Semua Bab I'm Married To A Mafia Boss (Tagalog) : Bab 21 - Bab 30
141 Bab
Chapter 20
“Kinakawawa nila kami lalo na kapag wala ako, grabe nila kung kawawain ang mama ko at kapatid. Sobrang sakit kapag nakikita kong sinusumbatan, sinaksaktan sila mama ng tiya ko. Kahit gusto ko sila ipag tanggol at ipaglaban kaso nakikitira lang kami ‘e, Tinitiis na lang namin. Wala naman kasi kaming ibang mapupuntahan.. “Alam mo bang halos lahat ng trabaho at raket ginawa ko na para may maibigay na pera sa tiya ko? Kasi kung hindi ko ‘yun gagawin palalayasin niya kami. Hindi ko pa kasi kaya kumuha ng paupahan na bahay dahil wala akong nakukuhang trabaho na pang matagalan. Hindi kasi ako nakatapos ng pag-aaral. Halos lahat ng aapplyan kong trabaho gusto college graduate. Kaya kahit gustuhin ko man ng medyo mataas taas na sahod wala akong magawa. Nag-titiis ako sa kakarampot na sahod sa pag huhugas sa karenderya, pagbabantay sa isang tindahan, pag-wawalis at kung ano-ano pa.. “...Lahat ginagawa ko para kay mama at Nicole. Simula ng mamatay ang papa ko, ako na ang tumayo na padr
Baca selengkapnya
Chapter 21
Nasa sala kami ng mansyon at masayang naglalaro ni Gia sa kanyang Ipad ng biglang dumating ang dalawang kaibigan ni Sir Giovanni. May mga dala itong pag-kain na siyang kinatuwa ni Gia. Dumalaw ulit ang mga ito. Mabait naman pala ang dalawang kaibigan ni Sir Giovanni, Nagpakilala ‘yung tumatawag lagi na King kay Sir na si Kiel Vasquez at iyong isa naman si Sean Zamora.. Ang dami naming napag-kwentuhan na apa't. Akala ko nung una hindi ko sila makakasundo pero mali ako. Ang sarap nilang kasamang dalawa lalo na si Kiel na palabiro, kahit si Gia ay libang na libang na at sarap na sarap pa sa dala nilang pagkain. Halata rin naman na close ang tatlo, iyon nga lang minsan nasusungitan ni Gia si Kiel lalo na kapag tungkol na sa akin ang tinatanong ng lalaki. “What are you two doing here? Have you finished the work I ordered you to do?” Napatigil kami sa masayang pag-kwekwentuhan ng marinig ang seryosong boses ni Sir Giovanni. Lahat kami napatingin sa hagdan, Pababa ito
Baca selengkapnya
Chapter 22
MALL MAGKAHAWAK kamay kaming pumasok ng mall ni Gia habang nakasunod lang naman sa amin si Sir Giovanni at ang dalawang kaibigan nito. Hindi talaga pumayag ang dalawa na hindi sila sasama dahil first time lang daw mag yaya ng kaibigan nila. “King anong pakiramdam ng makapunta ng mall na maraming kasama? Sarap ba sa feeling?” Nakakalokong tanong ni Kiel, Rinig pa rin kasi namin dahil nasa likod lang naman sila. “Shut up! Baka gusto mong magsolo Vasquez?” “Nagtatanong lang naman King. Nakakagulat lang kasi na ikaw mismo ang nag yaya na mag mall." “Tsk.” Lihim na lang akong napangiti. “Omg! tara ate Natasha pasok tayo don!” Nagulat ako ng bigla na lang akong hilahin ni Gia sa isang sikat na brands ng damit. “Anong ginagawa natin dito, ganda? Wala namang pambata dito ‘e.” Takang tanong ko dahil puro pang adult ang nandito. “It's not for me ate Natasha, para sa ‘yo. Just choose what you want, Kuya will pay." Sabay lingon niya sa aming likuran. “Di ba k
Baca selengkapnya
Chapter 23
