All Chapters of RICHEL (CRAZY IN LOVE): Chapter 31 - Chapter 40

***Third Person POV***Dere-deretso syang lumakad papasok sa opisina ni Richel tulad ng nakagawian, ngunit nagtaka sya ng pigilan syang pumasok ng secretary nito.“Hindi ka pwedeng pumasok-,” awat ng secretary ni Richel, ngunit hindi sya nito napigilan. Sandaling nakita nya sa mga mata nito ang gulat pero agad ring nakabawi.“Sorry sir, nagpumilit po kase” hinging paumanhin ng kanyang secretary.“It’s okay, ako na bahala dito,” sabi nya dito kaya lumabas na eto ng opisina.“What are you doing here?” walang emosyon na tanong nito sa kanya.“Kelan pa ako hindi pwedeng puntahan ka sa opisina mo, ano bang nangyayari, may dapat ba akong malaman?” sunod-sunod na tanong nya.“What do you mean?” pagkakaila nito, sa malamig na tinig.“Alam mo kung ano ang ibig kong sabihin? Asawa mo ako pero bakit parang nanghuhula ako kung nasaan ka at kung ano ang ginagawa mo?”Nakita nyang tumaas ang sulok ng labi nito.“Hindi ko kailangan ipaalam sayo ang lahat ng gagawin ko at pupuntahan ko,”Napaawang ang

***Third Person POV***Minabuti na lang ni Justine na manatili muna sa kanyang apartment. Sa mga nagdaang araw, unti-unti na siyang nakakapagdesisyon—kailangan na niyang kalimutan si Richel. Hindi man madali, pilit niyang ibinabalik sa ayos ang dati niyang tahimik na buhay, kahit pa alam niyang hindi na ito magiging katulad ng dati.Linggo ng umaga, naisipan niyang mamalengke. Paubos na rin ang kanyang mga supply, at balak na rin niyang dumaan sa simbahan.Habang nililibot ang palengke, natuwa siya sa dami ng masusustansya at sariwang prutas at gulay. Lalo siyang namangha sa murang presyo ng mga ito kumpara sa mga paninda sa lungsod. Abala siya sa pagpili ng mga gulay nang biglang huminto ang isang sasakyan malapit sa kinatatayuan niya.“Justine?”Napalingon siya agad sa pamilyar na boses. Nanlaki ang mga mata niya sa pagkabigla.“Lemar!?”Pagkababa nito ng sasakyan, malalaking hakbang ang ginawa nito palapit sa kanya.“Anong ginagawa mo rito?”“Namimili ako ng supplies,” sagot niya, p

***RICHEL’S POV*** Supermarket Ang lamig ng aircon ng supermarket ay hindi sapat para tapusin ang init ng inis sa dibdib ko. Habang sinusundan ko si Olivia sa mga aisle, halos wala akong naiintindihan sa sinasabi niya. “Honey, this one’s cute, right?” “Do you want salmon or tuna?” Para bang nasa ibang mundo ako. Walang lasa. Walang saysay.Pilit kong pinapaniwala ang sarili kong tama ang lahat ng ito. Kasal na kami. Magkakaanak na kami. Ito na ang buhay na dapat kong yakapin.Pero sa isang iglap, lahat ng “dapat” ay nagkawatak-watak nang lumingon ako… at nakita siya.Si Justine.May hawak pang basket ng groceries. Walang bakas ng pagdurusa. Mukha pa ngang mas nagliwanag ang mukha niya kaysa sa huling beses naming nagkita. Tumigil ang mundo ko ng ilang segundo.Parang may pumunit sa dibdib ko. Hindi ko maintindihan. Akala ko ba tapos na? Akala ko ba nailibing ko na lahat?Pero bakit? Bakit sa bawat hakbang niya palayo, pakiramdam ko ako ang iniiwan muli?Ang mas masakit—tila mas payap

***Third Person POV***MAG-IISANG linggo na sila dito sa Manila mula ng payagan sya ng mga doctor na magbyahe from Isla dahil na rin sa tulong ni Lemar, ayaw nya sana dito dahil nag-aalala sya na baka may makakita sa kanya na kakilala nya, pero dahil sa maselan ang kanyang kalagayan dahil sa kambal ang pinagbubuntis nya , mas minabuti ng binata na dito sya mamalagi sa condo nito, bago lang daw ang unit, kinuha lang daw eto ng binata last year dahil sa ganda ng location, Mabuti na lang daw at naisipan nitong kunin ang unit kahit pa wala sa plano nito ang tumira sa Manila dahil nasa probinsya ang buhay nito. Kasama nya si Jill na tumira dito dahil na rin sa suhestyon ng binata na mabilis namang sinang-ayunan ng kaibigan.“Kapag may kailangan ka tawagin mo lang ako, nasa kusina lang ako” sabi ni Jill sa kaibigan.“Wag mo na kase akong isipin, ayos lang ako dito, okay” sabi nya sa kaibigan, sinamaan sya nito ng tingin, hindi nya mapigilang mapatawa sa hitsura nito na tila ba kakain ng ta

***Third Person POV***MAINIT ang hangin ng hapon sa Maynila. Mula sa loob ng itim na SUV, tahimik na nakatanaw si Justine sa labas habang binabaybay nila ang kahabaan ng Ortigas. Sa tabi niya ay tahimik ding naglalaro sa tablet si Gabriel, habang si Jill naman ay abala sa pagtsek ng schedule nila para sa araw na iyon."Three days bago ang soft opening ng boutique," ani Jill. "May media guests ka, pati ilang influencers. Tapos may dinner meeting ka kay Sir Anthony sa Friday. Confirmed na rin ‘yung big order from Jakarta. Busy week ahead."Tumango si Justine. “Ayos lang. Mas gusto ko ‘yan kesa sa masyadong maraming oras para mag-isip.”Napatingin si Jill sa kaibigan. Alam niyang kahit gaano pa kaayos sa labas ang sitwasyon ni Justine, may mga multo pa ring hindi nito kayang takasan. Lalo na ngayon, na ilang kilometro lang ang layo niya sa taong minsan niyang minahal ng buo.Malaki ang ipinagbago ng kaibigan, nawala ang pagiging masayahin nito, mas naging mapili ng mga taong pagkakatiwal