Lahat ng Kabanata ng ANG NABUNTIS KONG PANGIT: Kabanata 71 - Kabanata 80

"A guard? At ano naman ang nakain mo, Delfin, at ngayon ka kumuha ng guwardya dito sa bahay?!" malakas ang boses ni Madam Angie. Kausap niya ang dating asawa sa cellphone."Naisip ko lang naman ang kapakanan niyo d’yan dahil nandiyan kayo ulit sa bahay ni Andy. Mabuti nang may nakabantay sa inyo dahil wala na ako r’yan," malumanay naman na paliwanag ni Sir Delfin sa dating asawa."Salamat, ha? Dahil may concern ka pa pala sa amin sa kabila nang pagtataksil mo sa 'kin," pero pasarkastikong sagot ng madam."Angie, please, try to forget about that thing and let's move on. May kasalanan ka rin naman dahil pinabayaan mo ako na asawa mo.""D*mn you! Ako pa talaga ang sinisisi mo sa pambabae mo! Ang sabihin mo malandi ka lang talaga na matanda ka! Tuloy, pati buhay ni Andy nagkagulo-gulo na rin!""Heto na naman ba tayo, Angie? Tumawag lang naman ako para ipalaam sa 'yo na may darating diyan na guard na magbabantay sa inyo para safe kayo ng anak natin, hindi para mag-away na naman tayo. Gusto

"Dalhin mo na lang sa silid ko ang pagkain ko mamaya, 'Ya," matabang na bilin ni Andy kay Yaya Chadeng. Tiningnan niya ng masama si Yolly bago niya sila iniwanan."Andy?" tawag ni Yolly sa binata, pero parang walang narinig si Andy. Magpapasalamat lang sana siya dahil kahit galit ito ay sinundo pa rin siya nito.Tinapik ni Madam Angie ang balikat niya. "Hayaan mo na 'yon, Yolly. Ang importante nandito ka na. Bukas ka na mag-umpisa na kunin ulit ang loob niya.""Opo," sagot niya na nakasunod pa rin ang tingin kay Andy kahit wala na ang binata. Tuluyan nang nakapasok sa silid nito. Nakakalungkot lang talaga kasi."Yaya Chadeng, magluto ka ng masarap ng dinner natin. Yolly, samahan kita sa magiging silid mo para makapagpahinga ka konti."MAYAMAYA ay nasa sa isang silid na nga si Yolly ng bahay nina Andy kaya naman tumayo na siya sa wheelchair at nag-inat-inat. Nakasara naman ang pinto kaya sinamantala na niya. Nakakangawit din kaya ang nakaupo lang ng ilang oras. Napabuntong-hininga siy

"Lalalalala!" Inaaliw na lamang ni Yolly ang sarili sa pagha-hum. Kasabay nang pag-sway-sway ng ulo niya ng pakanan at pakaliwa. Paraan niya para hindi siya ma-boring.Hindi kasi siya talaga umalis sa taas ng hagdanan. Masunurin talaga siya."Baka gusto mo nang bumaba r’yan, Yolly? Ano ba’t hindi ka na umalis diyan?” pansin na sa kanya ni Yaya Chadeng na nagwawalis sa may gitna ng hagdanan."Okay lang ako, Yaya Chadeng. Utos po ni Bossing na huwag daw akong aalis dito. Kailangan po nating sumunod.""Suss! Grabe na talaga ang batang 'yon." Napailing-iling si Yaya Chadeng."Hayaan niyo na po kaysa magalit lalo sa 'kin. Eh, si Leandro po kumusta siya sa labas? Ayos lang po ba siya?""Ayun, nagbabantay. Ayos naman. Nagsimula na siyang magtrabaho. Mabait din pala 'yon tulad mo, eh."Ngumiti siya. At least okay lang naman pala ang kaibigan niya. Gumaan ang kanyang pakiramdam kahit paano."Pero matanong nga kita, Yolly." Tumigil muna sa ginagawa si Yaya Chadeng. "Alam mo bang may gusto 'yon

"Dito ka!" maotoridad na sabi Andy kasabay nang pagpampag niya sa isang bahagi ng malaki, malawak at malambot niyang kama. "Kinuha na rin kita ng kumot at unan," aniya pa saka tumayo at pinamaywangan si Yolly na bagong pasok sa silid niya.Subalit walang naging kilos si Yolly. Matamang nakatingin lang ito sa kanya habang nakaupo sa wheelchair nito."What?""Hindi pa kasi ako inaantok," katwiran ni Yolly."But it's already late,” napahiyang saad niya.Napatingin si Yolly sa digital clock na nakapatong sa side table. Sumunod din ang tingin niya roon, at napaubo siya dahil alas syete palang pala ng gabi."Fine. Kung ayaw mo pang matulog bahala ka. Basta ako matutulog na. Late na sa 'kin 'yan," aniyang palusot na lamang saka sumampa na sa kama. Nahiga siyang diretso, iyong higang pang-bangkay. Nasa tiyan ang mga kamay.Napabuga naman ng hangin si Yolly sa bunganga niya. Ano ba 'tong ginagawa ni Andy? Hindi niya maintindihan, eh. Hindi ba galit ito sa kanya? Unless napatawad na siya nito?

Nagulat si Andy nang madatnan niya sa apartment ni Patrick si Cindy. Galit na galit ang dalaga kay Patrick. Umiiyak din ito."What’s happening?" tanong niya sa dalawa na halatang nagulat din sa biglaang pagsulpot niya."Andy?!" Lumaki ang mga mata ni Cindy. Para itong nakakita ng multo."Yeah? Ako nga?! Bakit kayo nag-aaway? What’s wrong?”Cindy's facial expression suddenly changed. Mula sa galit na galit ay naging maamo na at nahihiya pa. Pero nang ibalik nito ang tingin kay Patrick at hinampas nito ang binata sa dibdib."We will talk again tomorrow!”Umasim ang mukha ni Patrick."Umayos ka! Kundi isusumbong kita sa mommy ko!" nagbababala na saad pa ni Cindy bago malalaki ang hakbang na iniwan na sila."Cindy, huwag ka munang umalis. Nag-uusap pa tayo." Hahabulin sana ni Patrick ang dalaga."Don't dare follow me! At 'wag na 'wag mong sasabihin kay Andy iyon, or else I'll f*cking kill you!" pero bulyaw dito ng dalaga at nagtatakbo nang umalis."Aisst! Ano ba 'yan!" Kamot sa sariling u