VALENTINE “PUNTAHAN mo si Devina, Valentine. Alam kong may alam siya na hindi sinasabi sa’yo,” Napahigpit ang kapit ko sa manibela ng aking kotse ng maalala ang huling sinabi ni daddy. Katulad ng inaasahan inabot kami ng dalawang araw sa pag-asikaso sa nangyaring gulo sa underground. Nagkaroon ng naunang pagsugod sa grupo namin. Ginamit pa nila ang mga ka-kontrata namin. I hate it. Naiinis ako kapag hindi ko napaghahandaan ang mga bagay-bagay. Halos isang buwan ko ng inaasikaso ang pag-aaral para sa underground pero hindi pa ‘rin sapat ang kaalaman ko. Ngayon naman malalaman kong napapabayaan ko na sila Devina. Napasandal ako sa kinauupuan ko at inalala ang huli naming usap. Pumunta pa siya sa opisina ko at humihingi siya ng oras para sa mga anak namin. Nagiging pabaya na ba ako? Kung hindi ko ito gagawin kami ang mahihirapan. Kung totoo man ang sinasabi ni daddy, ano naman ang alam niya? Biglang tumunog ang aking cellphone kaya sinagot ko agad ito. “Hello,” “Valentine, wh

I guess may isa pa naman kaming advantage, walang alam si kuya Jules na kasali ang Guild namin o wala siyang alam na nakausap ni Valentine si Jeydon. Good point ‘yun, at kailangan kong sabihin ang bagay na ‘yon sa lolo ni Valentine. Matapos kong maisend ang message dito ay nagmaneho na ako papalayo sa lugar na iyon. Napapahigpit ang kapit ko sa manibela habang nakatanaw sa sasakyan na nakasunod saakin. Alam kong si Sheila iyon, hindi ako takot mamatay pero takot ako para sa pamilya ko. Hindi alam ng lolo ni Valentine kung may iba pang inutusan si kuya Jules para ipapatay ang pamilya ko. Si Sheila lang ang alam kong makakasagot saakin kaya kailangan ko siyang labanan. Matapos ang halos isa’t kalahating byahe ay nakarating ako sa isang liblib na lugar sa itaas ng isang burol. Nakatanaw lang ako sa malawak na tanawin at sa papalubog na araw. Nakikiramdam sa paligid... Hanggang sa inihagis ko ang small knife na hawak ko sa aking likuran tamang tama lang para masugatan ang pisnge ni S

SHEILA “BAKIT mo naman binaril?!” Napapitlag ako ng sumigaw si Travis saakin habang inaasikaso si Devina na wala ng malay ngayon at puro sugat ang katawan. “H-hindi ko alam na tinamaan ko pala siya! Madilim kasi at kinakabahan ako! Nandoon si Jyedon eh!” Hindi ko talaga alam! Basta ang alam ko dumulas ang kamay ko niyon at natigilan nalang ‘din ako ng makita ko siyang duguan. Ang plano namin ay magpapaputok lang ako sa paligid nila at tatakbo papunta sa may bangin kung saan andoon si Travis na naghihintay saamin. Dahil na ‘rin sa madilim alam ni Devina na hindi kami makikita kung sakaling may sumalo saaming dalawa. Ang kaso nabaliktad ang lahat! Tinamaan ko siya. Napahigpit ang kapit ko sa dalawang kamay kong nanginginig dahil sa aking nagawa. “T-travis magiging ayos naman siya diba?” tayong tanong ko ng lumapit ako sa kinalalagyan nila. “Masyadong malalim ang tama niya at marami ng dugong nawala. Mahihirapan ako pero alam kong kaya kong alisin ang bala,” Napatango ako sa

VALENTINE “SUSUNDAN ko si Sheila,” Napaangat ako ng tingin kay Jeydon ng bigla itong magsalita. Nakatingin siya ngayon sa pinto kung saan dumaan si Sheila kanina. Nagpaalam saamin ito na mayroong aasikasuhin. Muli akong napatingin kay Jeydon at binigyan siya ng nagtatakang tingin. “Kilala ko si Sheila, Valentine. Kilala namin siya ni Devina,” tama naman ang sinabi niya. Katulad ng kwento niya saakin noong araw na dalhin niya ako dito. Nagpasiya kami na magtulungan upang matalo si lolo. Noong malaman ko na siya ang leader ng Guild kasama si Devina ay hindi ako makapaniwala. Bakit nga ba masyado kong minaliit ang mga Cullen, kasama sila sa mga mayayamang pamilya na kilala sa mundo. “A-ano pa bang gusto mong alamin Jeydon?! Wala na si Devina! Wala na ang asawa ko!” napatingin siya saakin dahil sa sinabi ko. Hindi ko nanaman napigilan ang mga luhang tumutulo sa aking mga mata. “Tayo lang ang nakaka-alam na nawawala si Devina at dalawang araw na siyang nawawala magmula ng mawala

DEVINA “BAKIT hanggang ngayon wala pa ‘rin si tito?” Napatingin ako kay Sheila ng magsalita ito. Ibinaba ko ang iniinom ko na tyaa at umiling sa kaniya. “Wala ka bang tiwala kay lolo? Babalik ‘din ‘yun,” tinignan niya lang ako nang sabihin ko ‘yun kaya napailing ako at tumingin kay Travis na nakaupo sa tabi nito at mayroong kinakalikot sa laptop nito. “Travis, how is it?” “Wala pa namang ginagawang kilos si Jules,” napatango ako dahil sa sinabi niya. Inutusan ko kasi itong imonitor ang underground at baka mamaya magulat nalang kami kapag sumugod ito. Although alam ko na may tama siya ng bala sa kamay ngayon kaya siguradong hindi siya basta-basta susugod kahit na nabisto na siya ni Valentine. Napasandal ako sa aking kinauupuan ng maalala ko nanaman si Valentine. Siguradong iyak ng iyak ‘yun dahil akala niya wala na ako. “Naihanda ko na ang mga bomb,” napatingin akong muli kay Travis at napaayos ng aking upo. “Mayroon na tayong tatlo. Isa sa west, isa sa south at sa east. H