I let myself drawn in tears until I fall asleep.Kinabukasan ay hindi na naging maganda pa ang pakiramdam ko I feel like I have lost everything. I lost everything that I didn't even owned."Reign?" rinig kong tawag ni shenlo pagkapasok niya sa kwarto."Shenlo can we leave?" bungad ko na kinagulat ko."H-ha?""I want to leave."Di na siya nakapagsalita pa lalo na ng bangitin ko ang mga salitang iyon na tila sigurado na ako rito.I hide the gown under the bed as I choosed to fixed my self. Nalulula man ay nagawa ko parin kumilos. Hangang sa dumating ang gabi at kita ko na ang paglabas ng buwan, bilog na bilog at tila ang lapit lapit lamang nito sa akin. Mariin akong pumikit at sinara na ang kurtina saka nahiga sa kama at pinilit na makatulog kahit pinupuno ng sakit ang dibdib ko dahil sa naging desisyon ko. 'I'm sorry sage but it is just for us.'natapos ang gabing iyon na dapat ay gabi kung kailan kami magiging tunay na mag-asawa ngunit hindi ko binalak na dumalo. Iyak lang ako ng iy

REIGN RILEY MCDEMORT Admit it or not, our maginations are powerful, I used to imagine for hours alone as an escape from the reality, a leisure to make myself feel better over the feeling of plain sad and boring atmosphere. I always wanted to escape from the monotony of everyday life. Imagining was a thing of excitement and enchantment but then we grow up, we experience pain, betrayal, loss of innocence, abused and rejection. We take on demands of education, work, a family and other complex and complicated relationships or more like some of not so ordinary things which is too far from reality that will make your world upside down. I have a lot of experience mostly when my parents died, I suffered in physical torture under my step mother's hand that leaves me yearning for an escape, something to numb me or a way out and pain avoidance.This escape has nothing to do with other people, I always wanted to escape reality and always question my purpose of living. Why do I have to be in he

When the conflict between the Frosts and Mcdemorts where fixed, another conflict arises caused by another vengeance.-"Bakit hindi ka na lang kaya humanap ayamang matandang biyudo?" Napaikot ang mata ko habang inaayos ang suot na tube sa harap ng salamin. Kakatapos lang naming magperform sa harap ng mga lalaking hayok sa mga babae, may ilan pang gusto akong i-take out na akala mo'y pagkain na walang isip na matapos bayaran ay maaari na nilang kainin. Tss. Pagsasayaw lang sa entablado ang gawain ko at hindi ang pagsasayaw sa kama. "No way! Mas gusto ko ang binatang mayaman no?" Hahanap nalang rin ako ng mapera doon na ako sa sulit, gwapo na mayaman at binata pa."Sa lagay natin na 'to sa tingin mo may papatol sa 'ting binatang mayaman ha Wine? Tiyak 'yang mga pinapangarap mong binatang mayayaman mga model ang girlfriend 'yong kagaya nilang mayaman din, desente at may pinag-aralan." Napatitig ako sa salamin at napaisip sa sinabi niya. Alam ko naman 'yun, alam kong napakaimposible ng pa

Bumaba ako ng bandang alas sais para tumulong sa pagluluto. Habang naglalakad sa pasilyo ay hindi ko maiwasang hindi tumitig sa pintuan ng kaniyang kwarto. Unang araw ko palamang ay masyado na akong nahihiwagaan. Lalo na sa kaniya. Marahan ang ginawa kong paghakbang, na tila iniingatan kong makagawa ng ingay, maging sa pagbaba sa hagdan. Nang mapadaan sa living room ay napatingin ako sa hindi kalakihang picture frame na may liner na kulay gold. Actually halos lahat naman ng gamit dito ay nagkikinangan, kung hindi kulay ginto ay kulay silver. Muling bumalik ang attention ko sa picture frame at napahinto upang titigan iyon. Ngayon ko lamang ito napansin, marahil ay di pa ako masyadong nakapagmasid kanina. Kumalabog ang dibdib ko ng makita ang isang pamilyar na mukha na nag-iisa sa litrato. Those pair of gray eyes. Deep, piercing, dangerous and commanding. Pursed bloody red lips. White messy hair and pale skin. The perfect pointed nose. And how his brows creased in annoyance. Even hi

Magdamag akong nakatulala at iniisip ang nangyari kanina. Hangang ngayon ay palaisipan parin para sakin ang pangyayaring 'yon.Para bang kinausap niya ako gamit ang isip. Hindi ko malaman kung gawa lamang ba iyon ng isip ko para kumbinsihin ang sarili o totoong siya 'yon.Hindi pa man ako tumatagal ay sobra sobra nang napupuno ng katanungan ang isip ko. Ayokong maghinala dahil baka kapag ginawa ko'y mapahamak lang ako. Gusto kong magtanong pero kanino? Tatlo lamang kaming naririto, kahit si aunt sally ay alam kong papayuhan lamang ako na hayaan nalang ang mga bagay na nararamdaman kong 'di pangkaraniwan.Sa kalagitnaan ng gabi ay pinili kong bumangon at lumabas sa veranda ng kwarto ko upang pagmasdan ang bilog na bilog at maliwanag na buwan. There's something with the moon and stars that makes myself calm. Ito siguro ang kailangan ko para kahit paano ay kumalma. The night wind greeted me as I rub my arms, and leaned on the safety rails. Sa tagal ng pagtitig ko sa buwan ay tila ba