DEVINA “COME in,” Nakita kong bumukas ang pinto ng aking kwarto at pumasok doon si Jeydon, ang aking tito na hindi ko trip na tawaging tito. “Why are you wearing black? It is a wedding not a burial.” Napataas ang sulok ng labi ko dahil doon. “That is my point, it is her wedding but at the same time her burial. It is the start Jeydon, my time has come,” Naglakad pa ito palapit saakin at sumandal sa pader sa gilid ng vanity table ko. “Are you really sure that you are ready enough Devina?” Huminto ako sa paglalagay ng red lipstick at tinignan siya ng walang gana. “Seven years is enough to get ready. Isa pa ang tagal nating inintay ang pagkakataong ‘to, hello? Did you forget that you trained me this way?” “I just did that for you to become stronger and fiercer, kaso mukang napasobra ata. Nag-aalala lang ako na hindi mo kayanin ang kahaharapin mo. Malalaking pamilya ang babanggain mo Devina.” Napairap ako sa sinabi niya. As if naman may pakialam ako kung malalaking pami

NAKANGITING bati ko kay daddy na ikinatango lang niya. Kung pagmamasdan ko siya ay malamang na iisipin ko na wala siyang pakialam sa kahit na anong bagay ngunit dahil nga ay nasanay na akong bumasa sa mga kilos o galaw ng isang tao ay basang-basa ko siya. Alam ko na nababahala siya sa presensya ko. “Maaari ba kitang makausap bago ka naming tuluyang kausapin tungkol sa proyekto?” Binigyan ko naman siya ng malaking ngiti at tumango. Inintay ko ang kaniyang mga sasabihin, isang maling salita mo lamang daddy siguradong mawawala sa inyo ang alas niyo. Ngunit hindi ko inaasahan ang biglang pag-bow nito sa harapan ko. “Patawarin mo kami sa ginawa sa’yo ng anak kong si Kristin. Alam ko na nadamay ka sa galit namin noon, sana lang ay hindi ito maging dahilan para hindi ka pumanig sa proyekto namin.” Gusto kong matawa dahil doon. Wala pa ‘rin pala siyang ibang iniisip kundi ang negosyo, ang ikakaganda ng pangalan nila. Ano bang aasahan ko? “Mr.Valderama, what happened on the past will

“FOLLOW me everyone!” Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa papalayong likuran ni Valentine ng makarating kami sa meeting room niya. Nakaabang kasi ang nakita kong anim na tao sa may labas ng meeting room at sinalubong ‘din kami ng sekretary nito na lalaki. Hula ko ay maging ito’y nagtaka sa galit na aura ng amo niya. Nang nasa loob na kami ng meeting room ay hindi ko maikakaila ang lihim na tingin saakin ng mga kasama namin sa loob. Ako nama’y walang pakialam na naupo sa pinakang dulo upang walang tumabi saakin. Si Valentine ay nasa tapat ko habang ang iba ay nasa gitna. “I guess lahat naman tayo na-inform na about sa project na gagawin and we want your best. When I say best, ibuhos niyo lahat ng galing niyo. Ang laki ng expectation namin sa inyong lahat.” Nakita ko na napaayos ng upo ang tatlong babae at tatlong na lalaking kasama namin. “Kaming dalawa ni Engr. Hardon ang mag-le-lead sa inyo.” Tumayo ang isang lalaking nakasuot ng itim na polo at ngumiti saamin. Maayos

NANDILIM ang paningin ni Devina dahil sa narinig kung kaya balewala sa kaniya ang mga matang nakatingin sa kanila at hinawakan niya ang kamay na nasa buhok at pinilipt iyon. “Never insult my sister in front of me!” Diin na sabi niya habang si Kristin ay nagsisigaw na dahil sa sakit. “Enough!” Sumigaw si Valentine upang pigilan sila ngunit hindi nagpatalo ang asawa nito at sinapal si Devina na ikinabitaw nito sa kamay ng babae. “Ang kapal ng muka mong kabit ka! Talagang nagagawa mo pa akong labanan sa kabila ng ginawa mong pang-aahas sa asawa ko?! Hindi lang ‘yan ang dapat sa’yo!” Dapat ay muling sasampalin ni Kristin si Devina na handa naman nitong saluhin at ibalik kay Kristin ngunit mayroong pumigil dito. “What are you doing to my employee?” Napairap si Devina ng makilala ang boses na iyon—si Jeydon. At ano namang ginagawa ng isang ‘to dito? Piping sabi niya sa kaniyang isipan. “Kristin! Anong eskandalo ang ginagawa mo dito sa opisina ng asawa mo?! Hindi ka ba nahihi

HINDI pa ‘rin ako makapaniwala na kasama ko na ngayon ang anak ko at maging sila Adeline at Lola. Hindi pala talaga nila sinabi saakin na aagahan nila ang uwi dahil surprise daw. Talagang na-surprise naman ako at eto nga’t kapapatulog ko lang kay David. Napagod kasi ito sa byahe kaya hinayaan ko na siyang matulog kahit na tanghali palang. “Ate?” Napalingon ako sa nagsalita at napangiti ng makita si Adeline. “Baba ka muna ate, kausapin ka lang namin.” Tumango ako sa kaniya at nag-ingat na bumaba mula sa higaan para hindi magising si David. Hinalikan ko muna ang noo ng aking anak bago ako sumunod sa baba. Nakita ko sila na nasa sala at mukang seryoso ang pinag-uusapan. “Ate!” Sinalubong ako ni Adeline at niyakap ako nito ng mahigpit. Hindi ko na suot ngayon ang contact lenses dahil andito na si Adeline, ako na muli si Devina. “Apo ko, kumusta ka na?” pagbati saakin ni Lola at niyakap ‘din ako. “Lola, maayos naman po ako. Kayo po? Pasensya na kung hindi ako nakakatawag ng