All Chapters of WHEN I FOUND YOU MY LOVE: Chapter 11 - Chapter 20

NAUWI sa malalim na pag-iisip si Andrea matapos na may mabasa na isang komento sa post ng isang kaibigan ni Vincent sa f&b. Oo. Hindi talaga siya tumigil ng pag-diskubre sa halos lahat ng bagay tungkol sa binata. Maging ang mga kaibigan nito sa face&book ay ini-stalk niya upang magkaroon pa siya ng kahit kaunting impormasyon tungkol sa pagkatao nito, pero madalang ang mga bagay na iyon dahil hindi nga mahilig mag-face&book ang lalaki. Hanggang heto nga, sa araw na ito, may nabasa siyang isang komento mula sa post ng isang kaibigan nito. Birthday greetings para sa nagnga-ngalang ‘Fael’ ang nakita ni Andrea sa news feed ni Edna. Ang sekretarya ni Vincent na in-add friend niya sa f&b na nag-confirm naman agad sa friend request niya. Umaasa kasi siya na makakalap pa ng ilang mga bagay tungkol kay Vincent kaya siya nag-friend request dito. Masipag si Edna na mag-post ng mga produkto ng Team Vincent Furnitures sa iba-ibang social media sites partikular sa face&book. At hindi naman siya n

MAHIGIT KALAHATING ORAS yatang naghintay si Andrea nang maya-maya’y nakita niya ang pagpasok ng isang grupo sa main entrance ng resto bar. Tatlong pareha ng lalaki at babae at isang binata na tantiya niya’y nasa pagitan ng disiotso hanggang beinte anyos ang sabay-sabay na pumasok habang nagkakatuwaan.Sinalubong ang mga ito ng masayang pag-awit ng birthday song ng banda sa stage. At natiyak ng dalaga, naroon na ang birthday celebrant lalo na nang tawagin ito ng lead singer matapos itong kantahan para umakyat sa stage at magbigay ng mensahe.All eyes si Andrea sa kasalukuyang nagaganap. Malikot din ang kan’yang mga mata sa paghahanap at paghihintay sa hindi pa sumusulpot na si Vincent.Dama niya ang kasiyahan sa buong paligid. Lalo na nang nagsasalita na si Fael sa harap ng mikropono.“Thank you everyone for your warm greetings. But you know me. Hindi ako nasisiyahan sa puro bati lang. Hindi ako yayaman kung puro greetings lang. How about a treat kahit sa Hongkong lang?” tumawa ito. Ga

PASADO alas otso na ng umaga matapos siyang makauwi sa bahay niya buhat sa Maynila, pero hindi pa rin magawang dalawin ng antok si Andrea. Hindi mawala sa isip niya ang mga nangyari nang nagdaang gabi. Kasi sa wakas, natupad na ang inaasam niya. Ang masipingan ng isang lalaki na posibleng magbigay sa kan’ya ng anak. At napaka-suwerte niya…! Dahil si Vincent lang naman ang lalaking iyon. Si Vincent na physically, pinagnasaan niya agad buhat nang makita niya ito noong una pa man.Pilya siyang napangiti sa sarili. Napakalinaw pa sa gunita niya kung paano niya ibinigay ang katawan niya rito. Kung paanong ilang ulit siya nitong inangkin nang buong pananabik. Na para bang hindi sila estranghero nito sa isa't-isa.Tila ba hanggang sa mga oras na iyon, ramdam pa rin niya ang pagsayad ng labi nito sa buong katawan niya. Pinaliguan siya nito ng halik. Ng maiinit na halik na halos nagpawala ng kan'yang wisyo. At tinugon niya rin ng kapwa init ang maalab nitong pag-angkin sa kan'ya.‘Vincent…’ bu

GUSTONG makatiyak sa nararamdaman sa katawan, nagpa-antigen pa si Andrea at negatibo naman ang naging resulta. Walang virus sa kan’yang katawan. Ordinaryong mild flu lamang ang dumapo sa kan’ya bunsod nga ng pagkabasa niya sa ulan nang nagdaang gabi.Sobrang pasasalamat niya na ganoon lamang ang nangyari at hindi niya na kinakailangan pang inuman ng antibiotics ang bahagyang karamdaman. Masuwerte pa rin talaga siya. Kasabay noon, kinumpirma na rin sa kan’ya ng OB Gynecologist na tatlong linggo na nga siyang nagdadalangtao. Napaka-suwerte talaga niya. Nakiayon sa kan'yang mabuti ang tadhana. At tila walang pagsidlan ang umaapaw na kaligayahang nadarama ng puso niya sa mga sandaling iyon.“Well, congrats Mrs. Domingo. It’s confirmed.” Nakangiting sabi pa sa kan'ya ng Doktora.Ang sarap sa pakiramdam na marinig ang salitang - misis. Gusto sanang itama ni Andrea ang doktor. Parang gustong bigkasin ng labi niya - Mrs. Valderama, doc. Hindi Mrs. Domingo. Natawa siya sa sarili. Nagiging il

MAHIGIT TATLONG BUWAN ang matuling lumipas…Kung ikukumpara ang dating itsura ni Andrea noong hindi pa niya nakikilala si Vincent, at sa itsura niya ngayong dinadala niya na ang ‘binhi’ ng lalaking ‘natagpuan’ niya, mahahalata na ang umbok ng kan’yang tiyan. Bahagya na ring nagkalaman ang kan’yang mga pisngi dahil sadyang napapalakas talaga ang kain niya sa paglipas ng mga araw.Totoo nga pala talaga ang sinabi ni Meldy. Magtatakaw siya sa pagkain. At madalas, marami siyang gustong kainin. Lamang, hindi niya mabili lahat o makaing lahat.May mga gabi kasi na bigla siyang maaalimpungatan. Hindi naman siya nagugutom pero kung bakit parang gusto niya lang kumain.Noong minsan nga, parang ibig niyang kumain ng balot. At parang tanga siya na manunungaw sa bintana upang mag-abang ng nagtitinda ng balot pero bigo siyang makabili kasi bihira ang naglalako ng penoy-balot sa dakong iyon ng lugar nila.Noong nakaraan naman, buti maaga-aga pa, parang nasabik siyang bigla na kumain ng lugaw na m