CHAPTER 4 - SIT NEXT TO ME

Hindi ko na kinaya pa ang makita si Dr. Zane, mas lalo ko lang nami-miss si Zed. Ang tanga-tanga ko lang kasi, bakit ko pa siya pinaalis. Umupo ako sa Waiting Shed na laging tambayan ni Zed sa tuwing inaabangan niya kung kailan ako lalabas ng gate. Sinuyod ng paningin ko ang buong paligid ngunit nabigo ako ng hindi makita ng mga mata ko ang kahit anino man lang ni Zed.

Matamlay akong nakatitig sa kawalan, pakiramdam ko parang baliw na rin ako dahil kay Zed.

"Sino, ang inaabangan mo?" Agad akong napalingon sa aking likuran, ng marinig ang boses ni Zed.

"Zed," masayang tawag ko sa pangalan niya. Ngunit agad naman akong nadismaya ng makumpirmang si Dr. Zane lang pala ang nasa likuran ko.

Hindi ko siya sinagot. Itinuon ko na lang ang aking mga mata sa paligid, nag baka sakaling makita ko si Zed.

"Hindi na siya darating. Pero huwag kang mag-alala, mahal na mahal ka nun." Napalingon akong muli kay Dr. Zane.

Nakita kong ngumiti siya sa akin. Kahit sa mga ngiti parehas talaga sila ni Zed. Sa hugis ng mukha, ilong, pilik-mata halos magkapareho lahat. Ang pinagkaiba lang niya dahil si Zed blue ang kanyang mga mata samantalang siya, green, at wala siyang nunal. Aaminin niyang mas gwapo ito ng kaunti kaysa kay Zed.

"May kailangan po ba kayo sir?" Tanong ko ng makabawi.

"I was just worried. You looked like you were going to cry when I kissed you earlier. Sorry. Did your boyfriend get angry?"

"Kalimutan mo na. Tapos na yun. Sige po sir babalik na po ako sa loob." Malungkot niyang sagot.

Kaagad na akong tumayo mula sa,pagka-upo. Naka Isang hakbang pa lang ako ng maramdamang may humawak sa aking kamay.

Tiningnan ko ang aking kamay na hinawakan ni Dr. Zane.

"Kahit ba naman sa mga kamay, si Zed pa rin ang iniisip kong humahawak sa akin?"

Nababaliw na talaga ako, puro na lang si Zed ang nakikita ko sa tuwing kaharap ang lalaking ito.

Nagtataka na tiningnan ko si Dr. Zane. "Bakit po sir?" tanong ko.

"Blaze!, andito ka lang pala. Akala namin kung saan ka na nagpunta."

Hindi na ako sinagot ni Dr. Zane dahil sumingit na ang kadaldalan ng bunganga nitong si Claire.

Simula ng magkakilala kami ni Zed, tinatamad na akong sumama sa kanila. Hindi kasi maiiwasan na hindi nila babanggitin si Zed sa tuwing nag-uusap kami, kaya lagi akong nag wa-walk-out sa kanila.

"Bakit?" Tanong ko.

"Alam mo Blaze, simula ng makilala mo yang boyfriend mo na laging wala sa sarili, nag-iba ka na talaga. Nakalimutan mo na, birthday ko na bukas." Nagtatampong wika ni Claire.

"Ay naku Claire, tigilan mo nga ako sa kadramahan mo, dinamay mo pa si Zed. Hindi na nga bumalik yung tao." Naiirita kong sagot.

"Ibig sabihin wala kang partner bukas sa birthday ko? Di bale na lang bestie, sigurado akong bukas magkaka boyfriend ka na naman ulit. Masquerade party yun, malay mo makatagpo ka ulit ng kapalit ni Zed." Panunudyo ni Claire.

"Ay naku Claire tumigil ka na nga. Dahil diyan sa mga kagagawan niyo kung bakit nangyari sa akin to. Tumigil ka na dyan baka magbago pa ang isip ko at hindi ako aatend nang masquerade party mo."

"Okay fine. Masyadong mainit in talaga ang ulo mo. Hinahanap kita para e-abot ang invitation na ito sayo," sabay abot ng invitation sa akin.

"Siya lang ba ang binigyan mo, ako hindi imbitado?"

Narinig kong tanong ni Dr. Zane. Nakalimutan ko na magkahawak pa rin pala ang mga kamay namin. Hindi ito nakaligtas sa mga mata ng apat kong kaibigan.

"Sir, kayo na po ni Blaze?" Ang hindi makapaniwala ng tanong ni Myrtle.

"Malamang nagkiss na eh." Sabad ni Sadie.

"Hindi." Agad kong sagot sa kanila, sabay kuha ng kamay ko mula sa pagkakahawak ni Dr. Zane.

Nakita kong nagkatinginan silang lahat.

"Siya Nga pala sir, ito bibigyan rin kita ng invitation, tamang-tama at may extra pa ako dito." Nae-excite na wika ni Claire, sabay abot ng invitation kay Dr. Zane.

