All Chapters of อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส: Chapter 2421 - Chapter 2430

พายุหิมะในที่สุดก็ตกหนักแล้วสองวันนี้ พายุหิมะตกไม่หยุด ตกลงมาจนฟ้าดินเวิ้งว้างไปทั้งผืนพวกของฟู่จาวหนิงโชคดีมาก ที่เข้ามาในวังจักรพรรดิก่อนพายุหิมะลงหนักแม้จะมีพายุหิมะตกมาหนัก แต่พวกเขาที่ทำความสะอาดอยู่ด้านในตำหนักก็ไม่ได้เสียเวลากันเลยด้านนอกลมพายุพัดหวีดหวิว แต่ในตำหนักฝูกวงกลับอบอวลด้วยความอบอุ่นพวกหงจั๋วสองวันนี้ก็จัดการเก็บกวาดที่นี่จนสะอาดยิ่งขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นยังเพิ่มเติมเครื่องใช้บางส่วนเข้ามาอีก ดูเหมือนมีการตั้งรกรากขึ้นมาแล้วฟู่จาวหนิงหลังจากพักไปสองวันก็ตามพวกนางไปที่ตำหนักข้างแล้วสิ่งของที่พวกนางเก็บกวาดออกมาจากตำหนักฝูกวงตอนนี้ทั้งหมดวางอยู่ที่นี่ พอเข้ามาเห็น ของก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว"พระชายา มีบางส่วนต้องขนออกมาทั้งลัง พวกเราไม่รู้ว่าด้านในลังมีอะไรอยู่ ดังนั้นท่านนั่งดูอยู่ข้างๆ ก่อนเถิด พวกเราจะเปิดลังออกมา พอยืนยันว่าด้านในไม่มีอันตรายก็จะให้ท่านเข้ามาดู" พวกของเฝิ่นซิงเองก็ละเอียดมากฟู่จาวหนิงพยักหน้า ตอนนี้นางเองก็ระวังตัวมาก"เช่นนั้นพวกเราก็เริ่มกันเถอะ"นางอยากจะเห็นของที่อยู่ด้านใน หนึ่งก็เพื่อดูว่ามีอะไรที่ใช้ประโยชน์ได้ไหม สองก็เพื่อจะด

ฟู่จาวหนิงเองก็สนใจวังใต้ดินด้วยเช่นกัน"แล้วหาเจอหรือยัง?" นางถามเซียวหลันยวนส่ายหัว"ยังหาไม่เจอ กระทั่งว่า ไม่มีร่องรอยอะไรเลยด้วยซ้ำ ท่านลุงเล็กกับท่านพ่อตาก็กำลังช่วยกันหา แต่ก็ยังหากันไม่พบ"ฟู่จาวหนิงประหลาดใจขึ้นมาแล้วพวกเขาเหล่านี้ล้วนเป็นพวกมีความสามารถทั้งสิ้น ยิ่งไปกว่านั้นยังเฉียบคมกันมากด้วย โดยเฉพาะเซียวหลันยวน เขายังมีกำลังภายใน สามารถได้ยินเสียงที่แตกต่างออกไปได้ ถ้าใต้ดินมีสถานที่ที่เป็นโพรงอะไร เคาะดูแล้วเสียงแตกต่างกัน เซียวหลันยวนก็สามารถฟังออกได้ส่วนฟู่จิ้นเชินกับเสิ่นเสวียนเองก็ค้นคว้าเรื่องกลไกกับค่ายกลมาแต่พวกเขาก็ยังหากันไม่เจอหรือ?"งั้นเจ้าอารามล่ะ? เขาไม่รู้หรือ?"ฟู่จาวหนิงยังคิดว่าเจ้าอารามโยวชิงคงเข้าใจวังจักรพรรดินี้มากหน่อย ถึงอย่างไรก่อนหน้านี้เขาก็เข้าใจชัดเจนกับพวกกลไกที่ด้านนอกสายเลือดราชครู ไม่ใช่มีการสืบทอดของพวกเขาเองอยู่หรือ?"เขาเองก็ยังหาไม่พบ แต่ว่าตอนนี้เขาเตรียมจะใช้วิธีคำนวณประตูเป็นตายแล้ว ขอแค่หาทิศทางเจอ ทิศของทางเข้ากับทางออกก็น่าจะยืนยันได้"และเพราะต้องรอผลลัพธ์จากทางเจ้าอาราม ดังนั้นวันนี้เขาจึงกลับมาที่ตำหนักฝูกวง

