บททั้งหมดของ Trapped in Love: บทที่ 111 - บทที่ 120

Pumasok ng mag-isa si Daniella sa bahay, dala ang mga regalo, at inihatid siya ng butler para makita si Draco.Habang nakangiti, matamis niyang binati si Draco, “Hello, Mr. Jordan. Maraming salamat sa pag-imbita mo sa akin ngayon.”Matapos ang kaunting pagyuko, iniabot ni Daniella ang mga regalo sa katulong at naupo.Tinignan ni Draco si Daniella mula ulo hanggang paa at ngumiti ng hindi sinsero. “Inimbitahan kita dito para tanungin kung anong masasabi mo tungkol kay Caroline.”Tumigil sandali si Daniella at naisip, “Ito na ba ang pagkakataon ko para ipakita ang kabaitan ko bilang fiancée ni Evan?”“Naniniwala ako na tatlong taon ng kasama ni Caroline si Evan, tumulong siya at nagkaroon ng mga achievements para sa kanya,” sagot niya.“Hindi ka ba nag-aalala na kasama pa din niya si Evan?” tanong ni Draco.Nanatiling kalmado si Daniella at sinabi, “May tiwala ako kay Evan na maaayos niya ang sitwasyon.”Ngumiti si Draco, at inobserbahan siya ng mabuti. “Mukhang hindi ka natatakot sa pos

Ibinaba ni Caroline ang phone niya. Hindi natutuwa ang kanyang ekspresyon. “Anong sinusubukan ni Daniella gawin?”Kadalasang may nalalaman si Daniella, ang hindi maintindihan ni Caroline ay kung bakit niya pinili sabihin ang impormasyon sa kanya.Ang lokasyon ng Dylan’s Café sa Sail Road ay kadalasang matao, kaya ang inisip ni Caroline ay hindi gagawa ng problema si Daniella.7:30 p.m. na ang oras ng natapos si Caroline asikasuhin ang mga bagay. Hinintay niya si Evan para bumalik sa bahay ng kalahating oras, noong hindi siya dumating. Nag-aalala siyang tumungo sa kuwarto ni Lily.Matapos mapansin ang ilaw sa ilalim ng pinto niya, kumatok si Caroline at binuksan ni Lily ang pinto.“Bakit gising ka pa?” tanong ni Lily habang kumukuha ng baso ng tubig para kay Caroline.Ibinuka ni Caroline ang bibig niya at sinabi, “Aalis ako bukas, Lily.”“Saan ka pupunta?” nagulat si Lily. “Hindi ka ba nag-aalala sa dalawang pamilya na iyon?”“Nag-aalala ako,” sagot ni Caroline. “At balak ko din sabihin

Tense ang panga ni Evan noong malamig siyang nagsalita. “Sa tingin mo ba ginawa niya ito?”“Mr. Jordan, hindi ganoong klase ng tao si Ms. Shenton, pero…”Bumuntong hininga si Reuben bago natapos magsalita. Wala siyang masabi.“Sa pulis station tayo.”Tumayo si Evan matapos ito sabihin.*Ininda ni Caroline ang ilang oras ng pagtatanong sa police station. Hindi siya makapagbigay ng sagot sa mga tanong ng detective. Desperado siyang malaman kung paano siyang napunta sa Redwood Neighborhood, na pinatay daw niya si Nicholas at sinaksak si Daniella.Ang nananatili lang sa kanya ay mga alaala na may sinabi si Daniella bago siya nawalan ng malay. Kahit na si Daniella ang pinaghihinalaan niya, walang ebidensiya si Caroline.Wala siyang magawa kung hindi hintayin si Evan na dumating para iligtas siya.Noong iniisip niya ang sitwasyon, bumukas ang pinto ng detention room, at isang babaeng pulis ang nag-utos, “Labas, Caroline.”Naisip niya bigla si Evan, tumayo siya at sinundan ang babaeng pulis

“Anong ibig mo sabihin?” tanong ni Evan.“Ang anak ko ay nasa abroad, at pitong buwan na ang nakaraan ng makatanggap ako ng balita na naaksidente siya. Hindi ko siya makontak, kaya nagtravel ako abroad. Ngunit, ninakawan ako sa oras na bumaba ako mula sa eroplano. Mas mabuti na hindi na natin ito pag-usapan. Bakit mo ako hinahanap?”Nag-aalala si Evan sapagkat hinanap niya si Gloria para siguruhin ang impormasyon na nakuha niya pitong buwan na ang nakararaan.Masyadong nagkataon na naloko si Gloria para umalis ng bansa at naging imposible para sa kanya na mahanap siya.Pinigilan niya ang mga pagdududa niya at ipinakita ni Evan ang mga litrato ni Caroline noong bata siya at nagtanong, “Naalala mo ba ang batang ito?”Matapos suriin ang litrato, tumango si Gloria, inalala ang nakaraan. “Oo! Maraming hirap na pinagdaanan ang batang iyan sa ampunan namin. Madalas siyang inaapi at sinasaktan ng ibang mga bata. Hindi namin maalis ang ibang mga bata kaya binigyan namin siya ng dagdag na atensy

Ngumiti ng walang pakielam si Caroline at sinabi, “Hindi ka late, maaga lang akong dumating. Huwag ka tumayo lang dyan. Maupo ka.”Naupo si Neil, karga niya si Liora. Pagkatapos iniabot niya ang isa pa na regalo kay Tyler. “Ty, ito ang customized processor na gusto mo.”Tinanggap ito ni Tyler ng nakangiti. “Salamat, Tito Neil!”Habang hawak ang backpack niya, inilabas niya ang kanyang laptop at inassemble ang processor.Habang pinapanood ang mga anak niya, nakaramdam siya ng pait.Nahirapan siyang isilang ang triplets, at nawalan ng malay noong naglalabor siya. Ipinaalam sa kanya ng doktor na pumanaw na ang unang anak niya.Naiimagine niya na malusog din sana siya tulad ni Tyler at Liora kung nabubuhay pa siya.Pinigilan niya ang lungkot niya at sinabi niya kay Neil, “Naaayos mo na ba ang kay Ms. Smith, Neil?”“Sasakay siya sa eroplano sa makalawa,” sagot ni Neil matapos humigop ng kape.Tumango si Caroline at kinuha ang shades niya sa lamesa. “Pupunta muna ako sa banyo.”Nakita niya