“TAPOS ka na?” Bungad na tanong ni Jeydon kay Devina ng makalabas itonng isang restaurant. Nagpasama kasi ang babae sa isang restaurant matapos nilang pumunta sa simbahan. “Oo, nagkaproblema lang sa cite. Sabi ko bukas na ako pupunta,” Tumango lang si Jeydon at sumakay na sa loob si Devina. Habang nasa byahe sila pauwi sa bahay ay biglang pumasok sa isip ni Devina ang bata na nakita nila sa simbahan. “Jeydon, ‘yung bata kanina. Sa tingin mo ba tama lang na ampunin ko siya?” Tila naguguluhan na tanong ni Devina na siyang ikinalingon sandali ni Jeydon sa babae at muling ibinalik ang tingin sa daan. “Oo naman, kaya nga hinayaan lang kita kanina nu’ng sabihin mo ‘yun.” Ngiting sabi ng lalaki. “Pero sa tingin mo tatanggapin kaya ako nu’ng bata? Alam mo ba na kapalayaw niya ang anak kong si Arabelle? Belle ‘din sana ang ipapalayaw ko sa kaniya. Kaya nga hindi ako nagdalawang isip kanina lalo na naisip ko na baka pinagtagpo kami ni God sa araw ng kamatayan ng anak ko para doon.”

“MAY anak ka na pala.” Natauhan ako ng marinig ko ang boses ni Valentine kung kaya halos sabay kaming napalingon ni David sa kaniya. Hindi ko maibuka ang bibig ko ngunit ng handa na akong magsalita ay nauna naman ang aking anak. “Ikaw po ‘yung nagligtas saakin!” Naging mabilis ang oras at namalayan ko nalang na tumakbo papunta si David sa kinalalagyan ni Valentine at yumakap dito. “Gusto ko pong magpasalamat dahil sa pagliligtas niyo saakin! Kung wala po kayo ay malamang napahamak na ako!” “David!” Muli ay nabaling ang attention namin sa tumawag sa pangalan niyon ng anak ko at nakita ko ang gulat na muka ni Jeydon. “Tito look! Siya po yung nagligtas saakin! Ano pong pangalan niyo?” Nang marinig ko ang tanong ng aking anak ay agad na akong tumalima at nagsalita. “D-David! Nakauwi na pala kayo ni ate Devina dito sa Pilipinas?! Nasaan si ate Devina?” Tinignan ako ng nagtataka ng aking anak kung kaya binigyan ko siya ng kakaibang tingin na sinisiguro ko na maiintindihan

PAGKARATING ni Devina sa bahay ng mga Valderama ay pinakiramdaman niya muna ang paligid bago siya tuluyang pumasok sa nakabukas na pinto ng bahay. Una palang ay nagtataka na siya lalo na at walang sumalubong sa kaniyang guard or mga maids. Tahimik sa loob at wala kang mababakasan na tao hanggang sa makarinig siya ng tunog na nagmumula sa takong ng isang sandalyas. Mula sa itaas ay nakita niya ang pababang si Cassandra —ang ina ni Kristin, habang taas noo at walang emosyon ang muka. “Dumating ka.” Hindi sumagot si Devina sa sinabi nito. Alam niyang magkasabwat sila ni Kristin lalo na at ito ang nagpadala ng text message. “Hinahanap mo ba si Papa?” napakuyom ng kamao si Devina dahil doon. “Saan niyo siya dinala? Ilabas mo siya ngayon ‘din.” Bigla itong natawa sa sinabi niya kung kaya hinayaan niya lang ito. “Hindi ako tanga Devina. Ilalabas ko siya ng walang kapalit? No,” “Anong kailangan mo? Pera? Ibibigay ko sa’yo .” alam niya na mukang pera ang napangasawa ng kaniyang am

DEVINA HINDI ako papayag na mabali wala lahat ng plano namin. Tumayo ako ng maayos at blangkong tinignan si Valentine. “Dahil lang sa amoy ko’t nakita mo kaming magkasama ni David ako na agad si ate Devina? Ilang beses ko bang sasabihin na hindi ako si ate Devina! Gusto mo ba ay tawagan ko siya ngayon ‘din para maiharap ko siya sa’yo?” Kita ko ang naguguluhang muka ni Valentine hanggang sa mapasabunot siya sa kaniyang buhok. Anong nangyayari sa kaniya? Ibig sabihin totoo na mahal niya talaga ako? Totoo lahat ng sinasabi niya saakin tuwing nagtatanong siya tungkol saakin? How pity. “H-Hindi... Alam ko na ikaw talaga ‘yan Devina... Magkausap kayo ng daddy mo—” “Kausap niya ako dahil sa asawa mong si Kristin. Sinampal niya ako dahil sa ginawa ko sa asawa mo. Swerte pa nga ako na hindi ako sinampal ng asawa niya diba?” natahimik si Valentine dahil sa sinabi ko kaya nalangisi ako ng palihim, napaniwala ko siya. “Mag-isip ka ng mabuti Valentine, magkaiba kami ni ate Devina. Kung Ma

“DEVINA!” Napahinto sa paglalakad si Devina dahil sa tumawag sa kaniya. Kilala na niya ang boses niyon at sigurado siyang si Valentine ito. Napatingin siya sa kaniyang gilid at nakita niyang nagulat ang secretary ni Valentine sa pagtingin niya. Binigyan niya ito ng isang ngiti na ikinabalik nito sa kaniya ng alanganing ngiti. “D-Devina, ikaw ba ‘yan?” Napairap siya bigla dahil doon. Ang point nga kaya siya nagpakita na ay para malito ito. Maya-maya ay nagulat siya ng biglang may yumakap sa kaniya mula sa likuran. Naramdaman niya ang pag amoy sa kaniyang leeg ng lalaki na ikinatayo ng kaniyang balahibo. Mabilis na kumilos ang kamay niya para sa lalaki ngunit naging maagap ito’t nasalo iyon na naging dahilan para magkaharap na sila ngayon. “Ikaw nga Devina, sawa ka na bang magpanggap bilang kapatid mo?” seryosong sabi ni Valentine habang titig na titig sa kaniyang mga mata. Pinanliitan niya ng tingin ito dahil doon. “Kailan pa ako nagpanggap bilang si Adeline? Wala ako dito s