RICHEL (CRAZY IN LOVE)의 모든 챕터: 챕터 31 - 챕터 40

Dere-deretso syang lumakad papasok sa opisina ni Richel tulad ng nakagawian, ngunit nagtaka sya ng pigilan syang pumasok ng secretary nito.“Hindi ka po pwedeng pumasok-,” awat ng secretary ni Richel, ngunit hindi sya nito napigilan. Pabigla nyang itinulak ang pinto para makapasok, sandaling nakita nya sa mga mata ni Richel ang gulat pagkakita sa kanya pero agad ring nakabawi.“Sorry sir, nagpumilit po kase” hinging paumanhin ng kanyang secretary.“It’s okay, ako na bahala dito,” sabi nya dito kaya lumabas na eto ng opisina.“What are you doing here?” walang emosyon na tanong nito sa kanya.“Kelan pa ako hindi pwedeng pumunta dito sa opisina mo, ano bang nangyayari, may dapat ba akong malaman?” sunod-sunod na tanong nya.“What do you mean?” pagkakaila nito, sa malamig na tinig.“Alam mo kung ano ang ibig kong sabihin? Asawa mo ako pero bakit parang nanghuhula ako kung nasaan ka at kung ano ang ginagawa mo?”Nakita nyang saglit na natigilan eto, pero maya-maya tumaas ang sulok ng labi n

Minabuti na lang ni Justine na manatili muna sa kanyang apartment habang sinasanay ang sarili na wala si Richel sa buhay nya—Hindi man madali, pilit niyang ibinabalik sa ayos ang dati niyang tahimik na buhay, kahit pa alam niyang hindi na ito magiging katulad ng dati.Linggo ng umaga.Naisipan niyang mamalengke para bumili ng kanyang mga supply, at balak na rin niyang dumaan sa simbahan.Habang nililibot ang palengke, natuwa siya sa dami ng masusustansya, sariwang prutas at gulay, mura ang presyo ng mga ito kumpara sa mga paninda sa lungsod. Abala siya sa pagpili ng mga gulay nang biglang huminto ang isang sasakyan malapit sa kinatatayuan niya.“Justine?”Napalingon siya agad sa pamilyar na boses. Nanlaki ang mga mata niya sa pagkabigla.“Lemar!?”Pagkababa nito ng sasakyan, malalaking hakbang ang ginawa nito palapit sa kanya.“Anong ginagawa mo rito?” bungad na tanong ng binata.“Namimili ako ng supplies,” sagot niya, pilit na pinapanatili normal ang tono ng boses.“Hindi 'yan ang ibi

***RICHEL’S POV***At the Grocery StoreMamig ang aircon pero hindi sapat para pawiin ang inis sa dibdib ko. Habang sinusundan ko si Olivia sa mga aisle, halos wala akong naiintindihan sa sinasabi niya.“Honey, this one’s cute, right?”“Do you want salmon or tuna?”"Honey, I like this one."Naririnig ko sya pero parang wala akong lakas para sagutin or intindihin ang mga sinasabi nya. Hindi ko maiwasang maikumpara sya kay Justine na hindi na kailangan ng confirmation ko, alam na nito lahat ang mga kakailanganin —sa isiping yun biglang nabuhay ang galit ko dito. Iginala ko ang aking paningin para iwaksi ang isip kay Justine, ngunit nabigla ako ng makita ko sya sa di kalayuan at nagtama ang aming paningin.Si Justine.May hawak pang basket ng groceries. Walang bakas ng pagdurusa. Mukha pa ngang mas maaliwalas ang mukha niya kaysa sa huling beses naming nagkita.Tila tumigil ang paligid ng ilang sigundo— hindi ako nakakibo.Parang nanikip ang dibdib ko. Hindi ko maintindihan. Akala ko ba t

MAG-IISANG buwan na sila dito sa Manila mula ng payagan sya ng mga doctor na magbyahe from Isla dahil na rin sa tulong ni Lemar, ayaw nya sana dito dahil nag-aalala sya na baka may makakita sa kanya na kakilala, pero sa maselan ang kanyang kalagayan dahil sa kambal ang pinagbubuntis nya , kaya mas minabuti ng binata na dito sya mamalagi sa condo nito, bago lang daw ang unit, kinuha lang daw eto ng binata last year dahil sa ganda ng location. Mabuti na lang daw at naisipan nitong kunin ang unit kahit pa wala sa plano nito ang tumira sa Manila dahil nasa probinsya ang buhay nito.Kasama nya si Jill na tumira dito dahil na rin sa suhestyon ng binata na mabilis namang sinang-ayunan ng kaibigan.“Kapag may kailangan ka tawagin mo lang ako, nasa kusina lang ako” sabi ni Jill sa kaibigan.“Wag mo na kase akong isipin, ayos lang ako dito, okay” sabi nya sa kaibigan habang nakaupo sa sala, sinamaan sya nito ng tingin, hindi nya mapigilang mapatawa sa hitsura ni Jill na tila ba kakain ng tao, ew

MAINIT ang hangin ng hapon sa Maynila. Mula sa loob ng itim na SUV, tahimik na nakatanaw si Justine sa labas habang binabaybay nila ang kahabaan ng Ortigas. Sa tabi niya ay tahimik ding naglalaro sa tablet nya si Gabriel, habang si Jill naman ay abala sa pagtsek ng schedule nila para sa araw na iyon."Three days bago ang soft opening ng boutique," ani Jill. "May media guests ka, pati ilang influencers. Tapos may dinner meeting ka kay Sir Anthony sa Friday. Confirmed na rin ‘yung big order from Jakarta. Busy week ahead."Tumango si Justine.“Ayos lang. Mas gusto ko ‘yan kesa sa masyadong maraming oras para mag-isip.”Napatingin si Jill sa kaibigan. Alam niyang kahit hindi nagpapahalata si Justine, may gumugulo sa isip nito simula ng bumalik sila sa bansa. Lalo na ngayon, na ilang kilometro lang ang layo nila sa taong minsan naging malaking parte ng buhay nito.Malaki ang ipinagbago ng kaibigan, nawala ang pagiging masayahin nito, mas naging mapili sa mga taong pagkakatiwalaan. Mas nagin