All Chapters of อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส: Chapter 2141 - Chapter 2150

"ยังมีอีกเรื่อง หมอหญิงสนมคนโปรดสองคนที่แคว้นหมิ่นส่งมาล้วนตั้งท้องกันแล้ว ในช่วงนี้ให้ความโปรดปรานพวกนางอย่างล้นเหลือ จนทำให้พวกขุนนางหญิงในวังเหล่านั้นตาร้อนผ่าวกันเป็นแถว"อะไรนะ?"องค์จักรพรรดิยังทำคนท้องได้อีกเหรอ?" ฟู่จาวหนิงรู้สึกแปลกใจก่อนหน้านี้นางเคยตรวจมาแล้ว องค์จักรพรรดิแค่จะทำให้มีอารมณ์ทางเพศยังไม่ได้เลย แล้วนี่ทำให้สนมคนโปรดสองคนตั้งท้องได้หรือ?"องค์จักรพรรดิช่วงนี้ สุขภาพแข็งแรงขึ้นมาก" อันเหนียนบอกมาคำหนึ่ง "หมอหญิงสองคนนั้นน่าจะมีวิชาลับอะไรอยู่"ทำให้องค์จักรพรรดิกลับมามีอารมณ์ทางเพศได้อีกครั้ง ไม่แลกเลยที่องค์จักรพรรดิจะโปรดปรานพวกนาง"ตอนนี้ตำแหน่งฮองเฮาเหมือนไม่มีอำนาจ องค์ชายทั้งหลายก็ก่อเรื่องทำให้องค์จักรพรรดิไม่พอใจ มีทั้งถูกกักบริเวณ มีทั้งถูกส่งไปทำงานนอกเมืองหลวง มีทั้งที่บาดเจ็บ วันๆ ถูกก่นด่า ก็คือไม่มีใครเข้าตาองค์จักรพรรดิเลยสักคนเดียว"อันเหนียนบอกต่อ "แต่ว่าองค์จักรพรรดิกลับให้ความสำคัญกับลูกในท้องหมอหญิงสนมคนโปรดทั้งสองคนมาก เหล่าขุนนางต่างก็กังวล ถ้าหากเป็นเช่นนี้ต่อ อนาคตฝ่าบาทอาจตั้งลูกของพวกนางคนใดคนหนึ่งขึ้นเป็นรัชทายาทก็ได้"ฟู่จาวหน

ฟู่จิ้นเชินกับเซียวหลันยวนยืนอยู่ในลานบ้านด้านนอก เห็นอันเหนียนที่เดิมทีกำหมัดแน่น แต่พอได้ยินประโยคว่า "วางใจเถอะ มีข้าอยู่" ของฟู่จาวหนิงก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลงดูท่า การปลอบโยนของฟู่จาวหนิง ไม่เพียงแค่มีประโยชน์กับองค์หญิงหนานฉือ แต่ยังมีประโยชน์กับอันเหนียนอย่างมากด้วยฟู่จิ้นเชินมองไปทางเซียวหลันยวน เอ่ยเสียงต่ำว่า "จาวหนิงเคยทำคลอดให้หญิงสาวมาก่อนไหม?"แม้เขาจะเป็นห่วงองค์หญิงหนานฉือ แต่ก็เหมือนกับเสิ่นเชี่ยวนั่นล่ะ ที่กังวลว่าจะส่งผลกระทบกับจาวหนิงถึงอย่างไรพวกเขาก็ยังไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าหญิงสาวที่ยังไม่เคยคลอดลูก จะสามารถทำคลอดได้นี่เป็นเรื่องที่หมอตำแยทำมาแต่ไหนแต่ไร กระทั่งเหล่าหมอผู้ชายก็ยังไม่เคยทำจาวหนิงรู้หรือเปล่าว่าต้องทำคลอดอย่างไร?นางจะกลัวไหม? หลังจากนี้จะยังกล้ามีเด็กไหม?ในหัวเซียวหลันยวนตอนนี้เต็มไปด้วยความกังวล"ไม่เคย"หลังจากตอบ เขาก็มองไปทางอันเหนียน มีอาการโทษเคืองคนอื่นอย่างเย็นชาขึ้นมาหน่อยๆ...ภรรยาท้องโตยังพาออกมาด้วยทำไมกัน? ควรจะเชิญหมอตำแยมารอที่บ้านสิพอได้ยินคำตอบเขา ฟู่จิ้นเชินก็ถอนหายใจอย่างจนใจ"ให้คนไปเชิญหมอตำแยมาแล้ว""เกรงว่าจะไม

ฟู่จาวหนิงตัดสายสะดือออกอย่างคล่องแคล่ว ผูกปม แปะแผ่นแปะสะดือ ประคองศรีษะทารกตะแคงข้าง จัดการช่องปากให้เรียบร้อยเสิ่นเชี่ยวหยิบผ้าสะอาดยื่นส่งเข้ามา นางก็รีบอุ้มทารกขึ้นมาแล้วการเคลื่อนไหวของนางคล่องแคล่วว่องไว ทำให้เสิ่นเชี่ยวกับเซี่ยซื่อถลึงตาอ้าปากค้างตอนนี้เด็กคลอดออกมาแล้ว พวกนางจึงไม่สนอะไรอีก ถามฟู่จาวหนิงขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่ "จาวหนิง แต่ก่อนเจ้าเคยทำคลอดให้คนอื่นหรือ?"ฟู่จาวหนิงส่งเด็กไปบนมือเซี่ยซื่อคำถามนี้...นางชะงักไปครู่หนึ่ง ส่ายหัว "ไม่เคย แต่อาจารย์ข้าเคยสอนไว้ ข้าเองก็เคยถามหมอตำแยมาบ้าง เคยเรียนรู้จากพวกนางมา"ในต้าโจวไม่มีแน่นอน เรื่องนี้เซียวหลันยวนพอตรวจสอบดูก็รู้แล้วประสบการณ์ชาติที่แล้วคงไม่ยกมาพูดถึงคำพูดนางแบบนี้ พวกของเสิ่นเชี่ยวกลับเชื่อ"เช่นนั้นเจ้าก็เก่งมากเลย แค่เคยเรียนเท่านั้น แต่พอทำคลอดก็ทำได้ดีขนาดนี้!""อย่างนั้นหรือ ไม่แปลกเลยที่จาวหนิงของเราเข้าร่วมสมาคมหมอใหญ่ได้? ความสามารถนี้คือพรสวรรค์ ใครจะมาเทียบได้กัน"เซี่ยซื่ออุ้มเด็กคนนั้น มองดูผาดหนึ่ง แล้วก็กังวลใจขึ้นมา"เด็กคนนี้ออกมาเร็วกว่ากำหนด เสียงร้องไห้ก็อ่อนแรง ต้องเลี้ยง

