. "O ano, magrereklamo ka pa ba para sa ilang bunga ng kaimito? ang untag sa kanya ni Paulo. Nakasimangot

Lumipas ang ilang oras ay nagpasya nang magpaalam sina Paulo at Lizette. Nalaman ni Raleigh na marami pang gagawin sa bukid si Paulo, samantalang si Lizette ay kailangan pang tulungan ang kanyang ina sa mga gawaing-bahay. Nagpaalam na silang dalawa kay Tiya Carmen. Nagpaalam si Raleigh sa kanyang Tiyahin na ihahatid Niya ang dalawa sa labas... "Pakisabi pala muli kay Aling Carmen na salamat sa pag-imbita niya sa amin na sumalo sa inyo ng agahan.Talaga namang napakasasarap ng kanyang mga niluto." ang nakangiting pahayag ni Paulo. "Of course, sasabihin ko yan kay Tiya Carmen." ang turan ni Raleigh. Matapos noon ay tumingin naman siya sa direksiyon ni Lizette and gave her a big and warm smile. "Magkita tayo sa anihan ng mangga, Lizzie." ang nakangiting imporma niya sa bagong kaibigan. "Oo naman!" ang excited na sagot naman ni Lizette. "O, siya... Kailangan na naming umalis. Masaya akong makita kang muli, Raleigh." ang nakangiting paalam ni Paulo. Naglalakad na palayo sina Paulo at

Lumipas ang ilang buwan. Nagmemeryenda si Raleigh kasama ang Tiya Carmen at ang pinsan na si Arcadio nang bigla silang makarinig ng boses mula sa labas ng bahay nila. Tumayo si Tiya Carmen at dumungaw sa bintana upang tignan kung sino ang nasa labas. Lumiwanag ang mukha nito nang makilala ang mga bisita nila. "Kapitan! Ano po ang pakay ninyo? Halikayo at pumasok kayo sa aming bahay!" ang magalang na bati ni Tiya Carmen sa kapitan ng kanilang barangay. Nagtatakang nagkatinginan sina Raleigh at Arcadio. Agad silang sumunod kay Tiya Carmen upang salubungin ang kapitan. Makalipas ang ilang minuto nag-uusap silang lahat sa salas. "Ano po ang maipaglilingkod namin sa inyo, Kapitan?" ang tanong ni Tiya Carmen. "Nalalapit na ang piyesta ng barangay Buhay na Tubig, at nakaugalian na natin na pumili ng mga tao para sa taunang Santacruzan. Pipili tayo ng mga babae at lalaki na kabataan para makiparada sa Santacruzan." ang anunsiyo ni Kapitan. "Mawalang-galang lamang po, Kapitan. Kaya po b

The next day. Tanghali na nang magising si Paulo kinabukasan. Magana siyang kumakain ng tanghalian, habang nagtataka namang nakatingin sa kanya ang ina at ang kapatid. "Aba anak, maganda yata ang gising mo. May maganda bang nangyari kagabi?" ang nangingiting tanong ni Aking Sion sa panganay na anak. "Manliligaw na po ang anak ninyong guwapo, Nay!" ang nakangiting anunsiyo ni Paulo. "Ayos, manliligaw ka na kay Ate Raleigh?" ang excited na tanong ni Pochoy sa kanyang Kuya. "Oo, Pochoy." ang excited na sagot ni Paulo. "Walang problema sa akin kung susuyuin mo Raleigh, anak. Bukod sa maganda siya ang mukhang mabait sa siya." ang aprubadong sagot ni Aling Sion... ================================= Sa ngayon nga ay nasa bahay nina Aling Carmen si Paulo upang umakyat ng ligaw kay Raleigh. Ngunit para siyang pinagbagsakan ng langit at lupa matapos niyang marinig ang balita nina Aling Carmen at ni Arcadio... "U-Ulitin mo nga ang sinabi mo, Arcadio?" ang gulat at di-makapaniwalang tanong