All Chapters of Ang Makasalanang Asawa: Chapter 111 - Chapter 120

“H-Hindi ka ba pupunta sa kanila?” I asked dahil kanina pa kami dito.Hindi naman kami nag-uusap ng tuloy-tuloy. Para lang kaming umupo tapos tumitingin sa dumadaan sa tabi namin. Hindi ko nga alam kung pati ba siya nakatingin o sa akin dahil kung titingin ako sa kaniya, nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin.“Ayaw mo na ba akong katabi?”Nanlaki ang mata ko. “Hindi naman yun ang ibig kong sabihin.”He smiled and messes up my hair. “Kung tatabi ako sa kanila, mas lalo akong matatagalan sa pag-uwi.”“Hindi ba mamaya pa ang flight mo?”Umiling siya. “Ngayon 11 ng gabi ang flight ko.”Agad akong napatingin sa relo ko at nanlalaki ang mata ng makita na 11:10 na. “Hala! Naiwan ka na ng eroplano!” Ang sabi ko sa kaniya. “Bakit hindi ka nagsabi?” napatayo na ako.Natatawa niyang kinuha ang kamay ko. “Uuwi lang ako kapag umuwi ka na.”“What?” hindi makapaniwalang tanong ko.“Sabi ko-"“I get it pero bakit? Sayang ang ticket mo. At-"“It’s fine Sua. May pera naman ako,” aniya.Kahit na. Sayang

Habang papalapit ako sa building kung saan gaganapin ang entrance exam, may lalaking biglang tumabi sa akin.Ngumiti siya. "Hi, mag e-entrance exam ka?"Tumango ako, medyo nagulat lalo't hindi ako sanay na may kumakausap sa akin. Sabi nila e intimidating ako, maybe because kahit sa school ay may bodyguards akong kasama kaya wala talagang nagtatangkang kaibiganin ako.May iba rin na nagsasabi na masungit ako kahit hindi naman nila sinubukan na lapitan ako.I wonder kung anong pinagkaiba ngayon. Dahil ba mag-isa lang akong naglalakad at walang kasamang guard kaya may nagtangka na kausapin ako?"Taga rito ka?" he asked. Umiling ako, pero hindi ko naman sinabi ang address ko. I am extra careful to my well-being lalo't malayo ang bahay namin.Alam kong by now e hinahanap na ako nina mama at papa. I turned off my phone para lang hindi ako matawagan."Anong course kukunin mo?""EE," tipid na sagot ko."Same pala tayo. Electrical Engineering rin ang kukunin ko."So malaki ang chance na magigi

Nagkulong ako sa kwarto ko buong araw. Naiintindihan ko na mahal nila ako, pero sana ay intindihin rin nila ang hiling ko.Wala na si Bil. Wala ng panganib ang buhay namin. Kung may kalaban man kami ngayon, yun nalang ang takot na nanatili sa utak namin lahat."Ate," bumangon ako nang marinig ang boses ni Blue."Ate, are you okay? Are you hurt somewhere?"Umiling ako. Ngumiti ako sa kaniya at niyakap siya."I'm fine, Azul. Ikaw? Why are you here?""I just wanted to hug you ate. I know you're not okay dahil may misunderstanding kayo ni papa."How sweet. Mabuti nalang at binigyan ako ng kapatid na kagaya niya."Ate, always remember that no matter what happened, I'll always be on your side. I love you so much.""I love you too baby brother ni ate," ngumiti ako at niyakap siya. Sana he won't grow that fast. Malulungkot ako pag nangyari yun.Or kung lalaki man siya, sana ay maging clingy pa rin siya sa akin. I prefer a clingy baby brother than a cold one kaya sana talaga ay hindi ito lalak

"Dala mo na lahat ng gamit mo?" tanong ni mama ng pumasok siya sa kwarto ko.Ngayon kami aalis para puntahan ang condo na inirekomenda ni tito Shawn sa amin."Opo mama," sagot ko. She smiled at kinuha niya ang kamay ko."Alam mo, mana ka nga sa amin ng papa mo. May prinsipyo at alam ang pinaglalaban."Masaya ako marinig sa kanila yan. Hindi ko kailanman naramdaman na iba ako. Anak talaga ako sa kanila."Salamat po mama," saad ko.Tumingin kaming dalawa sa salamin. Kamukhang kamukha ko si mama. Para kaming pinagbiyak na bunga, marahil dahil sabi niya, kamukha na kamukha niya rin si mama Alana. Ang totoo kong ina. "Ang ganda mo anak. Ang ganda ganda mo," saad niya."Mas maganda naman po kayo sa akin mama," sabi ko. Natawa siya siguro dahil pareho naming alam na mag kamukha lang kami kaya kung anong makikita mo sa kaniya, ay makikita mo sa akin. "Alam mo Sua, sobrang saya ko dahil lumaki kang matalino at mapagmahal na ate at anak sa amin ni Axcl. Hindi ko kailanman naranasan ang mamrob

SUAMatapos naming kumain at gumala ni Sandro sa mall e pinasyal niya rin ako sa park no'ng hapon. Ewan ko kung mabilis ba ang takbo ng oras kasi ang bilis dumating no'ng hapon.Parang sandali pa lang kaming nagkakasama.Napanguso nalang ako. Hinihintay ko siya ngayon na makabalik sa akin. Kasalukuyan siyang bumibili ng mani kaya naupo muna ako sa bench at hinihintay siya na makabili. Nakamasid ako sa kaniya, pakiramdam ko e nagdi-date kami. Maya-maya pa, may babaeng lumapit kay Sandro.Kumunot ang noo ko. Lalo't kitang kita sa mata ko na gusto niya si Sandro.Kita ko kung paano niya ilagay sa likod ng tenga niya ang buhok niya, at ang pagngiti nito.Sino ba siya?Girlfriend? May girlfriend ba si Sandro?He is popular among the girls. Actually kahit noon pa mang mga bata kami ay lapitin na talaga siya ng mga babae."Nandito ka pala. What a coincidence." Rinig kong bulalas no'ng babae."Ah yeah," Sandro replied uninterested. Para bang wala itong kagana-gana sa pagsagot."Ah, do you ha