All Chapters of The Masked Mafia Boss: Chapter 1 - Chapter 10

Malalakas at madiin ang bawat suntok na tumatama sa punching bag na nasa harapan ni Giovanni Lucchese. Mayroon siyang matikas na pangangatawan dala na rin ng pagiging babad niya sa gym. May kakapalan din ng buhok nitong akala mo ay hindi nasusuklay. Makakapal din ng kaniyang mga kilay na bumagay sa kulay brown nitong mga mata, at matangos na ilong. Manipis lang ang pinkish nitong mga labi na bumagay sa bagong ahit niyang bigote. Kanina pa siya roon at hindi niya alintana ang oras. He's just enjoying the moment dahil mayamaya lang ay aalis na siya kasama ang kaniyang grupo. Babalik na siya sa lugar kung saan nagsimula ang lahat... Where all the pain began..."Boss..."Napahinto siya sa pagsuntok nang marinig ang boses ni Luigi. He removed his gloves then turned his head on him."Is there a problem?" tanong niya kay Luigi."It's about Paolo," sagot naman ni Luigi sa kaniya at basa kaagad niya sa mga mata ng lalaki na mayroon ngang problema.Naglakad siya para mas makalapit pa kay Luigi.

Isang soft music ang pumapailanlang nang lumabas sa banyo ang isang babaeng walang kahit anong saplot sa katawan. Bilugan ang katawan at kitang-kita ang kurba sa balakang nito. Napakaputi at kinis din nito lalo na ang mga malulusog nitong dibdib."You're already wet, baby..." tila naman tutulo na ang laway ng lalaking nagsalita habang titig na titig sa babaeng kalalabas lang sa banyo."What about you?" may landi namang tanong ng babae habang unti-unting lumalapit sa lalaki. "Are you ready to get wet?" at kumindat pa ito."Always ready, my baby!" mabilis namang sagot ng lalaki at mapusok na nitong hinalikan ang mga labi ng babae. Hindi nito alintana ang basang katawan ng babae na bumabasa rin sa kasuotan niya. Ang kaniyang mga kamay ay unti-unting umangat upang haplusin sana ang dibdib ng babae ngunit nahinto sa ere ang kaniyang mga kamay dahil sa sunod-sunod na katok sa pinto."Sh*t!" angil ng lalaki.Napangisi naman ng nakakaloko ang babae at itinulak nito ang lalaki palayo sa kaniya

Nakangiting sumisimsim ng alak si Giovanni habang nakaupo sa kaniyang swivel chair. Nasa harapan niyang nakaupo rin sina Luigi at Arturo na kapwa rin may ngiti sa mga labi."You had them ambushed, but you're not that lucky because someone actually helped them," basag ni Arturo sa tanging mga ngiting pumupuno sa silid na iyon."Patience, Consigliere... Kung sino man ang tumulong sa kanila, he do knows what he's doing," kalmadong sagot ni Giovanni."Baka nga magamit pa natin ang taong iyon na tumulong kay Lucca," saad naman ni Luigi."I hate to admit it... But, Lucca is really a lucky guy. Nakatakda ng mamatay pero nakaligtas pa. Pero may isang bagay lang akong hindi maintindihan sa pag-ambush mo sa kanila," may buntonghiningang wika ni Arturo."And what is it?" tanong ni Giovanni bago sumimsim sa kaniyang baso. Katulad ng dati, kapag kaharap si Arturo ay suot niya ang kaniyang maskara kaya hindi kita ng lalaki ang kaniyang tunay na emosyon habang nagsasalita."Bakit kailangan mong ipag

Tahimik lang na nakasunod si Giovanni kay Lucca. Nasa Baldini Mansion siya ngunit dadalhin pa lamang talaga siya ni Lucca sa loob ng mansiyon. Kahapon lang nang kausapin siya ni Lucca sa library upang kunin siyang personal bodyguard. Walang patumpik-tumpik niya iyong tinanggap, hindi niya kailangang magpanggap na kunwari ay ayaw niya. Ipinakita niya lang na nasilaw siya sa alok nitong pasahod at sinabi pa nga niya rito na maligaya siyang makaalis na sa pagiging truck driver sa loob ng halos limang taon."Masasanay ka na rin sa layo ng nilalakad mula sa gate. Kapag nasa library lang naman tayo o sa iba pang sulok dito. Kapag naman galing tayo sa labas, deretso na sa parking malapit sa mansiyon ang sasakyan natin," nakangiting basag ni Lucca sa katahimikan habang naglalakad kasama si Giovanni at tatlo pang naglalakihang mga lalaki na pawang armado. "Bihira lang ang nakakapasok sa mansiyon at kasama ka sa bihirang iyon. Ang karamihan sa mga tauhan ko ay doon malapit sa gate ang tulugan o

Malakas na tugtog ang sumalubong kina Giovanni sa pagpasok nila sa casino. Sa bawat sulok ay mayroong mga naglalaro na mahahalatang malalaking tao o mayayamang personalidad. Nagkalat din ang mga waitress na ang suot ay kasuotan ng isang katulong. Ngunit di tulad sa normal na uniporme ng mga katulong na nakikita niya noon sa Pilipinas, ang mga naroon ay maiigsi ang tela ng kanilang uniporme. Kulay dilaw iyon na may malalim na neckline, maigsi ang pagkabestida na masisilip kaagad ang suot nilang mga underwear. Hanggang tuhod din ang kulay dilaw nilang mga medyas at mataas ang takong ng mga sandals na gamit nila. Makakapal din ang kanilang make-up. Ang iba sa mga ito ay nakatali ang buhok, may nakalugay, may maiigsi lamang, at ang tanging pagkakapareho ay ang kulay ng mga buhok nila—dilaw."Look at them, Gio. You can pick any of these girls. They're good to be with. And don't worry, wala silang mga sakit," biglang sabi ni David nang mapansin nitong sinusundan ng tingin ni Giovanni ang ba