Kaagad ko na silang tinalikuran, habang nag-uusap.

Malaki ang aking mga hakbang na binabaybay ang footwalk papunta sa aking inuuwian. Naisip ko ulit si Zed, siguro kong hindi ko siya pinaalis kanina, kasama ko pa siya ngayon. Sinasamahan ako sa ganitong oras ng gabi.

Mas lalo ko pang binilisan ang paglalakad. Natakot na kasi ako, baka biglang may humarang na namang rapist sa aking harapan.

Di nagtagal nakarating na rin ako sa aking Dormitoryo na safe.

Pagkatapos kung kumain at magbihis ay agad na akong humiga upang matulog. Kinuha ko ang aking cellphone upang e-set ang alarm clock ngunit natigilan ako ng napansin ko ang limang miss calls at messages.

Hindi ko kilala ang number.

Text: Nakauwi ka na ba?

Text: Huwag mong kalimutan na kumain bago matulog.

Text: Blaze, na miss mo na rin ba ako?

Text: Kamusta ka na diyan? Matulog ka na ba?

Biglang lumakas ang kaba sa dibdib ko habang binabasa ang mga text messages ng unknown number. Mabilis akong nagtipa sa keyboard ng aking cellphone.

Blaze: "May I know who's this, please?" Reply ko sa, Kanya.

Zed: "Maniwala ka ba kung sabihin kong ako si Zed?"

Blaze: "???"

Zed: "Hindi ka naniniwala?"

Blaze: "proof?"

Zed: "ang kwintas mo na nasa pangangalaga ko. Naniniwala ka na ba?"

Blaze: "Bakit naman hindi? Saan mo nakuha ang number ko?"

Zed: "Nagtanong-tanong ako sa labas ng university nyo kanina. Kumusta ka na?"

Blaze: "Bakit hindi ka nagpakita sa akin. Sana ako na lang nagbigay sayo ng number ko."

Zed: "Hindi na kasi kita nakita eh. Isa pa, balita ko may boyfriend ka na, ang may-ari ng university. Totoo ba?"

Sandali akong nag-isip. Nalaman kaya niyang hinalikan ako ni Dr. Zane?

Blaze: "Hindi yan totoo. Wala pa akong boyfriend."

Zed: "Ibig sabihin may pag-asa pa ako sayo?"

Parang tatalon ako sa sobrang kilig ng mabasa ko ang huling text ni Zed. Syempre mag magpapa kipot muna ako kahit isang minuto lang di ba?

Blaze: "Uhmmm."

Zed: "As in yes? So tayo na?"

Blaze: "Anong tayo na, nanligaw ka na ba?"

Zed: "I love you."

Agad akong napabalikwas sa aking higaan sa text niya. Ano ang isasagot ko? Kinapa ko ang aking dibdib, dagdagan ko pa ng isang minuto ulit na pagpapa kipot, hindi naman yun kalabisan di ba?

Zed: "Peanut?"

Blaze: "huh? Who's the peanut?"

Zed: "Ikaw, I want to call you peanut since your acting cute."

Napangiti ako sa tawag niya. Agad akong gumanti sa endearment niya sa akin.

Blaze: "Jelly Bean ka Talaga."

Zed: "What?"

Blaze: "Jelly bean, you're acting silly but sweet."

Zed: "hehe. I love you, Peanut."

Blaze: "I love you too, Jelly bean."

Umamin na lang ako, baka kasi magbago pa isip niya, alam mo na minsan kasi may sayad pa. Mabuti na rin yun kung gumaling na siya.

Zed: "Yes! Really? Does it mean Tayo na? October 15, I will mark this day."

Blaze: "Jelly bean?"

Zed: "Yes, my peanut?"

Blaze: "Babalik ka na ba sa university bukas?"

Zed: "Sorry peanut, ano kasi, na sa proseso pa ako ng pagpapagamot ko. Okay lang ba kahit sa text lang muna?"

Blaze: "Okay lang, Jelly bean. Naintindihan ko."

Zed: "I miss you"

Blaze: "I miss you too."

Zed: "Goodnight peanut. Matulog ka na. May klase ka pa bukas."

Blaze: "Thank you Jelly bean. Ikaw din magpagaling ka."

Zed: "I love you."

Blaze: "I love you too."

Hindi maparisan ang sobrang saya na naramdaman ko. Kaya nakatulog ako ng may ngiti sa labi.

KINABUKASAN, hindi maipinta ang mukha ko ,dahil 20 minutes na akong late sa klase. Major subject pa naman ang unang klase ko. Graduating na ako sa nursing course ko. Sa sobrang kilig ko kasi kagabi, nakalimutan ko nang mag set ng Alarm Clock.

Parang magnanakaw ang mga hakbang ko ng makapasok na ako room ng first subject ko.

