All Chapters of อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส: Chapter 2491 - Chapter 2500

ในเมืองอวิ๋นจิง การต่อสู้ยังไม่สิ้นสุดเพราะมีข้าราชการมาเข้าร่วม ใจของเหล่าประชาชนจึงมั่นคงขึ้นมาพอควร ไม่จำเป็นต้องหวาดหวั่นคาดเดาว่าองครักษ์เกราะดำที่ปรากฏตัวขึ้นกะทันหันเหล่านี้เป็นใครเดิมทีพวกเขากำลังคิดว่า คนเหล่านี้จะใช่คนชั่วหรือเปล่านะ แล้วเข้ามาต่อสู้กันเองกับลัทธิเทพทำลายล้างเหล่าประชาชนยังเชื่อมั่นข้าราชการในเมืองตนเองอยู่ดังนั้น พอมีพวกเขาเหล่านี้อยู่ที่นี่ เหล่าประชาชนก็มีความกล้าขึ้นมามหาศาล ก่อนหน้านี้ที่ล้วนปิดบ้านหลบซ่อนตัว ตอนนี้กลับกล้าเปิดประตูออกมาช่วยเหลือแล้ว"พวกเราจะมองดูแค่ข้าราชการของพวกเราสู้อย่างเดียวไม่ได้นะ หยิบจับอาวุธไปช่วยกันเถอะ!"มีคนนำหน้า ถือพลั่วเหล็กออกมา"สาวกที่เหลืออยู่เหล่านี้ไม่ได้เก่งอาจอะไรนัก พวกเขาถนัดใช้กันแต่พิษเท่านั้น"เดิมทีภายใต้การนำของใต้เท้าจาง ชาวบ้านเมืองอวิ๋นจิงก็ล้วนใส่ใจกับการดูแลสุขภาพ ทุกคนฝึกวิชาพื้นฐานกันเป็นประจำตอนที่คนของลัทธิเทพทำลายล้างเพิ่งบุกเข้ามาในเมืองอวิ๋นจิง แล้วจะไปควบคุมจวนว่าการ ชาวบ้านหนุ่มสาวเหล่านั้นก็ยังคงลุกขึ้นต่อต้านเมืองอวิ๋นจิงเป็นบ้านสุดท้ายของพวกเขา พวกเขาทุกคนต่างมุ่งมั่นที่จะป

เจ้าแท่นบูชาอูรู้สึกว่าไล่ตามไปข้างหน้าต่อไม่ได้แล้ว เขาให้คนหยุดลงมา แต่ตอนนี้ก็สายไปแล้ว"ฟิ้ว!"พร้อมกับเสียงแหวกอากาศแผ่วเบา มีอาวุธลับจำนวนมากพุ่งเข้าใส่พวกเขาอย่างรวดเร็ว"รีบแยกตัวไป!"ปฏิกิริยาของเจ้าแท่นบูชาอู ถือว่าเร็วมาก แต่ก็ยังช้าไปจะบอกว่าช้าเลยก็ไม่ได้ แต่พวกเขาคิดไม่ถึงว่า อาวุธลับเหล่านี้ยังไม่ทันยิงถึงพวกเขามันจะระเบิดออกมาได้อีกจากเสียงปังๆ เหมือนประทัดที่ดังขึ้น อาวุธลับเหล่านั้นระเบิดหมอกควันออกมาในหมอกควันยังมีสิ่งเล็กๆ เหมือนผงฝุ่นอยู่อีกอย่าง สาดพ่นมาทางพวกเขาดังนั้นต่อให้พวกเขาจะถอยไปแล้วนิดหน่อยก็ยังเบี่ยงหลบไม่พ้นผงฝุ่นเหล่านี้พอสัมผัสโดนบนหน้าบนมือบนคอพวกเขา ก็แทบจะเหมือนกับหิมะละลาย ซึมหายเข้าไปในผิวหนังทั้งหมดมีคนเห็นขั้นตอนนี้กับตาจากนั้น ผิวหนังก็เกิดอาการคันคะเยออย่างรุนแรงจนยากจะบรรยายแรกสุดจากจุดเดียว จากนั้นก็ลุกลามไปทั้งตัว"อ๊า!""คันชะมัด!"ไม่ใช่แค่คัน แต่ยังชาและปวดด้วยคนทั้งหมดสูญเสียพลังต่อสู้ไปในชั่วพริบตา แค่คิดจะถอยหนี ตอนนี้ก็ไม่มีเรี่ยวแรงหรือความคิดที่จะทำแล้ว เพราะทั้งตัวเต็มไปด้วยความคันคะเยอะ"สังหาร!"เสีย

พอมีคนเหล่านี้ไปเรียกคน เรื่องก็จะราบรื่นขึ้นเยอะ"เบาเสียงหน่อย อย่าให้พวกคนคุ้มกันแตกตื่น"พวกเขาล้วนรู้ว่าคนคุ้มกันเหล่านั้นอยู่ที่ไหน กระทั่งยังรู้ว่าพวกไหนที่ฟ้าใกล้สว่างจึงเข้าไปนอนกัน และยังมีพวกนี้ฟ้าใกล้จะสางก็จะลุกข้นมาทำงาน"ในเพิงนั้นล้วนเป็นพวกผู้คุมงาน" มีคนบอกองครักษ์เงามังกร "พวกเขาจะตื่นมาเช้าที่สุด พอตื่นขึ้นมาก็จะเอะอะโวยวาย ถึงตอนนั้นก็จะปลุกคนอื่นขึ้นมาอีกเยอะ ดังนั้น ทางที่ดีคือจัดการคนเหล่านั้นเสียก่อน"ชายชราคนนี้มีสีหน้าตื่นเต้นอยู่หน่อยๆเขาอายุขนาดนี้แล้ว แต่ว่ามีความสามารถในการออกแบบร่องระบายน้ำสำหรับตัวบ้าน จึงถูกลัทธิเทพทำลายล้างบังคับพามาบนเขาจำนงเทพเพื่อสร้างวังเทพทำลายล้างแต่ว่าจากที่ชายชราเห็น การสร้างวังเทพทำลายล้างบนเขาผืนนี้ เป็นทิศทางที่มองออกมาจากเมืองอวิ๋นจิงได้พอดี เดิมทีมองออกมาจะเห็นทิวทัศน์ภูเขากว้างใหญ่ ที่เปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาลทั้งสี่ ราวกับว่าเขาจำนงเทพกำลังปกป้องเมืองอวิ๋นจิงอยู่วังเทพทำลายล้างที่สร้างขึ้นที่นี่ หลังจากนี้พอประชาชนมองมาทางนี้จากเมืองอวิ๋นจิง สิ่งที่เห็นก็จะเป็นวังเทพทำลายล้างคอยกดขี่พวกเขาอยู่จากที่ชายชราเห็น น

