Lahat ng Kabanata ng Mr. Romantic(The more you hate the more you love series) : Kabanata 1 - Kabanata 10

"What?! Pinagkasundo niyo ako sa lalaking kahit kailan ay hindi ko pa nakikilala?!" Halos sumabog ang galit ni Keziah habang nakatitig sa kanyang mga magulang. Ramdam ang panginginig ng kanyang boses, tila pinipilit pigilan ang pag-agos ng luha."Iha," malumanay na sabi ng kanyang ina, "kailangan natin ito. Mabait si Cael, at sigurado akong magugustuhan mo siya kapag nakilala mo na.""Mabait? Paano ko malalaman kung totoo 'yan, Ma? Ni hindi niyo man lang ako tinanong kung papayag ako!" Napakuyom siya ng kamao, pilit pinipigilan ang pagbagsak ng kanyang emosyon."Ang buhay ko ito, hindi negosyo!""Anak," sagot ng kanyang ama, mahigpit ang tono, "kilala ang mga Lozano bilang isa sa pinakamalalakas na pangalan sa negosyo. Malaki ang maitutulong nila sa kompanya.""So, dahil lang sa negosyo kaya niyo isusuko ang kalayaan ko? Ang mga pangarap ko?!" sigaw ni Keziah, di na alintana ang pangingilid ng luha."Papa, hindi ba kayo nag-aalala kung magiging masaya ako?!"Ang sagot ng kanyang ama a

Keziah's POV Maaga akong nagising, pero tinatamad akong mag-ayos. Wala akong gana, ngunit kailangan ko pa ring magtulungan sa kaharap na sitwasyon. Mamaya kasi, susunduin ako ni Cael para magsukat ng damit para sa kasal namin. Hindi ko na alam kung paano ko siya kayang tiisin buong araw.Habang sinusuri ko ang sarili ko sa salamin, ramdam ko ang hindi maipaliwanag na inis. Kahit siya pa ang pinakamagandang lalaki sa buong mundo, parang hindi ko pa rin kayang tanggapin ang ideya ng kasal sa kanya.Nagdesisyon akong magsuot ng simpleng off-shoulder dress na sakto lang sa init ng panahon. Dati-rati, kung ganito ang okasyon, excited akong maghanda. Ngunit ngayon, tila napaka-awa ko sa sarili ko. Matapos mag-liptint at magpowder, itinali ko ang buhok ko, simple lang, para sa araw na ito.Habang pababa ako ng hagdan, narinig ko ang sasakyan sa labas. Dumating na siya. Hindi ko na inantay na magbukas siya ng pinto at sumakay ako agad sa sasakyan. Nasa likod ng sasakyan, naramdaman ko ang

KEZIAH'S POV Ilang araw na lang, at ang kasal ko ay magaganap. Pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin matanggap ang kaisipan na matatali ako sa isang sitwasyon na hindi ko naman pinili. Kahit anong gawin ko, parang ang hirap itago ng sakit. Nag-text ako kay Lexie na magkikita kami sa bar, yung dating lugar na pinupuntahan namin para makalimot—kahit pansamantala lang.Nauna na akong dumating doon. Habang nag-aantay, nag-order na ako ng inumin. Isang baso pa, isa pa... baka sa ganitong paraan ko malimutan ang lahat ng nararamdaman ko ngayon."Ngayon ko lang ba matatanggap na wala na akong magagawa? Matatali na lang ako sa kasal na ito," sabi ko sa sarili ko habang iniinom ang alak, paunti-unti, unti-unting lumalalim ang lungkot na nararamdaman ko.Bumalik sa isip ko ang mensahe na tinanggap ko mula kay Lexie. Sabi niya may emergency daw, kaya hindi siya makakapunta."Tsshh... pati ba naman best friend ko, pinagkanulo na ako?" inis kong nasabi sa sarili habang tinitignan ko ang maramin

THIRD PERSON POV"Kezz, it's been a while," ang sabi ni Ethan, at nakangiting tumingin sa kanya. May halong saya at kalungkutan sa kanyang mata, tila may mga hindi nasabi sa pagitan nilang dalawa."Ethan?!" medyo gulat na tanong ni Keziah, at hindi nakapaghintay ang binata, mabilis na nilapitan siya at niyakap ng mahigpit.Ang yakap na iyon ang nagpatibok muli sa puso ni Keziah. Nag-alaala siya sa mga lumipas na araw na sila ang magkasama. Pero ng mga sandaling iyon, pakiramdam niya ay ang hirap magpanggap na walang nangyari. Sinuklian niya rin ng yakap si Ethan, bagama’t may bakas ng kalungkutan at gulo sa kanyang mga mata.Hindi makapaniwala si Keziah sa laki ng ipinagbago ng binata. Parang isang modelo si Ethan—ang katawan nito, ang mga galaw, at ang matipuno nitong hitsura. Lalo na ang panga nitong lalaking-lalaki na tamang-tama sa kanyang hitsura.Habang yakap siya ni Ethan, isang tanaw na hindi maikakaila ang sumabog na tensiyon mula kay Cael. Bigla siyang napabitaw sa yakap ng b

KEZIAH POV Hindi makapaniwala si Ethan na pumayag ako sa arranged marriage na ito. Mahirap naman talagang paniwalaan pero wala na akong magagawa at tanggap ko na rin na ikakasal na kami ni Cael. At tama si Cael bakit di ko siya bigyan nang pagkakataon na patunayan na di ko pagsisihan ang pagpakasal sa kanya di rin naman mahirap mahalin si Cael. "So, kelan na ang kasal niyo? " namumungay ang mata niyang nakatingin sa akin. "N-next day na," sabi ko na nakayuko ayaw kong tignan ang reaksiyon niya. Nang wala akong marinig na salita mula sa kanya ay dahan dahan kong inangat ang aking ulo para tignan siya. Nakita ko kung paano nagtiim bagang sa galit at napakuyom ang kamao. Nang bigla ay inisang lagok niya ang kanyang alak at pabagsak na inilapag ang maliit na baso nito. Kaya nagulat ako sa naging reaksiyon niya. Bakit ibang iba na si Ethan ngayon,yung Ethan na kilala ko dati ay halos di marunong magalit, pero ngayon naging over protective naman ata.