Chapter 31 Auntie Madeline’s sideAyla Point of ViewSumakay ako ng sasakyan habang si Kael pa rin ang nasa isip ko. Hindi pa rin ako makapaniwala na si Kael pala ang batang sumagip sa ‘kin. Nang makita ni Kael ang mukha ko, takot ang namuo sa mukha niya hindi ang pagkilala niya sa ‘kin. Gustong gusto ko na masagot ang nakakapagpagulo sa isip ko sa mga oras na ‘to. Gusto ko na siya makita.Inilinga ko ang ulo ko sa itim na bintana ng sasakyan na nasa tabi ko. Pinagmasdan ko ang reflection ng itsura ng aking muka.Malayong malayo na nga ang itsura ko sa dating pasaway na paslit. Mukhang dahil sa pag-iba ng appearance ko ay hindi na niya ko nakilala pa. Pinasadahan ko ng tingin ang sarili kong walang seatbelt. Tanda pa kaya niya ang araw na ‘yon?Sana ay oo.“Something wrong, Ayla?” may pag-aalala sa tono ng tanong ni AuntiInalis ko na ang tingin ko sa salamin at ibinaling na sa harap. Nakasara ang maliit na bintana sa harap ko. Kita ko kung paano mag-ingat magmaneho ang driver na sina

Lordan Point of View“Magpadala ng 20 guards sa Laguna. I’ll send the exact location of the bahay ampunan.”“Yes, ma’am.” sagot ng nasa kabilang linya. Ibinababa na ni Auntie ang cellphone.“Nga pala, Lordan. Itong guest room na ‘to ang place niyong apat tapos dito si Ayla.” Tinuturo ni Auntie ang bawat pinto na papasukan namin at papasukan ni Ayla. Tinanguan ko si Auntie bilang sagot. “She’s not comfortable kapag may kasama siya.”‘Alam ko po, Auntie.’ sagot ko sa isip ko.Tumango lang ako sa kanya. Pagkakataon ko na ‘to para maitanong.“Auntie,” pagpigil ko kay Auntie bago pa ‘man siya magpunta sa hagdan para bumaba. “Pwede ba kita makausap saglit?”“Yeah, sure.” pagpayag niya. “About what?”“Uh, kay Ayla po.”“Kay Ayla?” kuryosong tanong niya.Tumango ako. “Inalok ko po kasi ng bulaklak si Ayla,” tumaas ang kilay ni Auntie. “U-Uh, kanina kasi tingin ko gusto niya p ‘yung bulaklak na nasa hardin ni tita Crissa tapos bigla na lang po niya pinalo ang bulaklak.”Napakunot ng noo si Aun

Kasama si Auntie Madi at Tita Crissa sa mga tauhan na magtutungo ngayon sa kampo ng ama ni Kael. Wala ni isa sa amin ang may alam kung anong plano nila. Gusto ‘man namin tumulong ngunit wala kaming magagawa. Alam kong ginawa nila ‘to para sa ‘min. Hindi nila gustong masangkot kami sa gulo lalo na’t wala naman kaming alam pagdating sa pakikipaglaban, maliban na lang kay Ayla kaya naman desidido talaga siya na tumulong sa kanila.Iilan pa ‘man ang nakikita kong kakayahan mula sa kanya, alam ko na marami pa siyang tinatago na hindi namin aakalain sa isang katulad niya. Hindi sa pangmamaliit sa kanya ngunit hindi mo talaga lubos na aakalain na napakalakas niya pagdating sa pakikipagpisikalan niya. Napakamisteryoso niya.Nawawala lagi sa isip ko kung paano niya ba napatumba ang mga lalaking nangloob sa mansion pero ‘di bale na ang mahalaga noong gabing ‘yon ay nakaligtas kami dahil sa kanya. Naging masama lang talaga kami sa kanya dahil napag-isipan namin siya ng masama. Totoong ikinahihiy

“Anong sinasabi mong kahit na anong mangyari ay hindi namin makukuha ang loob mo?” naguguluhang tanong ko sa kanya.Mas lalong humigpit ang pagkakahawak ko sa kamay niya nang maramdaman kong balak niyang alisin ang kamay niya.“Kinakausap pa kita, Ayla.” mariin sabi ko.“Lordan, careful.” Dinig kong sabi ni Leonaire na nasa likuran ko.Mabilis na napunta ang direksyon ng masamang tingin ni Ayla kay Leonaire, hindi ko ‘man nakikita si Leonaire ngunit alam kong sa kanya nakatingin si Ayla. Hindi maalis ang pagmamasid ko sa mga mata ni Ayla. Sa tuwing nakikita ko si Ayla ng malapitan, kapansin-pansin ang masamang tingin niya ngunit para sa kanya ay normal ‘yon. Idagdag pa nito, sa tuwing titingin siya sa tao ay tanging paggalaw ng kanyang itim na bilog lamang ang ginagamit niya kaya’t mas lalong nakadaragdag ng takot. Ngunit ngayong nakikita namin na nagagalit siya, mas mapapansin ang galaiti at pagkamuhi niya sa tao.Nanlaki ang mata ko dahil sa gulat nang makita kong wala na akong hawa

Lilingon pa lang ulit ako kay Ayla pero hindi ko inaasahan ang biglaan niyang pagbangon kaya nagkauntugan kami sa isa’t isa. Napatayo ako dahil sa sakit na idinulot. “Aray ko, ang sakit! Argh!” pag-angal ko habang kinukuskos ng palad ko ang noo ko. “U-Uhh, I didn't mean to interrupt! Please, forgive me!" naririnig kong sabi ni Wendell sa labas. "Bye!" “Wait, sandali Wendell!” pagpigil ko kahit hindi pa naman ako nakakarecover sa sakit na idinulot ng pagkakauntog namin. Kinukuskos ko pa rin ang noo ko dahil sa lakas talaga ang impact na naidulot ng pagkakauntog namin sa isa't isa. Mula sa pagkalabaluktot ko, pinilit kong tumayo ng ayos para tingnan si Ayla. Maging siya ay nagkukuskos ng noo gamit ang kanyang palad. “Ayla, ayos ka n—“ hindi pa 'man ako nakakatapos ng sasabihin ay pinigilan niya agad ako gamit ang kamay niya. “L-Lumabas ka na.” nakapikit siya habang sinasabi niya 'yon. Sa puntong 'to ay may nakakapa na kong bukol sa bandang gilid ng noo ko. “Baka may pasa na ang