Hindi ako mapakali dahil hindi pa rin umaalis sa aking harapan si Sir Giovanni. Ramdam ko pa rin ang titig niya sa akin. “Yeah, This is our mall. Isa sa mga business ng Silvestre. Anyway Natasha hihingi sana ako ng pabor sa ‘yo.” Doon lang ako nagbalik ng tingin sa kanya. Medyo hindi makapaniwala dahil ang boss ko, Hihingi ng pabor sa akin? “Ano po ‘yon, Sir?” “Tsk, Don't put a po on what you say. Sir is enough or kung gusto mo pwede rin tawagin mo na lang akong Giovanni. Naiilang ako sa po mo. Hindi naman ako sobrang tanda.” Seryosong turan nito bago lumipat sa tabi ko at pinag masdan ang kapatid niya na masayang namimili ng mga damit at si Sean ang taga hawak. “Ok Sir." Sagot ko kahit naiilang, Hindi pa naman ako sanay na walang po kapag kausap ang amo ko o mas matanda sa akin. Mas lalong hindi ko siya kayang tawagin na Giovanni lang. “Much better, Balik tayo sa pabor ko. I want you to help me. Close na kayo ni Gia, Siguradong magsasabi ‘yun sa ‘yo o mag-kwek
Baca selengkapnya
Chapter 24
Lutang na lutang pa rin ako sa mga nang-yari. Hindi talaga ako makapaniwala na pumayag ang boss kong masungit na kumain sa fastfood. Ano kayang sumapi sa kanya at ang bait ata ngayong araw? Naku! Sana naman araw-araw na ganito na lang siya. Para naman mabawasan na ‘yung takot na nararamdaman ko sa kanya. Ngayon ay naka-upo na kami ni Gia sa gilid tabi ng glass wall. Habang nakatingin sa counter kung saan nakapila ang tatlong lalaki. Yes, sila ang pumila. Inutusan ako ng boss ko na maghanap na lamang ng mauupuan. Gusto ko nga sana silang samahan dahil first time nila dito sa Jabee kaso pinili ko nalang sumunod baka kasi magalit pa ang boss ko at masira ang masayang araw ng alaga ko. Katapat ko si Gia ngayon, ayaw niya muna tumabi sa akin at gusto niya na magkaharap daw kaming kakain. Hindi na ako umimik pa sa gusto nito. Habang nakamasid sa tatlong lalaki, kapansin-pansin ang tingin ng mga taong malapit sa kanila at mga nakapila. Hindi ko masisisi ang mga ito dahil ag
Baca selengkapnya
Chapter 25
Sana pumayag siya kung sakali. Sana hindi ito mag-sungit. Nang maramdaman niya ang tingin namin tumigil siya sa pagkain at nakataas ang isang kilay na tumingin sa amin. “What?" Medyo masungit niyang tanong. Naku! “Tinatanong ni Natasha kung ok lang na ibigay na lang sa taong lansangan ang pagkain na hindi natin mauubos kung sakali. Kesa masayang daw.” Turan ni Sean. Tinignan naman ni Sir Giovanni ang pagkain sa lamesa. Sabay baling sa akin. Napalunok naman ako. Nagkatitigan kami ng ilang segundo bago siya nagsalita. “Alright, kapag hindi natin naubos ang iba. Give it to people who haven't eaten yet.” Sabay balik ng atensyon nito sa kinakain, hindi naman ako makapaniwalang tumingin sa mga kasama namin. Si Kiel na nakaawang ang labi habang nakatingin kay Sir Giovanni, si Sean na iiling iling habang nakangiti at si Gia na malawak ang ngiti habang nakatingin sa akin. Pigil ang ngiti ko ng balingan ang kinakain. Hindi ko akalain na papayag siya. Naging magana ang pagka
Baca selengkapnya
Chapter 26
“Oo, simula ng mamatay ang papa ko. Ako na ang naging padre de pamilya sa amin halos lahat ng klaseng trabaho pinasok ko para lang mabuhay ko sila mama at ang bunso kong kapatid.” “Napakabait mo pala talaga, Natasha. Ang swerte sa ‘yo ng mama at kapatid mo.” Ngumiti lang ako sa sinabi ni Sean. “Sobrang hirap siguro ng mga pinag-daanan mo, no? Ikaw halos lahat sumalo.” Komento naman ni Kiel. “Mahirap dahil hindi ako nakapag tapos ng pag aaral dahil sa hirap ng buhay. Hindi ako makahanap ng magandang trabaho para sana mapag-sabay ang pag-aaral ko at trabaho. Pero okay lang ang importante nakakaraos kami sa araw-araw. Isa pa nagpapasalamat ako na nakilala ko si Don Juanito at binigyan ako ng trabaho. Saka pinatuloy ang pamilya ko sa mansyon." “Talaga? Nandoon din pala ang mama at kapatid mo sa mansyon?" Tumango ako kay Kiel. “Sa tabi ng maid quarters ‘yung maliit na bahay don kami pinatuloy ni Don Juanito. Napaka laking tulong para sa akin ang makasama ko sila ha
