Semua Bab ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา: Bab 2581 - Bab 2590

“เสี่ยวชี หากเจ้ารู้สึกว่าความสามารถของเจ้าครอบคลุมไปถึงแดนเทพหรือแม้กระทั่งใต้หล้าที่กว้างใหญ่กว่านั้น ใต้หล้าของเจ้าก็จะยิ่งไพศาลยิ่งขึ้น!”“สุขาวดี แสดงถึงปัญญาผ่านการเปลี่ยนแปลง หล้า แสดงถึงความสามารถผ่านความเรียบง่าย หากเข้าถึงแก่นแท้ของมันได้ ก็เท่ากับเข้าถึงวิถีแห่งฟ้าดินและสรรพสิ่งได้”“เพียงแค่เจ้าเข้าใจถึงแก่นแท้ของมันได้ เจ้าก็อาจกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่! กลายเป็นปรมาจารย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในแผ่นดินผืนนี้!”ทุกถ้อยคำของเย่ซงเฉิงทำให้หลิงอวี๋รู้สึกราวกับว่าตนเองกำลังปีนป่ายยอดเขาสูงชันลูกหนึ่งนางต้องพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อปีนขึ้นไปให้ถึงยอดเขา แล้วนางจึงจะสำเร็จ!นางพยายามครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็มิอาจปีนขึ้นไปได้เย่ซงเฉิงร้อนใจดั่งไฟสุม เขาซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ต้นเดียวกับที่หลิงอวี๋อยู่ แม้จะใช้วิชาพรางตาทำให้คนอื่นมองมิเห็นตัวตนของเขา แต่เย่ซงเฉิงกลับมองเห็นสถานการณ์ในสนามรบได้อย่างชัดเจนเขาเห็นว่าเซียวหลินเทียนสิ้นไร้ไม้ตอกแล้ว และถูกฝ่ามือของหลงหมิงซัดจนจมลงไปในหล่มโคลนเย่ซงเฉิงสุดที่จะทนได้อีกต่อไป เขาตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว พลางทาบฝ่ามือลงบนแผ่นหลังของหลิงอวี๋

เผยอวี้และฉินซานเป็นผู้มีประสบการณ์ ด้วยความที่เป็นทหารอาชีพเมื่อเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ สิ่งแรกที่คำนึงถึงก็คือการรักษากำลังของฝ่ายตนไว้ภายใต้การนำของเผยวี่และฉินซาน ทุกคนต่างรีบถอยกลับไปยังหมู่บ้านตระกูลอู เผยอวี้ดึงอูจาและฉินซานมาช่วยกันสร้างสิ่งกีดขวางอย่างเร่งรีบบริเวณหน้าเส้นทางภูเขา ซึ่งเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านตระกูลอูทุกคนร่วมแรงร่วมใจกัน มินานก็ก่อกำแพงหินขึ้นมาได้สำเร็จด้วยวิธีนี้ แม้ว่าตระกูลใหญ่เหล่านั้นจะบุกขึ้นมา เพียงแค่จัดวางพลธนูซุ่มโจมตีไว้ ก็สามารถสร้างสภาวะที่คนผู้เดียวสามารถต้านทานคนนับหมื่นได้อูจาก็รีบเรียกคนในตระกูลของตนมาช่วยกันซ่อนเสบียงอาหารณ เวลานี้ พวกเขามิได้คิดที่จะอ้อนวอนสวรรค์ให้มาช่วยเหลืออีกต่อไปแล้ว เมื่อเทียบกับเทพเจ้าที่เลื่อนลอยและว่างเปล่า การช่วยเหลือตนเองคือหนทางเดียวที่จะรอดชีวิตขณะที่ทุกคนกำลังง่วนอยู่กับงานของตน ทันใดนั้นฝนก็เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก อุณหภูมิลดลงอย่างฮวบฮาบจนทุกคนหนาวสั่นไปตาม ๆ กันท่านผู้เฒ่าเย่เงยหน้ามองท้องฟ้าที่มืดครึ้มด้วยหัวใจที่หนักอึ้งก่อนหน้านี้เย่ซงเฉิงเคยกล่าวไว้ว่าแดนเทพจะประสบกับมหาภัยพิบัติครั้งใหญ

ดังนั้นเมื่อได้ทราบว่าหลงหมิงกำลังคุมตัวหลิงอวี๋มายังภูเขาศักดิ์สิทธิ์ หลงเจ๋อหงจึงได้นำคนของตนเองตามมาช่วยเหลือด้วยเบื้องหน้าคือการช่วยเหลือ แต่เบื้องหลังนั้น หลงเจ๋อหงคิดจะมาเพื่อฉวยโอกาสหาผลประโยชน์ทว่ามิเพียงแต่จะมิได้ผลประโยชน์ใด ๆ กลับกลายเป็นว่ากลุ่มของตนต้องมาติดอยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ มีบ้านแต่กลับมิได้ส่วนหลงอิงที่ปลอมตัวเป็นชายติดตามมานั้นเพียงแค่อยากมาเปิดหูเปิดตา แต่แน่นอนว่าหากมีโอกาสได้ครอบครองหยกหล้าสุขาวดีของหลิงอวี๋ นางก็ยินดีจะรับไว้ทว่า หลังจากได้เห็นการประมือกันระหว่างเซียวหลินเทียนและหลงหมิงด้วยตาตนเอง และได้เผชิญกับเหตุการณ์แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น หลงอิงก็ได้ล้มเลิกความคิดที่จะครอบครองหยกหล้าสุขาวดีไปอย่างสิ้นเชิงนางนึกถึงคำพูดที่มารดามักจะกล่าวอยู่เสมอว่า คนเราล้วนมีชะตาลิขิต ในดวงชะตากำหนดให้มีสิ่งใด ก็ย่อมมีได้เพียงสิ่งนั้นแม้จะดึงดันแย่งชิงมาได้ ก็มิอาจครอบครองไว้ได้ยืนยาวหลงอิงได้เห็นกับตาตนเองว่ามีเงาร่างของหงส์เพลิงปรากฏขึ้นบนร่างของหลิงอวี๋ พลันนึกขึ้นได้ว่าเดิมทีหลิงอวี๋ก็คือฮองเฮาแห่งฉินตะวันตกหรือว่านี่คือชะตาชีวิตของหลิงอวี๋?นางติดต