ฟู่จาวหนิงเองก็รู้สึกว่าตนเองที่ได้มาเจอกับเซียวหลันยวน ก็เป็นเรื่องที่โชคดีมากเช่นกัน"เขาดีมากจริงๆ"นางไม่รู้สึกเลยว่าการชมสามีตนเองเป็นเรื่องน่าอายอะไร จึงชมตามคำพูดของพวกนางไปอย่างเปิดเผยตรงไปตรงมายิ่งไปกว่านั้นอยู่กันมาหลายปีแล้ว เซียวหลันยวนก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลยแม้จะยังไม่ถึงอาการแหนงหน่ายช่วงเจ็ดปี แต่อย่างน้อยตอนนี้นางก็ยังเชื่อใจเขามากอยู่ รู้สึกว่าต่อให้จะผ่านไปอีกหลายปี เขาก็ยังไม่เปลี่ยนไป"จาวหนิง หลังจากคลอดลูกแล้ว ต้องหาแม่นมมาสักหน่อยหรือเปล่า?" เซี่ยซื่อคิดถึงปัญหาข้อนี้ฟู่จาวหนิงเองไม่ค่อยอยากจะเชิญแม่นมมา"ข้าคิดว่าไม่ต้องหรอก แต่หาคนมาสองสักคนช่วยดูแลเด็กได้ ส่วนเรื่องให้นมเด็กข้าจัดการป้อนเองได้"นางรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ"เจ้าคนเดียวจะรับมือไหวได้อย่างไรกัน?""ได้สิ"เสิ่นเชี่ยวเห็นนางยืนกราน แต่ก็ไม่คิดจะยอมนาง"แค่กลัวว่าตอนนั้นจะกระทบตัวเจ้ากับท่านอ๋องน่ะ" เซี่ยซื่อกังวลขึ้นมา "ตอนที่หญิงสาวป้อนนมลูก จะมีกลิ่นของมารดาอยู่พอควรนะ กลัวว่าชายหนุ่มจะปรับตัวไม่ได้"ฟู่จาวหนิงงงงันไปครู่หนึ่ง จึงตั้งตัวมาได้ เซี่ยซื่อน่าจะกังวลว่าถึงตอนนั้นเซียวหลันยวนจะ

เซียวหลันยวนเดิมทีไม่คิดจะพาฟู่จาวหนิงเข้าไปแต่พอคิดว่าทางเข้านี้เดิมทีก็เป็นฟู่จาวหนิงที่หาเจอ ยิ่งไปกว่านั้นหลายวันนี้นางเองก็อยู่แต่ในตำหนักฝูกวงคงจะเบื่อเต็มที่แล้วเดิมทีนางเองก็ไม่ใช่หญิงสาวที่อ่อนแอขี้ขลาดด้วย ถ้าเพราะนางตั้งท้องแล้วต้องมองนางเป็นคนบอบบาง คอยห้ามไม่ให้ทำทุกสิ่งอย่าง เช่นนั้นเวลาที่เหลืออีกตั้งนานก่อนคลอด จะไม่ให้นางได้ทำอะไรหรือกล้าทำอะไรเลยอย่างนั้นหรือ?"เช่นนั้นพวกเราก็เข้าไปด้วยกันเถอะ แต่เจ้าต้องจับข้าไว้ให้แน่นนะ"เซียวหลันยวนกำชับขึ้นมาคำหนึ่ง แต่ยังรู้สึกว่าไม่เพียงพอ จึงอดพูดขึ้นมาไม่ได้ "วิธีปกป้องตนเองที่เจ้ามีอยู่ ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา เจ้าก็ใช้ออกมาได้เลย ไม่ต้องสนใจข้า"เขารู้มาตลอดเหมือนกับวิธีการที่นางปิดกั้นกลิ่นอายลมหายใจของนางได้ก่อนหน้านี้เขามีกำลังภายในลึกล้ำแบบนี้ก็ยังจับเสียงลมหายใจนางไม่ได้ จะต้องใช้วิธีที่พิเศษมากแน่ๆเซียวหลันยวนถึงแม้จะรู้ว่านางมีความสามารถนี้ แต่จนป่านนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไรกันแน่ แล้วเขาเองก็ไม่เข้าไปถามด้วยแต่ถ้าหากเจอเข้ากับอันตราย เขาก็หวังว่าฟู่จาวหนิงจะไม่ต้องสนใจเขา แล้วใช้วิธีนั้นของตนเองเสีย

คนที่ตายในเมืองหลวงก็มีอยู่ แต่ไม่ได้มากแบบที่พวกเซียวหลันยวนคาดการณ์ไว้ร้อยกว่าคนที่พบมานั้น หลายปีมานี้ก็เดินกันจนทั่วเมืองหลวงแล้ว พอดีเลย สามารถนำสิ่งที่พวกเขารู้มาบอกกับพวกเซียวหลันยวนได้ ประหยัดเวลาและแรงของพวกเขาไปได้อีกจากที่คนเหล่านี้บอก ตลอดหลายปีที่ผ่านมาพวกเขาสำรวจในเมืองหลวง พบว่าคนที่ตายอยู่ที่นี่ คือคนที่ไม่ได้อพยพออกไปหรือไม่ต้องการออกไปในตอนนั้นยิ่งไปกว่านั้น หลังจากภัยพิบัติมาถึงก็มีหิมะใหญ่ปกคลุม ไม่มีโรคระบาด พูดได้ว่า ทั่วทั้งเมืองหลวง "สะอาด" กว่าที่พวกเขาคิดไว้มากแต่ว่า พวกเขาเองก็ค้นหาวังใต้ดินมาโดยตลอดเช่นกันน่าเสียดายที่พวกเขาหลายปีนี้กระทั่งวังจักรพรรดิก็ยังหาไม่เจอ ไม่ต้องพูดถึงวังใต้ดินเลย"คนเหล่านั้นยังสงสัย ว่าทรัพย์สมบัติมากมายของตงฉิง รวมถึงพวกหนังสือแผนที่ ล้วนถูกขนเข้าไปในวังใต้ดินแล้ว""แต่ว่า ในวังใต้ดินอาจจะมีคนตายอยู่เป็นจำนวนมาก คนที่ไม่ยอมออกจากวังเหล่านั้น สุดท้ายก็ล้วนเข้าไปในวังใต้ดิน"จงเจี้ยนมาบอกเรื่องเหล่านี้กับฟู่จาวหนิงฟู่จาวหนิงเองก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้"หนิงหนิง ดังนั้นเปิดวังใต้ดินครั้งนี้ เจ้ายังไม่ต้องไปแล้วกัน" เ