Baca selengkapnya
Chapter 27
Nang makarating kami ng hospital agad-agad akong bumaba ng kotse. Tatakbo na sana ako papasok ng tawagin ako ni Sir Giovanni. “W-wait, Natasha. Hintayin mo ako sabay tayong papasok sa loob." Sambit niya tapos naglakad palapit sa akin. Akala ko ay lalagpasan niya ako pero gano'n na lang ang gulat ko ng hawakan niya muli ang aking kamay sabay hila sa akin papasok sa loob. Napa-angat ako ng tingin sa lalaki ng maramdaman ang pag-higpit ng hawak niya sa kamay ko. Seryoso lang naman itong nakatingin sa unahan. Kapansin-pansin na talaga ang mga pagbabago ng boss ko. Malayong malayo na sa lalaking nakasagutan ko ng mga nagdaang araw. Hindi na kami nag-abala na magtanong pa sa nurse station dahil pag-aari naman nila Sir Giovanni ang hospital na ito. Siguradong kabisado ng lalaki ang pasikot sikot ng hospital. Pagliko namin sa kabilang pasilyo malayo pa lang nakita ko na si mama at Don Juanito na naka-upo. Mukhang inaalo ng matanda ang aking ina. Bumitaw ako sa hawak
Baca selengkapnya
Chapter 28
Bumalik na ako sa kinauupuan ko at pagod na sumandal doon. Simula ng mailipat sa kwartong ito ang kapatid ko wala akong maayos na tulog. Lagi kong binabantayan si mama at Nicole. Isa o tatlong oras na tulog lang ay sapat na sa akin. Mas pinag-papahinga ko kasi si mama. Baka sa sobrang pag-aalala at puyat magkasakit na rin. Nakatulala ako sa kapatid ko ng biglang bumukas ang pinto. Napaayos ako ng upo at binalingan kung sino iyon. Isang ngiti ang pumaskil sa aking labi ng makita si Gia. Sa tatlong araw na nakalipas ngayon ko lang siya ulit nakita. Kasama niya si Sir Giovanni na may dala-dalang paper bag. Patakbong lumapit sa akin si Gia at dinamba ako ng yakap. “I miss you, ate Natasha." Mahina niyang sabi habang mahigpit akong niyakap. Napangiti ako bago din siya niyakap pabalik. Namiss ko rin ang batang ito. “Kamusta? Hindi ka naman nagpasaway kay Lolo J?" Tanong ko ng makalayo siya sa yakap namin. “Nope! I'm a good girl, Ate. Nag-self study lang ako sa tatl
Baca selengkapnya
Chapter 29
DALAWANG LINGGO na ang lumipas ang bilis lang ng panahon at balik na ulit kami sa kanya kanya naming trabaho. Si Nicole ay magaling na ng lubusan. Sa dalawang araw na pag-iistay namin sa hospital wala naman ng naging problema, Naging normal naman ang test ng doctor kay Nicole kaya nakalabas din agad siya at sa bahay na lang nag-pagaling. Sobra sobra ang pasasalamat ko kay Lolo J dahil sa kanilang tulong sa amin. Hindi nila kami pinabayaan kahit nakauwi na kami. May nurse pa nga ito na pinapunta sa bahay para lang tignan ang kalagayan ni Nicole. Araw araw din may supply ng gamot at prutas para sa kapatid ko. Hindi ko tuloy alam kung paano ako makakabawi at bayad sa lahat ng tulong nila para sa amin. Ngayon ay nandito kami sa gazebo kasama ko si Gia at Nicole. Nakangiting nakamasid lang ako sa kanila sa isang gilid habang sila ay nandoon sa center table busy sa coloring book na binili ni Gia. Simula ng ipakilala ko silang dalawa sa isa't isa ay sobrang close na nila. Hindi
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123456
...
15
DMCA.com Protection Status