All Chapters of ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา: Chapter 2561 - Chapter 2568

เมื่อหลงซินเห็นผู้คนมากมายกระโจนออกมาจากรอบทิศ เขากลับมิตื่นตระหนกแม้แต่น้อย พลางแค่นเสียงเย็นชา “พวกเจ้าทั้งหมดมารนหาที่ตายกันรึ?”“ถ้าเช่นนั้น ก็ให้พวกสวะอย่างพวกเจ้าได้เห็นฝีมือขององค์รัชทายาทผู้นี้เสียหน่อย!”กล่าวจบ หลงซินก็โบกสะบัดแส้เก้าท่อนในมือ ใช้เท้ากระตุ้นม้าทะยานไปข้างหน้าแส้เก้าท่อนอันแข็งแกร่งไร้เทียมทานนั้นพลิกแพลงไปมาอย่างคล่องแคล่ว สะบัดขึ้นลงกลางอากาศพร้อมด้วยไอสังหารอันน่าสะพรึงกลัวดุจงูพิษเย็นเยียบที่กำลังเริงระบำมือสังหารจากตำหนักปีกเงินผู้หนึ่งพุ่งเข้าปะทะกับหลงซินเป็นคนแรก เขาถูกแส้เก้าท่อนฟาดเข้าใส่ร่างเต็ม ๆ พริบตานั้นแขนข้างหนึ่งก็ขาดกระเด็นไปเลือดสดและแขนที่ขาดลอยคว้างขึ้นไปกลางอากาศ มือสังหารผู้นั้นเจ็บปวดจนต้องทิ้งตัวลงไปนอนกลิ้งกับพื้น แต่ยังมิทันที่จะลุกขึ้นยืน แส้เก้าท่อนของหลงซินก็จู่โจมมาถึงอีกครั้งมือสังหารรู้สึกราวกับมีอสรพิษเย็นเยียบรัดพันรอบลำคอ เขาแทบไม่มีโอกาสได้ตอบโต้กลับ ก็ได้ยินเสียงดัง “แกร็ก” มาจากต้นคอหลงเพ่ยเพ่ยซึ่งอยู่ข้าง ๆ เห็นกับตาว่าแส้เก้าท่อนนั้นเกี่ยวศีรษะของมือสังหารจนลอยขึ้นไปกลางอากาศวิธีการอันโหดเหี้ยมและนองเลือด

เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียว!หลงหมิงคนนี้เป็นตัวปลอม!หลิงอวี๋และเย่หรงก็มิได้อยู่ในรถม้าเช่นกัน!เซียวหลินเทียนพลันคิดได้ว่า ในเมื่อตนเองยังได้รับข่าวว่าตระกูลจงเจิ้งและเหล่าจอมมารต่างมุ่งหน้ามาเพื่อชิงหยกหล้าสุขาวดี แล้วหลงหมิงจะมิรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร!เขาไม่มีเวลาให้เสียเปล่า จึงได้สร้างตัวแทนและกับดักขึ้นมาเพื่อลวงตาคนทั้งหลายเซียวหลินเทียนมิอาจจินตนาการได้ว่าหลงหมิงลอบขึ้นไปบนยอดเขาหินคู่ภายใต้การจับตามองของเขาได้อย่างไร แต่ในความรีบร้อนนั้น เขาก็คิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่งบางทีวิญญาณหยินดวงจิตหยางอาจมิได้อยู่บนยอดเขาหินคู่เลยตั้งแต่แรก สถานที่ที่เรียกว่ามีตำแหน่งที่ตั้งสูงชันและถูกแม่นางเฟิ่งยึดครองแห่งนี้ เป็นเพียงฉากบังตาที่สร้างขึ้นเพื่อให้พวกเขาทุกคนเชื่ออย่างสนิทใจเท่านั้นเซียวหลินเทียนหันขวับไปมองหาท่านผู้เฒ่าเย่อย่างบ้าคลั่ง แต่กลับเห็นเพียงท่านผู้เฒ่าเย่ยืนอยู่มิไกลด้วยสีหน้างุนงง ราวกับว่าตัวเขาเองก็มิเข้าใจว่าเกิดกระไรขึ้นเช่นกันเซียวหลินเทียนพุ่งเข้าไปหาในทันที ความเคารพที่เคยมีต่อท่านผู้เฒ่าเย่เลือนหายไปจนหมดสิ้น เขาคว้าคอเสื้อของท่านผู้เฒ

