Lahat ng Kabanata ng My Nemesis' Son: Kabanata 1 - Kabanata 10

Karina’s POV“Eli,” I called Eli while getting some of his stuff.Agad namang napatingin si Eli na siyang agad nagtataka ang mukha. May hawak-hawak pa ‘tong libro ang it looks like he’s just randomly reading it.“Don’t you want to play before we go home? I think your classmates are having fun outside,” I said to her. “I’m having fun reading though, Mommy…” he said with a little smile on his face. I can’t help but be reminded of his father by his look. Mariin ko na lang na kinagat ang aking labi bago ngumiti sa kaniya. “But, Baby… You don’t have to read if it’s because Lolo wants you to,” seryoso kong sambit sa kaniya subalit sunod-sunod ang naging pag-iling niya habang nakatingin sa akin. “No, Mommy. I like reading and I like it when Lolo’s giving me a lot of books that I can read!” he said excitedly kaya napanguso na lang ako bago ginulo ang kaniyang buhok. This is why even my family are disappointed in me when I got pregnant, they can’t ever hate my son. He was a genius since he

Karina’s POV“Fuck that idiot!” Hindi ko maiwasan ang inis nang nasa sasakyan na ako. I can’t help but be annoyed with that guy. Unang araw ko pa lang siyang nakita’y talagang nang-iinis na. I annoyingly shredded the check that he gave bago ako iritadong pumasok sa loob ng bahay. Mabuti na lang din ay wala si Lolo kung hindi’y paniguradong magtatanong din ‘to.Dumeretso lang ako sa kwarto namin ni Eli. Agad ko siyang nakitang napahiga roon habang mahimbing ding natutulog. Bahagya akong kumalma habang nakatingin sa anak.Si Eli lang talaga ang nagbubukod tanging magandang nagawa ng kupal na ‘yon.Hinaplos ko lang ang buhok ng anak habang nakangiting nakatingin dito.“I saw your Daddy today, Baby… He was still annoying as usual but can you believe it? I still miss him as I use to before…” mahinang bulong ko bago hinalikan sa noo ang anak.Even if Adi is annoying, I just can’t really deny the fact that I’m glad that I saw him today. It’s been so long but everytime I see him, ramdam ko pa

Karina’s POV “You didn’t answer my question at all,” he seriously said kaya napairap na lang ako habang nakatingin sa kaniya. “Why? Are you curious about me now? Don’t tell me you already like me?” nakangisi kong tanong sa kaniya. Isang ngisi lang ang ibinigay niya sa akin kaya napairap na lang ako. “Fine, give her a drink, Miss. Kawawa naman,” aniya sa babae kaya pinagkunutan ko siya ng noo. Ang kapal talaga ng mukha ng isang ‘to. Kung ako lang ay hindi ko tatanggapin ‘yon but I know that my Eli was waiting kaya napabuntonghininga na lang ako bago kinuha ‘yon. Tanggal talaga ang angas ko pagdating sa anak. Binangga ko lang ang braso ni Adi at hindi man lang nagpasalamat dito bago ako nagtungo sa kotse ko. Tinted naman ‘yon at hindi rin naman talaga umaalis si Eli kapag nangako siya. “Here’s

Chapter 5 (Part 1)Karina’s POVI still remember kung paano makisabay sa init ng panahon ang init ng ulo ko pagdating kay Adi nang nasa isla kami.I can still remember the smell of the sea and hear the sounds of natural things. Ang paghampas ng alon sa dalampasigan, ang huni ng mga ibon, ang pagaspas ng mga dahon. And most importantly, I can still remember how my heart beat with the guys I was with. A little flashback from that time. “Hindi ka mapapakain ng pride mo,” aniya sa akin kaya hindi ko maiwasan ang masamang tingin nang lingunin ko siya. Agad ko pang nakita ang ngisi sa kaniyang mga labi na para bang gustong-gusto niya akong asarin. He even eat the fish na para bang sarap na sarap siya roon. “As if maiinggit mo ako sa pirasong isda na ‘yan,” ani ko kahit na kanina pa kumakalam ang sikmura at kanina pa natatakam sa isdang mayroon siya ngayon. Napaiwas na lang din ako ng tingin dahil hindi kaya ng pride ko na humingi ng tulong sa kaniya para lang mangisda. Sinubukan ko na la

Karina’s POVHindi ko alam kung paano ko naiwasan ang mga tanong ni Adi sa akin. However, I survive being with him doing both our job. Meeting those people who was affected by the typhoon was really a great help. Mas napadali ang trabaho namin at kahit paano’y nagkasundo rin sa gustong gawin. “Where are you going, Karina? I thought you’ll have a date with Mr. Terano?” tanong ni Lolo sa akin. Panibagong lalaki na naman na gusto niyang kilalanin ko. “I’ll go to Eli, Lolo. Pinagbigyan na po kita nitong nakaraan,” seryoso kong sambit. Wala namang magagawa si Lolo pagdating doon dahil apo niya na ang pinag-uusapan ngayon. “Fine. But if you have time, you should give your suitors a chance. You’re pretty, smart, and almost perfect, Apo. Kahit sino’y kayang-kaya mong kunin sa mga galamay mo. You should settle now. Kailangan mo rin ng kaagapay sa buhay. Ninyo ni Eli.” Hindi ko mapigilan ang mapailing na lang sa sinasabi ni Lolo. Hindi ko alam kung talaga bang magagawa ko na ang mga bagay na