Tulala ako habang nakasiksik pa rin sa headboard ng kama ni Rodrigo. Hindi ko na malaman kung saang parte ng katawan ko ang masakit. Pakiramdam ko kasi mula sa ulo hanggang talampakan ay nasasaktan ako. “Ihahatid ka ng tauhan ko mamaya-maya. Ipapasundo na lang kita ulit kapag kailangan kita,” aniya habang nagsusuot ng pantalon. Gigil na tiningnan ko si Rodrigo. “Ano'ng akala mo sa akin? Bayarang babae?!” galit na sigaw ko. “Ito ang una at huling beses na masasaktan mo ako!”Biglang tumingin sa akin si Rodrigo. Napalunok ako noong unti-unti siyang lumapit sa akin. Nag-iwas ako nang tingin dahil hindi ko matagalan ang mga titig niya sa akin. Napaka lamig niyon at wala manlang kabuhay-buhay. Napasinghap ako noong bigla niyang hinawakan ang baba ko at pinaharap sa kaniya. Napaungol ako agad noong makaramdam ako ng hapdi sa pisngi ko. Sa higpit nang pagkakahawak niya ay parang masisira na ang panga ko. Napaluhod ako dahil bahagya niya akong hinila kaya nabitawan ko ang pagkakahawak ko sa

“Dapat ireklamo na natin siya sa mga pulis! Hindi tama ‘yang ginawa niya sa ‘yo!” galit na sabi ni Lana. “Sorry, Jane. Dapat talaga hindi na kita hinayaang sumama sa kaniya,” ani Carlo na may himig ng pag-aalala. Nagpunta silang dalawa agad sa kwarto namin noong tinawag sila ni Lana pagkarating ko. Galit na galit si Lawrence at gusto nang sugurin si Rod ngunit mariin ko siyang pinigilan. Napasinghot ako. “At ano naman ano naman ang magagawa natin? Nangyari na 'to. Sa tingin niyo ba may makikinig sa akin?” naluluhang sabi ko. “Pero hindi naman natin pwedeng hayaan na ganito ang ginawa niya sa ‘yo. Tingnan mo ang hitsura,” ani naman Lawrence. Kaharap ko siya sa may kama. Tiningnan ko siya. “Hindi ko makakayan kung pati kayo mapahamak nang dahil sa akin! Nakita mo naman ang ginawa niya sa 'yo, hindi ba?” aniko. “Eh paano 'to? Ano ang sasabihin natin kay Tita kapag makita kang ganito?” nag-aalala pa ring tanong ni Lana. Hinawi noya ang buhok ko. “Grabe ang ginawa niya sa ‘yo! Akala

Pagkaalis ni Rodrigo sa kwarto namin ay nagkulong na ako sa banyo. Iyak ako nang iyak dahil pakiramdam ko ay dumi-dumi ko na lalo. Napaka baboy niya! Lahat na lang nang kasamaan ay nasa kaniya na! Paulit-ulit kong tinatanong ang sarili ko kung bakit ako pa? Pinaparusahan ba ako dahil sa ginawa kong pagtulong kay James? Kasalanan naman iyon ng mga Navarro ah? Pinatay nila si James. Napaka rami rin nilang ibang pinatay. Wala silang mga kaluluwa! Nagbuhos ako nang nagbuhos ng tubig sa katawan habang umiiyak. Pakiramdam ko ngayon ay may nakadikit sa aking putik. Na kahit na anong gawin kong pagbuhos ng tubig. Pagsasabon sa katawan ay hindi iyon mawala-wala. Nandidiri ako sa sarili ko. Aalis na ako sa lugar na ito. Hindi ko na makakaya pa ang ginagawa sa akin ni Rod. Lumabas na ako ng banyo na nakabihis na. Mabigat na ang talukap ng mga mata ko dahil sa kaiiyak. Halos hindi ko na nga iyon maimulat. Inayos ko na ang mga gamit ko at inilagay sa maleta ko.Wala na akong pakealam kung paga

“Nasaan si Gov?” tanong ni Clarixto pagkababang-pagkababa niya ng kotse. Nalaman niya kasi na nakita na kung sino ang nag-upload ng video. Kaya dali-dali siyang umuwi ng mansyon para lang malaman kung sino iyon. “Nasa loob po. Nagwawala na naman,” tugon ng isang tauhan nila na halatang tensyonado. “Fuck!” agad na napamura si Clarixto. Tuluyan na siyang pumasok sa loob ng mansyon. Alam niya kapag tahimik ang kanilang mga tauhan ay hindi maganda ang mood ng kaniyang pamangkin. Bilang na bilang ang mga galaw ng lahat dahil sigurado sila na sila ang mapagdidiskitahan ni Rod kapag hindi magustuhan ang mga galaw. Malayo pa sa basement si Clarixto ay dinig na dinig na niya ang malakas na sigaw ng kaniyang pamangkin. May iilan din siyang naririnig na nagmamakaawa. At hindi nga nagkamali si Clarixto. Pagbukas niya ng pinto ay bumungad sa kaniya ang mga tauhan nilang nagsisiksikan sa gilid habang nakatungo. Si Rod ay nasa gitna at mayroong pinapatungang isang lalake habang hawak-hawak ang kw

Pagkatapos ni Rod maligo ay nagbihis siya ng itim na pantalon at puting polo. Halos pare-parehas ang kaniyang mga damit. At sa dami ng mga meetings niya ay kailangang nakapormal na damit pa rin kahit na ayaw niyang um-attend roon. Lahat ng mga gamit niya ay maayos na nakalagay. Lahat ay magkakapantay ang bawat sukat at magkakasama ang bawat kulay. Maingat iyong inaayos ng katulong nila palagi dahil napapansin agad ni Rod kapag may hindi tama. At hindi gugustuhin ng mga katulong niya na sumama ang mood niya. Hindi na siya nag-abala pang ayusin ang buhok. Sinuklay na lamang niya iyon gamit ang mga daliri. Pabalik si Rod sa eskwelahan para sunduin si Jane. “Rod? Where are you going?” nagtatakang tanong ni Clarixto noong makita niya ang pamangkin na naglalakad pababa ng hagdan. Hindi niya maiwasang makaramdam ng inis dito dahil mukhang maayos na naman ang pakiramdam nito. Matapos nitong pumatay ng isang tauhan nila ay parang wala lang ito sa binata. “Business, Uncle. Business.” “Wha