แม้ว่าเสิ่นฮ่าวจะไปมิทันเวลา เขาก็ยังหวังให้ตระกูลจงเจิ้งและเหล่าจอมมารเหล่านั้นสามารถไปถึงได้ทันเพื่อต่อสู้กับหลงหมิงและแย่งชิงตัวหลิงอวี๋เย่ซื่อเจียงมองความคิดของเสิ่นฮ่าวออก มีหรือที่เขาจะยอมให้เสิ่นฮ่าวสมปรารถนา เย่ซื่อเจียงใช้กระบวนท่าลวงแล้วจึงพุ่งร่างเข้าไปในป่าข้างทางเขาต้องรีบไปสนับสนุนเซียวหลินเทียนเผยอวี้เหี้ยมหาญยิ่งกว่า เขาโผล่ออกมาจากใต้รถม้าแล้วตะโกนใส่ฉินซานว่า “หลีกไป…!”ว่าแล้ว เขาก็ขว้างระเบิดสายฟ้าออกมาสองลูกระเบิดลูกหนึ่งถูกขว้างไปยังรถม้า ส่วนอีกลูกพุ่งเข้าใส่กองทัพหลวงที่กำลังล้อมโจมตีหลงเพ่ยเพ่ยและเถาจื่อซึ่งบาดเจ็บสาหัสอยู่หลงเพ่ยเพ่ยและเถาจื่อได้ยินเสียงตะโกนของเผยอวี้ จึงรีบเงยหน้าขึ้นและเห็นระเบิดสายฟ้าที่เขาขว้างมาพอดีทั้งสองคนรีบทิ้งตัวลงนอนกับพื้นทันที สิ้นเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวสองครั้ง กองทัพหลวงหลายนายที่ล้อมพวกนางอยู่ก็ถูกแรงระเบิดกระเด็นไป“ถอย…!”เผยอวี้และฉินซานตะโกนขึ้นพร้อมกัน ทั้งสองวิ่งเข้ามาพลางคุ้มกันหลงเพ่ยเพ่ยและเถาจื่อ พลางขว้างระเบิดสายฟ้าไปด้านหลังเพื่อสกัดกั้นชั่วขณะหนึ่ง มีเพียงเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวมิหยุด หลง

หลิงอวี๋กล่าวอย่างอดทน “หากพวกเรามิมอบผลึกมังกรออกไป เช่นนั้นก็เท่ากับว่าต้องทนดูราษฎรใต้หล้าต้องตกเป็นทาสของฝูไห่อย่างนั้นหรือ?”เย่หรงร้องสมทบขึ้นมาว่า “แต่ท่านดูหลงหมิงสิ เขาเคยเห็นความเป็นอยู่ของราษฎรอยู่ในสายตาหรือไม่?”เมื่อได้ฟังบทสนทนาของคนทั้งสอง ในใจของหลงหมิงก็เกิดความรู้สึกสะท้านขึ้นมา เท่าที่เขารู้จักหลิงอวี๋มา แม้นางจะฉลาดหลักแหลม แต่ก็เป็นคนจิตใจดีงามยิ่งนักมิฉะนั้นคงมิถูกเก๋อหาวพาตัวออกจากวังแล้วยังมิรีบหนีไปแต่กลับคิดค้นหาวิธีการเพื่อยับยั้งการแพร่ระบาดของโรคพิษศพกู่ของสวินเย่!การกระทำเช่นนี้ช่างดูโง่เขลาเสียจริง แต่ก็สอดคล้องกับคำพูดในตอนนี้หรือว่าหลิงอวี๋เห็นว่าตนเองไม่มีทางรอดแล้ว จึงตัดสินใจที่จะส่งเสริมเขากันแน่?หลงหมิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “แม่นางน้อย เจ้าพูดถูก หากฝูไห่ถูกปล่อยออกมา ทั่วทั้งแดนเทพก็มีเพียงข้าเท่านั้นที่สามารถรับมือเขาได้!”“เจ้าวางใจเถิด ตัวข้ามิใช่คนที่รู้เพียงแต่การฆ่าฟัน ข้าจะสังหารฝูไห่ และในภายภาคหน้าจะนำพาราษฎรแห่งแดนเทพร่วมสร้างยุคสมัยอันรุ่งเรือง!”หลงหมิงกล่าวปลอบโยนพร้อมรอยยิ้ม “หากเซียวหลินเทียนตายไป ตัวข้าจะยังสนับ