ฟู่จาวหนิงยังฉีดยาบำรุงให้องค์หญิงหนานฉือด้วยตอนนี้นางเพิ่งคลอดเด็ก ยังไม่สะดวกให้นางออกไปไหนอันเหนียนจึงขอให้พวกเขาอยู่ที่นี่สักคืน ฟู่จิ้นเชินไม่มีทางไม่เห็นด้วยอยู่แล้วถึงอย่างไร เรื่องนี้ก็เกี่ยวกับพวกเขาอยู่ไม่มากก็น้อยคุณชายน้อยตระกูลอันดูอ่อนแอมาก ดังนั้นอันเหนียนรู้สึกว่าต้องให้อยู่ในสายตาฟู่จาวหนิงเขาถึงจะวางใจได้เซี่ยซื่อกับเสิ่นเชี่ยวล้วนดูแลเด็กเป็น แต่ฟู่จาวหนิงก็ยังบอกเรื่องที่ต้องระมัดระวังบางส่วนกับพวกนางพอมองเด็กคนนี้ นางก็รู้สึกกังวลในใจ ดีซ่านแล้วควรส่งเข้าไปในห้องเภสัชไหม? เล็กขนาดนี้ ต้องส่งเข้าตู้อบหรือเปล่า?ห้องเภสัชของนางมีอุปกรณ์อยู่ แต่ดำเนินการไม่ค่อยสะดวกดูเหมือนคงทำได้แค่คิดค้นน้ำยาสำหรับเช็ดล้างตัวออกมาถ้าตู้อบไม่ได้ล่ะก็ นางคงต้องพยายามใช้มือคลึงนวดให้เด็กหน่อยแล้วและในวังหลวงตอนนี้ หญิงสาวที่มีครรภ์อ่อนๆ ในชุดชาววังหรูหราหักเล็บยาวของตนเองทิ้ง"ไร้ประโยชน์จริงๆ ทำให้นางแท้งไม่ได้อย่างนั้นหรือ?"ตรงหน้านาง มีสาวใช้วังสองคนคุกเข่าอยู่ หนึ่งในนี้มีลักษณะแปลกตาแบบชาวต่างถิ่นนางเงยหน้าขึ้น รวมรวมความกล้าบอกว่า "พระนาง องค์หญิงหนานฉือทา

"อืม แต่ว่าคนไหนยังต้องตรวจสอบอีกที"เรื่องนี้เหยียบเส้นต่ำสุดที่ไม่ควรล้ำของเซียวหลันยวนเข้าแล้วเมื่อคืนนี้ พวกเขากลับจวนอ๋องไม่ได้!ถึงแม้จะบอกว่าวันนี้ก็ได้กลับไปอยู่ดี แต่คืนร่วมหอที่เขาเฝ้าหวัง ก็ไม่ใช่ว่าเลื่อนออกไปวันหนึ่งหรือ?ดังนั้นคนที่อยู่เบื้องหลัง เขาจะกระชากตัวออกมาให้ได้"ให้ข้ารับช่วงต่อเถอะ"อันเหนียนเมื่อคืนนี้มองออกว่าอ๋องเจวี้ยนสะกดความโกรธไว้ถ้าหากเป็นเรื่องนี้จริง อ๋องเจวี้ยนที่เย็นชาไม่มีทางโมโหแบบนี้ ถึงอย่างไรคนที่เกิดเรื่องก็ไม่ใช่ครอบครัวเขาดังนั้น เมื่อคืนนี้จะต้องไปขวางเรื่องอะไรของอ๋องเจวี้ยนเข้าแน่ๆ"ไม่ต้อง รออีกวันเดี๋ยวก็เจอแล้ว"เขาคิดจะลงมือเองหลักๆ คือสองปีนี้เขาขี้เกียจจะไปสนใจหญิงสาวในวังหลังของฮองเฮาพวกนั้น ไม่งั้นคงตรวจสอบเจอนานแล้ว"ก็ได้" อันเหนียนก็ไม่คิดจะแย่งอะไร ถึงอย่างไรอ๋องเจวี้ยนตรวจสอบได้ก็มาบอกเขาอยู่ดี แม้เขาจะถูกลดตำแหน่งจนต้องออกจากเมืองหลวง แต่วิธีที่จะล้างแค้นเขาก็ยังมีอยู่"ท่านพี่ พี่สะใภ้บอกว่ากลับบ้านได้แล้ว นางรู้สึกตอนนี้กำลังวังชาดีขึ้นมาก" อันชิงออกมาส่งคำพูดให้องค์หญิงหนานฉือเมื่อวานนี้กรีดร้องจนปอดแ