หลิงอวี๋ยินดีเป็นอย่างยิ่ง นางยังคงเคลื่อนใช้พลังปราณหยกหล้าสุขาวดีของตนเพื่อชี้นำให้เซียวหลินเทียนต่อไปทว่าครั้งนี้หลิงอวี๋ได้ใช้พลังวิญญาณไปเป็นอันมาก แต่ก็สามารถผลักดันระดับพลังของเซียวหลินเทียนขึ้นไปได้เพียงแค่ดินแดนที่แปดขั้นสูงเท่านั้น ดูเหมือนว่ายังห่างไกลจากการทะลวงผ่านดินแดนที่แปดสู่ดินแดนที่เก้าอยู่มากหลิงอวี๋คิดจะหยุดเพียงเท่านี้ แต่แล้วในหัวของนางก็พลันเกิดความคิดแวบขึ้นมา ก่อนหน้านี้นางเคยฟักกู่ไหมทองให้เก๋อเฟิ่งฉิงกลืนเข้าไปในร่างกายเพื่อช่วยนางกำจัดไข่กู่ที่มหาปราชญ์ฝังไว้กู่ไหมทองสามารถดูดซับพลังวิญญาณได้ และเมื่อมันโตเต็มวัย หากได้ดื่มกินโลหิตแก่นแท้ของมัน พลังยุทธ์จะเพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาลเมื่อคิดได้ดังนั้น นางจึงรีบนำกู่ไหมทองออกจากมิติของนางทันที สิ่งที่ทำให้หลิงอวี๋ประหลาดใจและยินดีคือ กู่ไหมทองตัวนี้กลับกลายเป็นสีทองเข้ม ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการโตเต็มวัยชั่วขณะหนึ่งหลิงอวี๋ยังคิดมิตกว่า เหตุใดกู่ไหมทองจึงโตเต็มวัยอย่างกะทันหัน แต่นี่ก็คือผลลัพธ์ที่นางต้องการนางรีบใช้เข็มเงินทิ่มลงบนขมับของเซียวหลินเทียนทันที จากนั้นจึงยัดกู่ไหมทองเข้าไปในปากของเขา“เซี

แต่ความสบายใจของหลิงอวี๋อยู่ได้มินานนัก เมื่อนางอาบน้ำอย่างมีความสุขเสร็จสิ้น เมื่อมองไปรอบ ๆ ที่ว่างเปล่า นอกจากลิงแล้วก็ไม่มีใครอื่น นางก็กลับสู่ความเป็นจริงครั้งที่แล้วที่มาภูเขาตระกูลหลี่ ยังมีลู่หนานและคนอื่น ๆ อยู่เป็นเพื่อน แต่ตอนนี้พวกเขายังคงอยู่ที่แดนเทพมิใช่เพียงลู่หนาน แต่ยังรวมถึงเผยอวี้ ฉินซาน หานเหมยและคนอื่น ๆ อีก แม้ว่านางกับเซียวหลินเทียนจะกลับมาได้แล้ว แต่สหายเหล่านั้นของพวกเขายังคงอยู่ที่แดนเทพหลงหมิงก็มิรู้ว่าตายไปแล้วหรือยัง!หากเขายังมิตาย และมิสามารถชิงหยกหล้าสุขาวดีของนางไปได้ เป้าหมายในการแก้แค้นของเขาก็ย่อมหนีมิพ้นเผยอวี้และฉินซานแล้วไหนจะเจ้าแห่งทิศใต้ หลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงอีก!เช่นนั้นนางจะทนใจดำปล่อยให้พวกเขาต้องตกอยู่ในอันตรายแสนสาหัสได้อย่างไร!ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีเหล่าราษฎรนับหมื่นนับแสนที่กำลังจะต้องพลัดพรากจากบ้านเกิดและไร้ที่อยู่อาศัยก่อนสิ้นใจ เย่ซงเฉิงได้ทุ่มเทสุดกำลังเพื่อช่วยให้นางบรรลุเป้าหมาย แล้วนางจะใจดำทอดทิ้งแดนเทพ ปล่อยให้เย่ซงเฉิงต้องตายตามิหลับได้อย่างไรกัน?หลิงอวี๋แต่งกายด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง แล้วกลับออกมายังลานด้านนอกปรา