บททั้งหมดของ His Infinite Affection (Sequel of Debt Repayment): บทที่ 1 - บทที่ 10

Alas-onse ng umaga ay nagpasyang umuwi si Jarred para manghalian sa mansiyon. Pagkatapos niyang kausapin kanina si Jasmine na halatang wala sa mood dahil sinusungitan siya nito. Nagpabili ito ng cokefloat at hamburger dahil naglalaway daw. Napailing-iling nalang si Jarred habang sinasariwa iyon sa kaniyang ala-ala habang nasa isang fastfood chain at inoorder niya ang pinapabili nito. Hindi niya rin pinapansin ang mga tinging ipiupukol ng mga babaeng service crew sa kaniya. Yung isang crew naman na katabi ng crew na pinag-orderan niya, dahil sa kakatitig sa kaniya hindi niya napansin na may costumer pala sa harapan, ayun! Nabungangaan ng costumer. Kawawang crew.Nang maibigay ng crew ang order niya ay lumabas na siya ng restaurant at nagtungo sa sasakyan. Inilapag niya ang dala sa passenger's seat. Mamaniobrahin na sana niya ang sasakyan ng biglang tumunog ang cellphone niya. Alam niya na ito ang tumatawag dahil may sariling ring tone si Jasmine para kung iba ang tumatawag pwede niy

"Maraming salamat po, Manong Samyo." ani Genesaret sa matandang nagtitinda ng mga bulaklak sa isang flower shop sa bayan."Walang anuman, iha. Balik ka ulit ah?" anito. Ngumiti siya sa matanda at tumango."Oo naman po!" aniya at ikinaway ang kamay rito."Mauna na po ako." aniya habang naglalakad patungo sa glass door ng flower shop habang ikinakaway parin ang kamay rito."Mag-iingat ka!" anito na tinugon niya ng tango.Nang makalabas siya, tinungo niya ang bisekleta niya na nasa tabi lang ng shop. Inilagay niya sa basket ang mga pinamili at umangkas sa bisekleta. Malapit na siya sa daan ng biglang may sumulpot na sasakyan sa kanan niya. Hindi niya napansin iyon, dahil sa labis na pagkagulat nawalan siya ng balanse na naging dahilan para matumba siya. Na nagdulot sa kaniya ng sugat sa kamay at paa. Naiiyak na siya dahil sa sakit. Biglang bumukas ang pinto ng sasakyan kaya napasulyap siya doon. Nakahanda na siyang bulyawan ang lalaki pero natigilan siya ng makita ang kabuuan ng lalaki

"Sigurado ba kayo na sa huwes kayo magpapakasal?" tanong ni Celeste kina Jarred at Jasmine na magkatabing nakaupo sa mahabang sofa sa salas. Tiningnan siya ni Jarred. Tumango siya."Opo, sigurado na po kami, Tita Celeste dahil hindi po namin alam kung anong pwedeng mangyari lalo at hindi namin alam kung nasaan si Beatriz, gusto ko rin po na sana na kapag ikakasal ulit kami, magigng ring bearer po ang magiging anak. Pasensiya na po kung yun po ang desisyon ko." hinging paumanhin niya. "At ginusto ko rin po ang desisyon ni Jasmine." segunda ni Jarred. Napatingin siya sa kasintahan at nginitian. Tumango lamang si Jarred na may ngiti sa mga labi."OKay, kung yan ang desisyon niyo. Wala na kaming magagawa pero ang gusto sana namin ay sa simbahan kayo ikasal pdero okay na rin iyon ang mahalaga maikasal na kayo." ani Tita Celeste. Hindi nakapunta ang kaniyang mga magulang dahil may biglaang meeting na kailangan nilang daluhan at nangako na babawi sila."Salamat po." aniya at bahagyang yumu

Sabay na lumabas si Jasmine at Jarred ng kusina tsaka nagtungo sa salas. Nagpaalam muna silang dalawa na magbibihis muna. At nang makapagbihis, sabay silang nagtungo sa salas at naupo sa sofa na kaharap ng kinauupuan ng mag-ama. Ngumiti si Jasmine sa dalawa at tumayo tsaka nilapitan ang bisita at inilahad ang kamay."Jasmine Saderra po, future wife po ni Jarred." pagpapakilala niya sa sarili. Tiningnan niya si Genesaret na tumayo at ngumiti pero ramdam niyang pilit lamang iyon. Napakunot-noo siya. Ano ang ibig sabihin nun? Agad na tinanggap ni Mr. Viesta ang kaniyang kamay."Mr. Allan Viesta, iha," nilingon nito ang anak. "at siya naman si Genesaret Viesta ang aking unica hija." pagpapakilala nito sa anak. Nang bitawan ni Mr. Viesta ang kaniyang kamay, tumayo si Genesaret at nakipagkamay sa kaniya."Nice to meet you. Sobrang bait ng asawa mo, inalagaan niya ako noong nadisgrasya ako." anito. Nagpanting ang tainga niya sa narinig. Sasagot na sana siya ng sumingit sa usapan nila si Jar

Huminto ang sasakyan sa labas ng gate ng isang katamtamang laking bahay. Lumang istilo ito. Agad na bumaba ang magkasintahan at tinungo ang gate kung saan may doorbell sa gilid niyon. Pinindot ni Jarred ang doorbell ng tatlong beses. Sa pagpunta sa lugar na ito ay nagtatanong-tanong si Jarred sa mga taong nadadaan nila para humingi ng direksyon patungo rito. Ipinalibot niya ang tingin sa labas, walang gaanong bahay na makikita. Iilan lamang ang nakatayo at medyo malayo na iyon. "Sino iyan?" ang tawag na iyon ang nagpabalik ng kaniyang paningin sa loob ng compound ng bahay. Nasa tabi lamang niya si Athalia. Nakita niya ang isang ginang na papalapit sa kinaroroonan nila. Nagsalubong ang kilay niya para mukhaan kung sino ang ginang na papalapit. Biglang nagliwanag ang bakas ng kaniyang mukha ng mamukhaan kung sino ito. "Tita Raquel!" sigaw niya kasabay ng pagkaway rito. Nanlalaki ang mga mata ni Raquel ng mamukhaan kung sino ang nasa labas ng gate. Dali-dali itong naglakad patung