NARAMDAMAN ni Zoe ang pagkatulala at gulat ni Dylan. Siguro ay kung ano-ano na ang tumatakbo sa utak ng binata sa isip ni Zoe."Mommy?" nagtatakang tanong ni Dylan at nilipat ang tingin kay Zoe. "May anak ka na?""You're right. I'm his mom, Dylan," diretsong sagot ni Zoe at para bang hindi nakakitaan ng kaba sa kaniyang mukha. Nilingon naman ni Zoe si Alfred at pinakilala rin ang binata. "And this is Alfred."Nag-aabang pa si Dylan sa sunod na sasabihin ni Zoe, pero mukhang nanahimik na ang dalaga. Wala siyang nagawa kung hindi ang makipagkamay sa lalaking itinuro ng kaniyang kaibigan. Mas matangkad ito ng kaunti sa kaniya at halata rin sa itsura nito na may lahi. Kulay asul ang mga mata ni Alfred at napakalalim tignan. Hindi mapigilan ni Dylan na magtaka kung ano ang relasyon na meron sila ni Zoe. Ngayon niya lang ito nakita kaya naman hindi niya mapigilang mapaisip."Hello, Tito Dylan!" bati ni Dykeil kay Dylan. Napatigil si Dylan sa kaniyang iniisip at napalingon sa bata. Nakita

NAPAISIP si Zoe sa sinabi nito at alam niyang malaking gulo ang papasukin kapag pumayag ito sa kagustuhan ng binata. Pero ano pa nga bang magagawa niya? Matagal ng sira ang pagkatao niya. Matagal ng wasak ang pamilya niya. Ano pa ang kinakatakot niyang mawala?Hinarap niya ang binata at walang emosyon sa mukha na sinagot si Dylan."Bibigyan kita ng sariling anak, pero lahat ng atensyon mo na para kay Reighn ay dapat nasa akin."Nag-aalinlangan man si Dylan ay tumango pa rin siya. "Deal," sagot nito.Nagulat si Zoe nang sunggaban siya ng halik ni Dylan na para bang sabik na sabik. Nanlaki ang mga maliliit na mata ni Zoe at tinulak palayo si Dylan."What are you doing, Dylan? Baka may makakita sa atin dito!" may diing sabi ni Zoe at palinga-linga sa kaniyang paligid kahit alam niyang nasa kuwarto lang siya. Tinuro naman ni Dylan ang pintuan."Ni-lock ko ang pinto, Zoe," sagot ni Dylan na ikinalingon ng dalaga."W-What?" Namumula ang mga pisngi ni Zoe dahil sa hiya na naramdaman.

IT'S been a week noong malaman ni Dylan na buntis ang kaniyang kinakasama na si Reighn pagkatapos siyang puntahan nito sa may playground. Isang lingo na ang nakalipas, pero hindi pa rin siya nagpapakita kay Zoe after ng araw na confrontation nila ni Alfred. Kung sabagay ay hindi niya rin naman alam ang sasabihin sa dalaga. Gulong-gulo siya at walang pumapasok sa utak niya ngayon kung hindi ang iwasan muna ito. Yesterday she texted Dylan asking if he was fine, but Dylan didn't respond. Nakapatay na ang cellphone niya ngayon sa takot na baka tawagan na siya ni Zoe kapag hindi pa siya nag-reply. Kahit si Reighn ay hindi na maintindihan ang kinikilos ng kaniyang boyfriend. Dylan should be happy because finally Reighn's pregnant. Iyon naman ang matagal na gusto niya ang magkaroon ng anak, pero bakit hindi niya magawa?"Babe, are you okay?" tanong ni Reighn nang mapansin nito ang kinakasama na tulala. Muli niya itong tinawag, pero nanatiling nakatingin sa mga kamay niya si Dylan. "Babe, ok

HINDI mapakali si Zoe sa kaniyang kinauupuan habang pabalik-balik ang tingin sa kaniyang relo. Nasa isang restaurant siya kung saan sila magkikita ni Reighn. Noong tumawag si Reighn sa kaniya noong gabing iwan siya ni Dylan ay nakadagdag pa iyon sa iniisip niya ngayon. Wala siyang ideya kung bakit at kung saan nito nakuha ang number niya. Hindi niya rin alam kung para saan ang pagkikita na ito at kung bakit pumayag pa siya.Sa anim na taong wala si Zoe sa Pilipinas ay ngayon niya na lang ulit ito makikita at makakausap sa personal. Alam niyang hindi naging maganda ang kanilang nakaraan noong iwan niya ang magkasintahan sa Pilipinas.Naramdaman ni Zoe ang panginginig ng kaniyang mga tuhod at panlalamig ng mga kamay dahil sa kaba. Mahigit kalahating oras na rin siyang naghihintay rito at hanggang ngayon ay hindi niya pa rin nakikita kahit anino ni Reighn.Bakit ba kasi siya kinakabahan ng ganito? Magkikita lang naman sila at mag-uusap. Wala naman siyang dapat ikabahala dahil tapos na an

NAGMAMADALING pumunta si Dylan sa hospital na sinabi ni Nanay Meding nang malaman nitong isinugod si Dykeil. Hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang maramdaman lalo na sa tuwing maiisip niya ang reaksyon ni Zoe kapag nalaman nito ang nangyari sa kaniyang anak. Alam niya sa sarili kung gaano kahalaga ni Dykeil sa dalaga kaya naman labis-labis din ang kaniyang pagkabahala sa madadatnang eksena.Nagtungo kaagad si Dylan sa front desk ng hospital nang makarating at agad na tinanong kung nasaan ang kuwarto ni Dykeil. Nagdadalawang isip pa ang nurse kung ibibigay ang impormasyon tungkol kay Dykeil, lalo na at walang maibigay na sagot si Dylan nang tanungin siya nito kung ano ang koneksiyon niya sa bata."Please, nurse, nagmamakaawa ako. Kailangan ako ng kaibigan ko," pagtukoy niya kay Zoe. Nakikita sa mukha ni Dylan ang pagsumamo niyang malaman. Alam niyang hindi sila maayos ni Zoe noong huling kita nila. Ngunit nang malaman ang nangyari sa anak ni Zoe ay para bang wala siyang ibang ma