Nagising ako na sobrang bigat at sakit ng ulo. Dahan-dahan kong itinaas ang isang kamay at napasapo sa gilid ng tila mabibiyak kong ulo. Diniin ko ang dulo ng daliri sa sintido at marahang menasahe habang nanatiling nakapikit ang mga mata ko. “Aw…” daing ko. Ilang segundong hindi nag-function ang utak ko at ang pananakit ng ulo ko lang ang iniinda ko. “Where the hell am I?” tanong ko sa sarili ng tuluyang magising ang diwa ko. Kay lambot ng kamang hinihigaan ko, kay bango ng lugar na kinaroroonan ko ngayon. Isa-isa kong binuka ang mga mata. Tinungkod ko ang mga kamay sa hinigaan ko ng napagdesisyonan kong bumangon, kay bagal ng bawat galaw ko dahil baka mas sumakit pa lalo ang ulo. Binangon ko ang kalahati ng katawan at muli’y napasapo ako sa aking sintido. Nagkaroon ako ng pagkakataong igala ang paningin sa paligid. Hindi pamilyar sa akin ang kwartong tumambad sa paningin ko. I was seated in a king size bed sa loob ng napakalaking kwarto. Muling naipikit ko ang mga mata upang alala

Dahan-dahan niya kong itinayo habang nanatiling magkahinang ang mga mata naming dalawa. Bumaba ang mga mata niya sa labi ko at muling mariing pinakatitigan hanggang sa unti-unting bumaba ang kanyang mukha. Napapikit ang mga mata ko ngunit bago pa man lumapat ang labi niya sa labi ko’y kay bilis kong namulat at umiwas, napahinto siya. Saka ko lang kinalas ang mga braso kong nakapulupot sa kanya sabay tulak sa kanyang dibdib. Nabitawan niya ako. Tumalikod ako at pinulot ang comforter na nasa paanan ko at muling tinakip sa katawan ko. “G-et out now, Kier!” nanatiling nakatalikod ako sa kanyang gawi. Kay lakas ng kalabog ng puso ko at mas lalong sumipa ito ng imbes ay humakbang palayo ay naramdaman ko ang paghakbang nito palapit sa akin. “K-ier, please! Lumabas ka na!” napapitlag ako at bahagyang iniwas ang balikat ng patakan niya ng halik ito. “Kier, ano ba!” nais kong tumakbo ngunit ‘di ko maigalaw ang mga binti at mga tuhod ko, nanginginig ang mga iyon. Napapikit ako ng mariin ng umak

Napaliyad ang katawan ko habang ang dalawa kong mga kamay ay nakasabunot sa kanyang buhok. Ang mga hita ko’y magkahiwalay. Sarap na sarap siyang lantakan ang pinakagitna ko habang hawak niya ang magkabilang mga hita ko. Napatingala ako, napakagat labi, napaungol, napada!ng at napahiyaw sa muling pagpapala niya sa katawan ko. Nanatili akong nag-paubaya dahil gusto ko, gustong-gusto ko. Binitiwan niya ang isa kong hita, gumapang ito pataas at marahang minasahe ang isa kong umbok. Mula sa kanyang mga buhok ay kusang lumipat ang isa kong kamay sa ibaba ng palad niyang banayad na pinipisil ang aking isang dibdib. Nanatiling nakapikit ang mga mata ko habang dinadama ang kaluwalhatiang dulot ng eskperto niyang labi, dila at kamay. Ilang minuto lamang at muli kong narating ang dulo. Mahigpit na nakayakap ako sa pawisan niyang katawan habang umiindayog siya muli sa aking ibabaw. Nahubad na niya muli ang suot kong t-shirt kaya’y dama namin pareho ang init at pawis sa makadikit naming katawan

Tinulungan ko si Kier na mamulot ng mga tuyong kahoy upang gawing bonfire habang may konting liwanag pa mula sa palubog na araw. Madilim sa pwesto kung saan namin nilatag ang dalang mantel at kung saan kami nakatambay dahil malayo ito mula sa poste ng kuryente. Wala pa kaming balak umuwi, nais pa naming magtagal sa lugar at sulitin ang ganda nito.Nang makalikom ng sapat na kahoy ay agad kamig bumalik upang makabuo agad ng apoy. Binaba ni Kier ang mga bitbit na kahoy sa buhangin isang metro mula sa harapan ng nakalatag na mantel. Tumulong na rin akong ayusin ang mga kahoy na napulot. Tumayo si Kier upang kunin ang baon nitong gasolina na nasa loob ng compartment ng magara niyang motorsiklo. Nakasilid lamang ito sa maliit na container. Saglit lamang at agad lang rin siyang bumalik, saktong natapos kong ayusin ang pag pile ng mga kahoy. Binuhusan niya ang mga ito ng konting gasolina at mula sa kanyang bulsa ay kinuha ito ang baon na lighter.“Don’t get too near, babe. Come here,” inab

Bago dumilim ay napagpasyahan naming dalawa na umuwi upang hindi siya mahirapan sa daan. Wala pa namang mga poste ng ilaw ang daan pababa ng burol. Muli ay nakayakap ako sa kanya ng mahigpit habang binabagtas na namin ang malapad na highway. Katamtaman lang muli ang kanyang takbo habang masaya kaming nagkwekwentuhan na dalawa. Kung saan-saan na nakarating ang usapan namin. I always love to have deep talks with him about life, dreams and the future. “Kung sakaling handa ka nang bumuo ng pamilya sa akin, babe. Ilang anak gusto mo?” he asked.“Hmmm tatlo, feeling ko enough lang yun, hindi konti at hindi rin marami,” agad na sagot ko. “Ikaw?”“Isang dosena-” natawa ito ng hampasin ko ang kanyang braso. “Bakit? Ang saya kaya nun!”“Okay lang basta ikaw magbuntis. Sabi pa naman nila ang sakit manganak!”“I was just kidding, babe. Kung ilan ang ibigay ni God, syempre tatanggapin at mamahalin ng buo,” bawi nito. “I can’t wait to have our own, soon… I always imagine having a happy family w