Lahat ng Kabanata ng NABALIW AKO SA ISANG BALIW: Kabanata 1 - Kabanata 10

"Sa tingin mo ba, nakakatawa ang ginawa mo? Muntik na akong mabangga sa poste, alam mo ba yon? Tsaka, bakit ka ba nandito? Sinusundan mo ba ako?" Mataray kong tanong kay Zed.Napansin kong agad siyang tumahimik at parang wala na naman sa sarili na nakatingin sa akin. Pakiramdam ko gusto ko siyang suntukin, ngunit hindi ko magawa dahil nadaig ako ng pagkaawa sa kanya. Akala ko wala siyang balak na sagutin ang mga tanong ko ngunit, saglit akong natigilan ng marinig ko ang sinabi niya."Baliw din ba ang tingin mo sa akin?"Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa tanong niya."Bakit, totoo ba ang sinasabi nila na baliw ka?" Balik tanong ko ulit sa kanya. Nakita ko siyang saglit na nag-isip."Kung totoong baliw ako, iiwas ka na rin ba sa akin? Iiwanan mo na rin ba ako katulad ng ginawa nila?" Parang maiiyak niyang tanong sa akin.Mas lalong nadagdagan ang awa ko sa kanya. Nakita ko siyang parang bata, na nagpahid ng sariling luha gamit ang suot niyang damit."Zed, gabi na, kailangan mo n

Hindi ko na kinaya pa ang makita si Dr. Zane, mas lalo ko lang nami-miss si Zed. Ang tanga-tanga ko lang kasi, bakit ko pa siya pinaalis. Umupo ako sa Waiting Shed na laging tambayan ni Zed sa tuwing inaabangan niya kung kailan ako lalabas ng gate. Sinuyod ng paningin ko ang buong paligid ngunit nabigo ako ng hindi makita ng mga mata ko ang kahit anino man lang ni Zed.Matamlay akong nakatitig sa kawalan, pakiramdam ko parang baliw na rin ako dahil kay Zed."Sino, ang inaabangan mo?" Agad akong napalingon sa aking likuran, ng marinig ang boses ni Zed."Zed," masayang tawag ko sa pangalan niya. Ngunit agad naman akong nadismaya ng makumpirmang si Dr. Zane lang pala ang nasa likuran ko.Hindi ko siya sinagot. Itinuon ko na lang ang aking mga mata sa paligid, nag baka sakaling makita ko si Zed."Hindi na siya darating. Pero huwag kang mag-alala, mahal na mahal ka nun." Napalingon akong muli kay Dr. Zane.Nakita kong ngumiti siya sa akin. Kahit sa mga ngiti parehas talaga sila ni Zed. Sa h

Tiningnan ko ang mga kamay niya na nakalahad sa aking harapan. Umangat ako ng tingin at umiling-iling sa kanya. "Sorry. Hindi kasi ako marunong sumayaw." Tipid na sagot ko. "Ay naku hindi totoo yan. Marunong siyang sumayaw. Cheer dancer pa nga namin yan sa University eh." Singit ni Claire sa aming usapan. Pinandilatan ko si Claire. Nagbabanta ang aking mga tingin sa kanya na nagpapahiwatig na tumigil na siya sa ka daldal. Ngunit hindi niya ako pinapansin. Bagkus bigla pa niya akong tinulak kaya hindi ako nakapag handa at napasubsob ang mukha ko sa dibdib ng ka partner kong lalaki. Bahagya ko pa itong tinulak ng maramdaman na nakayakap na siya sa akin. "Sige na Blaze, birthday ko ngayon. Nakakahiya naman kung tanggihan mo ang bisita ko. Malay mo kapag kayong dalawa ang mapili na King and Queen ngayong gabi, mapapanalunan niyo ang VIP ticket sa concert ni Zion bukas, ang paborito mong singer. Ayaw mo ba nun?" pang-eengganyo sa akin ni Claire. Agad na nag-iba ang expression ng mukha

ZED DAVEN’S POV“Fuck!” Napamura akong bigla sa aking sarili ng makita ko ang dugo sa noo ni Blaze at parang wala na siyang lakas upang umahon pa sa swimming pool. Natatarantang tumalon ako sa pool at sinagip siya. Nang makaahon na ako sa tubig, inilapag ko ang katawan niya sa gilid ng pool. Masyado siyang maraming nainom na tubig, dagdagan pa ng maraming dugo na lumabas mula sa sugat sa noo niya kaya siya nawalan ng malay. Pinakinggan ko ang heartbeat niya at nang mapagtanto kong humihinga pa siya, kaagad akong ng perform ng CPR sa kanya. Binuksan ko ang daanan ng hangin niya sa pamamagitan ng pagtagilid ng kanyang ulo pabalik at pag-angat ng kanyang baba. Sinarado ng aking kamay ang ilong niya. Huminga muna ako ng malalim at saka tinakpan ng aking bibig ang bibig niya upang makalikha ako ng airtight seal. Pagkatapos ay binigyan ko siya ng dalawang segundong paghinga habang pinapanood ang pagtaas ng kanyang dibdib. Pinasundan ko ulit ng dalawang paghinga at saka binigyan ng tatlumpon

“Boss, pare, payong kaibigan lang, huwag mong daanin sa init ng ulo ang problema mo. Kaya kita sinamahan dito dahil alam kong kailangan mo rin ng kausap. Ano bang gumugulo diyan sa utak mo? Tungkol ba ito sa sinabi ko sayo na pagpapakasal kay Lexie?” nagtatakang tanong sa akin ni Leon, habang inaabot sa akin ang baso ng alak.Agad ko namang kinuha yon at mabilis na tinungga. Sa pagkakataong ito hindi na ako gumamit ng baso pa. Agad kong tinungga ang laman ng bote sa kagustuhan na mabilis akong malasing at makatulog.“Boss, dahan-dahan lang. Alalahanin mong may concert ka pa mamaya. Ano na lang ang sasabihin ng mga fans mo sakaling malaman nila na pumunta ka ng concert na lasing.” paalala sa akin ni Leon.Saglit akong natigilan ng marinig ang sinabi niya.“Fans? Sa tingin mo ba Leon, darating siya?” mangiyak-ngiyak kong tanong kay Leon habang patuloy pa rin sa pagtungga ng alak.“Huh? Sino Boss?” nalilitong tanong ni Leon.“Si Blaze. Sa tingin mo darating ba siya? Sadyang nagpareserve