Natatakot akong makita ng professor ko na late akong pumasok. Ngayon pa naman magsisimula ang bagong professor na pumalit kay Sir Reynold. Dahan-dahan ang mga hakbang ko habang nakayuko, parang gusto ko na ngang gumapang eh.. maabot lang ang upuan ko sa dulo.

"Heather Blaze," agad akong napahinto sa aking paghakbang ng marinig ang pamilyar na boses ng lalaki na tumawag sa aking pangalan.

Ganun na lang ang pagkagulat ko ng makitang si Dr. Zane pala ang bagong professor namin

.

"I..I'm sorry sir, I'm late, hehe." Nahihiyang wika ko.

"And for what reason?" Seryosong tanong nito. Halata ang pagka- estrikto sa mukha.

"Hmmm, I..I.I didn't set an alarm, so I got up late, sir." nauutal kong sagot habang pikit-matang umupo sa likurang bahagi.

"Come here. Dahil late ka, dito ka maupo sa tabi ko. That is your punishment for being late."

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Mas nakakahiya naman yata yon. Nakaupo ako sa tabi niya tapos dalawa kami ang nakaharap sa mga kaklase ko?

"I apologize, sir. I swear I won't be late again. Please forgive me just this time." Pagsusumamo ko sa kanya. Ayoko ko talagang umupo sa tabi niya.

"No. Come to the front. Sit next to me. I'll count one to three, and if you haven't here yet, I'll add your punishment. One, two...,"

"Yes Sir, right away." Nagmamaktol ang mga paa ko habang papalapit sa harapan ni Dr. Zane. Of all people, bakit siya pa ang naging professor ko sa First subject, nakakainis talaga."

Umupo na ako sa gilid ni Dr. Zane. Nahihiyang nag-angat ako ng tingin dahil alam kung puro panlalait lang ang mga tingin sa akin ngayon ng mga kaklase ko. Ngunit kabaligtaran ang nangyari dahil puro inggit ang nakikita ko sa mga mata nila, lalo na sa mga tingin ni Brenda.

"Naasar ko ba siya? Or baka crush niya si Dr. Zane?"

"Sir, kapag ma late ba ako bukas, sa tabi mo na rin ako uupo?" Narinig kong tanong ni Brenda habang tinitingnan ng malagkit si Dr. Zane.

"No. Only for her." Lihim akong napangiti nang makita ko ang nag-aalburutong reaction ni Brenda.

Tatlong oras ang nakalipas, sa wakas, tapos na rin ang pag lelecture ni Dr. Zane.

Mabilis kong niligpit ang gamit ko, akmang tatakbo na ako palabas ng pinto nang biglang may humila sa aking bag na nakasabit sa likod ko, dahilan para ma out balance ako.

Agad naman akong niyakap ni Dr. Zane sa aking likuran upang hindi ako matumba. Naiirita akong nilingon siya.

"Bakit po ba sir? Tapos na po yung klase ko sa inyo.

" Your old professor told me that you're not doing well with your studies after you broke up with Deo. From now on, you will be the student under my care."

"Isang subject lang naman po yung under ako sa inyo sir, isa pa sa ganitong subject lang naman ako tinatamad, puro kasi internal organs at kung ano-ano pang bahagi ng katawan ang inaaral." Pabalang kong sagot.

"That's why, all of your subjects are now under my care. Ako ang tuturo lahat nun sayo. Hindi ka na papasok sa ibang professor mo, dahil kinuha ko na ang academic files mo sa kanila.

Napanganga ako sa sinabi niya.

"You mean sir, buong araw akong nakatunganga sa harapan mo? Hindi kaya ako ma buburyong nun?"

"What if I kissed you and took you outside every time you passed a test? "Are you still bored?

"A kiss?" Kinakabahan na tanong ko.

"Yes, like this." Sabay kintal ng masuyong halik sa aking labi. Amoy na amoy ko talaga ang freshmint ng hininga niya. Katulad talaga sila ni Zed.

Natataranta naman akong tumingin sa paligid baka may estudyanteng nakakita sa amin.

"Don't worry. Lumabas na silang lahat. Halika, let's have our breakfast first," sabay hawak ng kamay ko at hinila palabas ng kanyang room.

Ako naman parang wala sa sarili na nagpatianod sa mga kagustuhan niya. Bakit ba pakiramdam ko si Zed ang kasama ko? Hindi naman siguro masama kung magkaroon ako ng imagination na kunyari siya si Zed di ba? Sa ganitong paraan, hindi ako masyadong mabaliw sa kakaisip kung kailan kami ulit magkikita ni Zed.

Nagulat ako ng mapansin kong hindi kami sa canteen ng university dumiritso, kundi nasa mamahaling cafeteria na sa loob din mismo ng university ngunit exclusive lamang sa VIP guest.

"Umorder ka na. Consider this my first reward; after that, I will offer you a test covering all subjects you have already studied, para malaman ko kung saan ako mag-umpisa ng pagtuturo sayo.