Все главы Babysitter Of A Playboy: Глава 1 - Глава 10

“Maam, ayoko na po, aalis na po ako dito. Hindi ko na po siya kayang alagaan pa. Mamamatay ako ng maaga kapag nagtagal pa ako dito.” Nanginginig na tugon ni Manang Mawi kay Mommy at dali-dali na inaakay ang nga bagahe nito palabas ng mansyon. Sinundan siya ni Mommy at nakita kong marahan na hinawakan niya ito sa braso. Gosh! 'Yan na naman si Mommy. Nakisosyo na rin sa eksena si Daddy na bagong dating lang. “Manang sandali lang naman, pag-usapan natin ito ng maayos.”Umiling si Manang Mawi sa takot. “Maam, ayoko na po, parang awa niyo na payagan niyo na po akong magresign.” Mangiyak-iyak na usal nito at kapansin-pansin ang panginginig ng buo nitong katawan sa takot. “Nakaya kong palampasin ang mga ginawa niya sa akin noong una pero nitong huli ay hindi na. Masyado na pong nakakasakit at hindi makatarungan. Kaya nararapat lang po na umalis na ko dito bago may lumala ang gawin niya sa akin.”“Manang, sandali lang.” Pinigilan siya ni Mommy nang akma nitong pipihitin ang doorknob palabas

“What a small world, woman,” narinig ko pa ang pagkawala niya ng mapaklang tawa na ikinainis ko. Nasa harapan ko siya, nakatayo at nakakrus ang mga braso nito sa kanyang dibdib habang diretso ang tingin sa akin. Kahit nakayuko ako at hinihimas ang palad ko sa kaba, alam kong nakatingin siya sa akin. “Psh! Sinong tanga naman ang nagsabi sayo na maliit ang mundo?” Bulong ko at hindi naman niya yon narinig dahil abala siyang nakatitig sa biodata na hiningi nito mula sa akin. “Haila Santiago pala ang palangan mo?” “Malamang, ‘yon ang nakasulat diyan e, siguro naman po ‘di kayo bulag ‘no,” sabay irap sa kaniya. Napakagat ako ng labi ng padabog siyang lumapit sa’kin. “Huwag ako ang pinagtritripan mo, bago ka lang dito at kaya pa kitang palitan ng iba, naiintindihan mo ‘ko?” nakataas-kilay niyang tanong sa akin kaya sa takot ko ay tumango nalang ako. “I’m Ranz Rhaiven Mendoza. Sa tingin ko naman nasabi na ni Daddy na ako ang aalagaan mo,” seryosong ani niya. Seryoso ba siya? Siya ‘y

“Buti na lang hindi ako napagod sa paglalaba. Hindi naman pala sira ang washing machine. Baka ‘yong nantrip ang sira, ‘no?” Pagpaparinig ko sa binata na kunwari pa akong nakatingin sa malayo. “Nagpaparinig ka ba?” “Oh, Sir bakit kayo nagreact? Natamaan po ba kayo doon? Sorry naman po,” palusot ko at sinadyang paliparin ang aking buhok. “Tss. H’wag mo ko simulan dyan ah. At para sabihin ko sa’yo, hindi ako nasisiraan ng bait.” “Wala naman po akong sinabi ah. Ikaw ‘tong nagrereact bigla. Tinamaan ka, ‘no?” “Alam mo ikaw, napakatapang mo para sagut- sagutin mo ako ng ganyan, ‘no? Hoy! Yaya ka lang dito at kami ang may-ari ng bahay na ‘to kaya umayos ka. “Sumagot ako na napakamot pa sa aking ulo. “Nakaayos naman po ako.” “Tangina,” pagmumura ni Rhaiven sa inis. “Ipaghanda mo na nga lang ako ng meryenda ko baka ano pa magawa ko sa’yong negra ka.” Singhal nito na akma akong hahambalusin. _“Sir, eto na po ang meryenda niyo,” masiglang wika ko ng malapit na ako sa pwesto niya. Kaaga

“Aaah!” Hiyaw ko kaya naman napatakip si Sir ng dalawa niyang teinga. Nabingi yata siya sa pagsigaw ko. “Ano ba huwag ka ngang tumili dyan! Nakakarindi ka alam mo ba ‘yun, ha?” “Anong ginawa mo sa akin, Sir? Saklolo, tulungan nyo ko nirape ako!” Nagsisisigaw na ako mula sa may bintana kahti sarado pa naman ‘yon. “What do you think you‘re doing, huh? Nirape? Ikaw? Tss, asa ka naman uy!” “Aba, bakit, Sir, hindi ba nakakaattract itong katawan ko?” “Hindi!” Singhal niya sa akin. “Anong ginagawa mo dyan, ha? Oras ng trabaho nandito ka natutulog? Tamad ka talaga.” “Tamad agad, Sir? Hindi ba pwedeng nagpahinga lang ako? Hfmpt!” “Nagpahinga, dito sa kotse ko? Ang kapal din ng mukha mo ‘no.” “Bakit ba, ikakasira ba ng kotse mo ang pagtulog ko dito, ha?” “Hindi pero ikakabaho nya lang lalo na sa mga katulad mong taong bundok.” _ “Oh, dyan ka lang? May bibilhin lang ako sa bookstore. Pag ikaw bumaba dyan, umuwi ka mag-isa, maliwanag?” Mataas na tonong utos nya sa akin kaya naman napan

“Hahayaan mo talagang malunod ang yaya mo para lamang dyan sa mga plano mo, ha? Rhaiven, paano kapag walang nakakita kay Haila kanina. Kakayanin ba ng konsensya mo kung sakaling mas malala pa don ang nangyari sa kanya?”Panenermon ni Daddy sa akin matapos niyang mailigtas si Haila. Inutusan niya ang ilang kasambahay namin na asikasuhin si Haila upang kausapin ako ukol sa nangyari. “It’s not my intention, Dad.” “Hwag mo kong gawin tanga, Rhaiven.” Tinuro ako ni Daddy sa mukha dahilan para mapayuko ako. “Kaya ka lang naman ganyan dahil hanggang ngayon hindi mo matanggap na wala na si Manang Tessa,” natigilan siya at huminga ng malalim. “Ranz, walang kinalaman ang mga taong kinukuha namin sa iyo sa pagkawala nya. Wala silang hangad kundi magkaroon ng trabaho para sa ganoon may maibigay sila sa pamilya nila. Ano bang nangyayari sa iyo? Hindi ka naman ganyan dati e, nagsimula lahat ng pagbabago mo ng mawala sya,” habol ni Daddy ang hininga matapos sabihin ‘yun sa harap ko. “Anong mahir