เซียวหลันยวนตรงไปยังตำหนักหลักที่สร้างเสร็จแล้วระหว่างทาง ทุกจุดที่เขาผ่าน คนของลัทธิเทพทำลายล้างล้วนสังเกตเห็นว่าคนผู้นี้ไม่ธรรมดาพวกเขาทั้งตกตะลึงทั้งร้อนรน ทั้งจำใจต้องมาขวางเขา"ขวางเขาไว้!"มีคนตะโกนขึ้น มีคนที่รีบถอยกลับไปยังตำหนักหลักทางนั้น เปิดกลไกทั้งหมดขึ้นมากลไกที่นี่คือสิ่งที่เจ้าลัทธิพาคนมาจัดติดตั้งด้วยตนเองแต่เพราะตอนนี้ยังอยู่ในช่วงสร้าง พวกเขาก็ไม่รู้ว่าประชาชนเมืองอวิ๋นจิงพวกนั้นจะทำเรื่องอะไรออกมาบ้าง และไม่คิดว่าคนเหล่านี้จะมีความกล้าเข้าใกล้เจ้าลัทธิไม่ต้องพูดเรื่องลอบโจมตีเลยดังนั้น ปกติที่นี่จะมีเพียงกลไกบางส่วนที่อยู่ใกล้ตำหนักบรรทมของเจ้าลัทธิเท่านั้นที่เปิดใช้งาน กลไกที่อื่นจะปิดอยู่แน่นอน นอกจากกลไก ยังมีอีกหลายที่ที่วางพิษเอาไว้ตอนนี้เหล่านี้ทั้งหมดถูกเปิดออกหมดแล้ว"รีบไปแจ้งเจ้าลัทธิเร็ว!"ชายกลางคนในชุดคลุมสีน้ำเงินทั้งตัวพุ่งออกมา คว้าลูกน้องคนหนึ่งผลักเขาไปด้านหลัง"เจ้าลัทธิเมื่อวานยังบอกว่าอาจจะปิดด่าน รีบไปดูเร็วเข้า"อย่ามาปิดด่านในช่วงเวลานี้เชียวไม่มีใครรู้ ว่าเจ้าลัทธิเหมือนบำเพ็ญมาถึงช่วงสำคัญแล้ว ถ้าหากทะลวงขั้นขึ้นมา ว

แขนของผู้คุมกฎหลานถูกเซียวหลันยวนเตะจนหัก ตอนนี้ ดาบคู่ก็เปลี่ยนเป็นดาบเดี่ยวไปแล้วเขายังไม่กล้ามามัวเสียดายแขนที่หักไปตอนนี้ เพราะตอนที่ยอดฝีมือปะทะกัน มีเวลามาสนใจเสียดายตัวเองเสียที่ไหน? ถ้าช้าไปนิดเดียว ชีวิตก็อาจจะทิ้งไปแล้วด้วยดาบอีกข้างของผู้คุมกฎหลานก็ฟันไปทางเซียวหลันยวน ขณะเดียวกันเขาก็กัดถุงพิษใบหนึ่งในฟัน พ่นของเหลวพิษ "พรวด" ออกมานี่ถือเป็นหนึ่งในไม่กี่กลยุทธ์ท้ายๆ ที่เอาไว้รักษาชีวิตเขาแล้วของเหลวพิษแค่นี้ ถ้าพ่นโดนแค่นิดเดียว ก็จะติดพิษทันทีผู้คุมกฎหลานก็คิดไม่ถึง ว่าเพิ่งปะทะกันได้ไม่กี่กระบวนท่า เขาก็ถูกบีบให้ต้องทำแบบนี้แล้วพิษนี้ร้ายกาจมาก ทุกวันตัวเขาเองต้องคอยกินยาถอนพิษตลอดแต่เขาก็คิดไม่ถึง ว่าพิษนี้ที่พ่นออกไป ไม่ได้โดนตัวเซียวหลันยวนเลยแม้แต่น้อยเซียวหลันยวนปัดกระบี่ออก ปราณกระบี่ก็ราวกับเป็นกำแพงไร้รูปร่าง เข้าสกัดขวางของเหลวพิษเหล่านั้นไว้สาวกสองคนที่รอโอกาสจะลอบโจมตีเซียวหลันยวนขณะที่เขาตั้งสมาธิรับมือกับผู้คุมกฎหลาน กลับถูกพิษสาดเข้าใส่แทน"อ๊า!"พวกเขากรีดร้องขึ้นมาพร้อมกันทันทีแม้ทั้งสองคนจะรู้ว่าของเหลวพิษนี้ไม่ธรรมดา ใช้แขนเสื้อเข้า